Zawgyi
ရွည္လ်ားေကာ့ညႊတ္ေနတဲ့
မ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္ေလးေတြက
ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေျကာင့္ ကုတင္ကိုမီွထားလွ်က္
ေမွးစက္ေနသည္မွာသူ ့အနားတညလံုးျပဳစုထားရဟန္။
ဒီပံုစံအတိုင္းသာ ဆက္အိပ္ေနလွ်င္
မသက္မသာနွင့္ကိုကိုဇတ္နာမည္ဆိုတာေျကာင့္ ရိေပၚကိုကိုပါးေလးကိုဖြဖြပုတ္၍ ႏႈိးလိုက္တယ္
"ကိုကို ထထ ဘာလို ့ကုတင္ေပၚတက္မအိပ္တာလဲ"
"အင္း ကိုကိုအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ထင္တယ္"
"ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖး ကိုကိုထူေပးမယ္
လက္ေမာင္းက ဒဏ္ရာကခ်ဳပ္ထားရတာ
ခ်ဳပ္ရိုးျပန္မပြင့္ေအာင္ သတိထားဂရုစိုက္ေနမွရမယ္"
ေရွာင္းက်န့္ရိေပၚထိုင္နိုငဖို ့အတြက္
တြဲကူေပးျပီးမ်က္နွာသစ္ ေရပက္တိုက္ ကိုယ့္လက္သန့္ရွင္းေရးလုပ္ေပးေလေတာ့တယ္
သူေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္အေတာအတြင္း
ကိုကိုကအခ်ိန္တိုင္း သူ ့အနားေနအေသးအဖြဲ ့အစ ေသခ်ာဂရုစိုက္ျပီးမခြဲအတူရွိေပးေနေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္ရတာ ဒီေလာက္ေတာင္ေကာင္းမွန္း
ရိေပၚသိသြားေတာ့၏။တဆက္ထဲမွာဘဲ
သူ ့လက္ေမာင္းကိုဓားနဲ့ထိုးခဲ့တဲ့ဗလျကီးကိုေတာင္
ေငြပံုေပးခ်င္တဲ့အထိအေတာ္ေလးေက်းဇူးတင္သြားတယ္။
"ရိေပၚ ကိုကိုေအာက္ထပ္မွာ
မင္းစားဖို ့ဆန္ျပဳတ္ေလးသြားျပန္ေႏႊးေပးမယ္"
ကုတင္ေဘးကအထ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တဲ့သူ ့ကို
ရိေပၚကေကာင္းေနတဲ့လက္တဖက္နဲ့ရုတ္တရတ္
ဆက္ခနဲျပန္ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့သူဟာအလန့္တျကားျဖင့္ ရိေပၚရင္ခြင္ထဲက်သြားသည္မွာ ပုံစံခြက္ထဲ လိွမ့္ဝင္သြားသည့္ မုန့္လံုးေလးအလား
သန္မာလြန္းတဲ့ရင္ခြင္က်ယ္ထဲအန္ဝင္ဂြင္က်စြာပင္။
တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းညိဳေလးက
အလန့္တျကားသူ ့ကိုျပဴးေျကာင္ေျကာင္ေလး
စိုက္ျကည့္ေတာ့ ရိေပၚကိုကို ့ကိုေထြးဖက္ထားရင္းက မထီတရီျပံဳး၍ေမးလိုက္တယ္
"ခ်စ္သူေတြေတာင္ျဖစ္ေနျပီ
Morning kissေလးမေပးခ်င္ဘူးလား ကိုကို"
