Zawgyi
နွလံုးသားေတြ ထိန္းမရေအာင္တုန္ယင္ေနျပီး
ရိေပၚဘဝမွာမတုန္လႈပ္မေျခာက္ျခားစဖူး တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနမိ၏။
မ်က္လံုးေတြထဲ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာဗလာနတၱိ။
ကားကိုမိုင္ကုန္အရွိန္တင္၍ေစ်းတန္းဆိုတဲ့ေနရာကို ရိေပၚအေျပးအလႊားေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
လမ္းတေလွ်ာက္လံုးအဆက္မျပတ္ဖုန္းေခၚေသာ္ျငား စက္ပိတ္ထားသည္ဟူေသာအေျဖတခုထဲသာ။
စုန့္က်ိရန္ဖုန္းကိုေခၚေတာ့လဲ စက္ပိတ္ထားသည္ ေဟာက္ရႊမ္းဖုန္းက်ဖုန္းဝင္ေသာ္လည္း တဖက္ကဖုန္းကိုင္သူမရွိ။
"ဖုန္းကိုင္ျကစမ္းပါဟ!!
ေဒါသနဲ့စိတ္လႈပ္ရွားမႈေျကာင့္ သူတကိုယ္လံုးေခြ်းဒီးဒီးက်ကာ ရင္အစံုဟာလဲ ေဒါသေျကာင့္နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္။
သူ ့ေဒါသကိုသူသိတယ္ ဒီပံုစံတိုင္းသာဆက္ေမာင္းသြားေနရင္ ျကိမ္းေသအႏၱရာယ္တစံုတခုျဖစ္ေတာ့မည္။
ကားကိုလမ္းေဘးခ် စိတ္ကိုတည္ျငိမ္ေအာင္ထားအျပီးျပသာနာကို ရိေပၚေလးေလးနက္နက္ျပန္ေတြးတယ္
သူ ့ကိုအခုလိုစဥ္းစားဥာဏ္မဲ့တဲ့အထိ
ျပိဳလဲသြားေစနိုင္တဲ့ အားနည္းခ်က္က ဒီကမ႓ာေပၚမွာတခုတည္း တဦးတည္းသာရွိတယ္
ဤသည္က သူ ့အသက္တည္ရာေရွာင္းက်န့္ဆိုသူ။
တိုက္ခိုက္တဲ့ရန္သူကဒီအခ်က္ကိုေသခ်ာသိလို ့ ့ကိုကိုဆီကိုဘက္ေျပာင္းဦးတည္သြားတာ
ေသခ်ာတယ္ ရန္သူဒါမဟုတ္သူ ့ဘက္ေတာ္သားဟာ
သူတို ့အနီးအနားမွာအျမဲရိွေနလိမ့္မယ္
အခုဆက္သြယ္လို ့မရတာကကိုကို ့ကို တဖက္လွည့္နဲ့ေခၚထုတ္ျပီး
ျပန္ေပးဆြဲသြားတာမ်ိဳးလဲျဖစ္ေနနိုင္တယ္
အခုခ်ိန္မွာ သူတို ့နဲ့အနီးဆံုးမွာရွိေနတဲ့ရန္သူဟာ
ေရွာင္းက်န့္နဲ့ယွဥ္ရင္ျပီးရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ ေငြေျကးစည္းစိမ္ ဘာဘဲေတာင္းဆိုဆို သူလက္ေလ်ာပစ္မွာ ေနာက္ဆံုးသူ ့ကိုမုန္းတီးလို ့
အသက္ကိုေတာင္းရင္ေတာင္ ကိုကိုသာ
ေဘးကင္းမယ္ဆို သူလက္ခံမိမွာဘဲ
ကိုကိုက က်န္းမာေသးတာမဟုတ္ဘူး
ကိုကို ထိခိုက္သြားမွာသူအေျကာက္ဆံုးဘဲ။
