55.BÖLÜM

253 61 324
                                    





Genç adam,1-2 saniye içinde kendini toparlamayı başardı.Ardından saatlerdir aynı pozisyonda kalmaktan tutulan boynunu esnetmek için sağa sola oynatarak,güzelce gerindi ve gülümseyerek konuştu.

"Günaydın hanımlar!Çok teşekkür ederiz Yaprak,kahvaltı mükemmel görünüyor."

Hâlâ boynu biraz acıyordu ama eskiye oranla çok daha iyi durumdaydı şimdi.Yaprak,

"Günaydın Rengim Abi!Afiyet olsun ve rica ederim."

diyerek kıkırdamış,Mevsim;adamın sergilediği rahat tavır karşısında şaşkınlıkla bakakalmıştı.Rengim,genç kadından ses çıkmayınca devam etti.

"Mevsim,çok sessizsin.Yoksa bir problem mi var?"

"Günaydın Rengim!Bir problem var tabi,olmaz olur mu?Birazdan müşteriler gelecek.Bizim şu halimize bak!"

derken,ses tonu daha önce hiç duymadığı kadar ciddiydi genç kadının.O sırada telefonu çaldı.Arayanın tahmin ettiği gibi annesi olması,iyice telaşlanmasına neden olmuştu.Sesinin sakin çıktığını umut ederek

"Günaydın annecim!"

diye açtı hemen.Esma hanımın

Güzelim,gece gelmemişsin.Neredesin,iyi misin?"

diyen telaşlı sesinin kulağına dolması yalnızca 1-2 saniye sürmüştü.

"Sakin ol annelerin bitanesi!Cafe'deyim,dün yorgunluktan uyuya kalmışım.Bir şeyler atıştırayım,eve geleceğim.Konuşuruz,olmamız mı?"

diye cevapladı annesinin sorularını.

"Peki,nasıl istersen öyle olsun canım.Afiyet olsun!"

dediğinde sesi öncekine göre çok daha sakindi Esma hanımın.Kızının güvende olduğundan emin olmak,onu epey rahatlatmıştı.

"Öpüyorum annecim!"

dedi ve kapattı Mevsim.Sonra da genç adam gibi bir şeyler atıştırmaya başladı.Yaprak,yerleri paspaslamakta meşguldü.Ortam bir kez daha sessizliğe gömülmüştü.

Kahvaltısını ilk bitiren Rengim oldu ve

"Kolay gelsin hanımlar!Sonra görüşürüz."

diyerek aceleyle sıvıştı mekândan.Mevsim'in,Yaprak'a böyle yakalanmış olmaktan rahatsız,hatta biraz da öfkeli olduğunu anlamış,daha fazla orada kalarak genç kadının öfkesini arttırmaktan çekinmişti.

Yalnız kaldıklarında cafedeki sessizliği bozan bu kez Yaprak'tı.

"Abla,sen bir an önce çık da evde üstünü değiş istersen.Ben şurayı bitireyim,limonlu ya da kakaolu kek de yaparım birazdan.Hem saat daha erken.Döndüğünde,tuzlu kurabiyeleri yapıverirsin."

Kahvaltı etmek Mevsim'e iyi gelmiş,onu sakinleştirmişti.Uykuyla uyanıklık arasında neden zencefilli kurabiye kokusu aldığını da şimdi çok iyi anlıyordu.Biraz düşünüp genç kıza hak verdi ve çayından son bir yudum alarak şöyle dedi.

"Eh!Zaten yapacak başka bir şey de yok.Eline sağlık güzelim.Bu arada kek,kakaolu olsun lütfen!"

Bir kaç dakika içinde Yaprak gibi bir yardımcıya sahip olduğu için çok şanslı olduğunu düşünerek,eve doğru yürüyordu.Genç kız söylediklerini duyunca

"Tamam ablacım,dediğin gibi olsun!Ben birazdan keki hazırlamaya başlarım.Sen dert etme."

deyip neşeyle gülümsemişti.

ZENCEFİL CAFEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin