Unicode
(Unicodeဖတ်မရဘူးဆိုလို့ထပ်ပြောင်းပေးထားပါတယ်
ဖတ်လို့အဆင်ပြေမပြေတချက်ပြောပေးကြပါအုံး)
မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်းမြင်ရတာက
သူနဲ့မရင်နှီးတဲ့နေရာစိမ်းတခု။
ခမ်းနားလှတဲ့အနုစိတ် ကနုတ်ပန်းမျက်နှာကျက်၊
သူအောက်ကနူးညံ့အိစက်လှတဲ့ဖြူစွက်စွက်မွေ့ယာ၊
နာကျင်နေတဲ့ဇတ်ပိုးကိုအသာဖိ၍ဝန်းကျင်ကို ထပ်မံစူးစမ်းကြည့်တော့သူ့ခြေထောက်အောက်က နင်းရက်စရာမရှိတဲ့ရွှေရောင်ကျောက်ပြား၊ ရှေးဘုရင်တွေရဲ့သလွန်တော်နဲ့ တောင်ဆင်တူတဲ့ ရွှေရောင်ကနုတ်ပန်းကုတင်ကြီး။
အခန်းထဲရှိစားပွဲ၊ထိုင်ခုံ၊အခန်းတွင်းအသုံးအဆောင်နဲ့
တံခါးလက်ကိုင်ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကအစ ရွှေရောင်ကနုတ်ပန်းများဖြင့်အနုစိတ်စီခြယ်ထားသည်။
မြင်မြင်သမျှဟာ ရွှေရောင်တလက်လက် တောက်နေပြီးကိန်းကြီးကမ်းကြီးနိုင်လွန်းလှ၏။
"ကျစ် မျက်စိကျိန်းတာ"
အလိုမကျစွာစုတ်သပ်လိုက်ပြီး သူသတိမမေ့ခင်
နောက်ဆုံးအချိန်ကိုပြန်တွေးကြည့်မိတော့
သူသတိရှိတဲ့နောက်ဆုံးအချိန်ဟာ ဝမ်အဖိုးကြီးနဲ့သူ
စစ်ဆေးရေးခန်းထဲမှာစကားများနေခဲ့တာ။
ဒါဆို…တွေးနေစရာပင်မလို။
သူရောက်နေတာ ဝမ်အိမ်တော်ပင်။
တွေးစရာရှိတာက သူ့ကို ထောင်အရမ်းကျစေချင်နေတဲ့
ဝမ်အဖိုးကြီးက ဘာကြောင်းများ
သူ့ကိုဒီကိုခေါ်လာရသလဲ?
ဝမ်အဖိုးကြီး နည်းဗျူဟာပြောင်းသွားပြီထင်ပါရဲ့။
ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်က ဓာတ်ပုံတပုံ။
ူူသူကောက်ကိုင်ကြည့်တော့အပူအပင်မရှိ
ပျော်ရွှင်နေတဲ့ မိသားစုတစု။တဦးချင်းစီတိုင်းရဲ့
အပြုံးတွေက အသက်ဝင်လွန်းလှ၏။
ဓာတ်ပုံကိုကိုင်ထားရင်း သူရှေ့က ကိုယ်လုံးပေါ်မှှန်ဆီအကြည့်ရောက်တော့
ဓာတ်ပုံထဲက ဖခင်ဖြစ်ဟန်အမျိုးသားနဲ့သူဟာ
အတော်လေးမျက်နှာပေါက်ဆင်လေ၏။
မှန်ကိုကြည့်လိုက် လက်ထဲကဓာတ်ပုံကိုကြည့်လိုက်
လုပ်နေတုံး တံခါးခေါက်သံဆက်ဆက် ထွက်ပေါ်လာတယ်
