💚Zawgyi❤
"တိုတို ဒီေန ့အေျခအေန"
"တြက္ေျခကိုက္ပါတယ္ရိေပၚေလးရဲ ့
လာကိုကိုတို ့ဖက္ထုပ္သြားစားျကမယ္"
က်န့္က်န့္လဲ ညေစ်းရဲ့ပလက္ေဖာင္းေပၚက
သူ ့ပန္းခ်ီပစၥည္းေလးေတြကိုသိမ္းျပီး
ရိေပၚေလးကိုလက္ဆြဲကာ ဖက္ထုပ္ဆိုင္ဆီသို ့
ဒီအလုပ္ကဆိုးေတာ့ မဆိုးလွပါဘူး
အဖိုးေျပာသလိုကိုယ္ပိုင္အလုပ္ဆိုေတာ့
စားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္းေလာက္ေတာ့
မပင္ပန္းဘူး ေငြလဲပိုရတယ္
ရိေပၚေလးလဲနားနားေနေနေနရတယ္ေလ
ေနစရာကေတာ့ အဖိုးေျပာသလို
အေဆာင္မွာေနတယ္အေဆာင္ဆိုတာထက္
ေက်ာတခ်ပ္စာလို ့ေျပာရင္ပိုမွန္မယ္
တကယ္ကိုေက်ာတခ်ပ္ခ်စာသာရွိတယ္
ေရခ်ိဳးခန္းနဲ ့အိမ္သာကေတာ့အမ်ားသံုးေပါ့
နယ္ကေန အစိုးရစာေမးပြဲတို ့အလုပ္ရွာဖို ့ ့လူေတြအတြက္ဆို စရိတ္စရနည္းတဲ့ ဒီလိုအေဆာင္မ်ိဳးမွာေနျကတယ္။
အခန္းေတြမ်ားျပီးက်ဥ္းက်ပ္ပင္မဲ့ ေပးရတဲ့ပိုက္ဆံကေတာ့ သက္သာတယ္ေလ
ေနာက္တေန ့က်န့္က်န့္ဆိုင္ခင္းေတာ့
ပန္းခ်ီဝယ္တဲ့သူကတေယာက္စ
၂ေယာက္စသာ အရင္ကဒီအခ်ိန္ဆို
စားဖို ့ေသာက္ဖို ့ေလာက္ကေအးေဆးရပင္မဲ့
ဒီေန ့ေတာ့ ဟူး သက္ျပင္းခ်မိတယ္
"ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အေဆာင္ခ စားဖို ့ ့ရိေပၚေလးကိုလဲေက်ာင္းထားခ်င္ေသးတယ္"
မ်က္စိကစားျကည့္ေတာ့ ေစ်းရဲ့တဖက္ျခမ္းမွာ ခမ္းခမ္းနားနားဆိုင္ခန္းနဲ ့ပန္းခ်ီဆိုင္တဆိုင္
"Aww ဒါေျကာင့္ကို"
သမုဒၵရာေရဘဲဘယ္သူခပ္ခပ္ပါေလ
ဘယ္တက္နိုင္ပါ့မလဲ တေန ့ေရႊ တေန ့ေငြေပါ့
ကိုကိုဆိုင္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ ရိေပၚေလးတို ့
ရြယ္တူကေလးတသိုက္ကေတာ့ဝိုင္းဖြဲ ့ေဆာ့ျကတယ္
ထိုစဥ္
"Excuse me!
Can you tell me the way to park?
"I want to go there"
နိုင္ငံျခားသားဂတံုးတေယာက္က
လမ္းေမးေနပင္မဲ့ ဘယ္သူမွအဂၤလိပ္စကားကို သိပ္နားလည္ဟန္မေပၚျကတာနဲ ့
မေနနိုင္တဲ့ အဂၤလိပ္ေက်ာင္းသား
အေမာင္ ရိေပၚေလးက
