💚Zawgyi❤
ေရွာင္းက်န့္ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ့ ရဲစခန္းေရွ ့
ေရာက္လို ့ေရာက္လာမွန္းကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိေတာ့။
သူ ့ေခါင္းထဲ သူ ့ညီအတြက္စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
တခုထဲသာ ျပည္နွက္ေနျပီးေသာကအပူမီးမျငိမ္းနိုင္ေပ။
ယခုအခ်ိန္မွာ ေဘးဘီပတ္ဝန္းက်င္ကို ျမင္နိုင္စြမ္းျကားနိုင္စြမ္းအာရံုေတြပါ
သူမွာေပ်ာက္ဆံုးေနျပီး သူသိတဲ့တခုထဲေသာ
အရာဟာသူ ့ညီေလးထိခိုက္သြားသလားဆိုတာပါဘဲ
ကားရပ္တာနဲ့parkingထိုးတာေတာင္
သူမေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ ကားတံခါးတြန္းဖြင့္ကာ ရဲစခန္းထဲကိုအလွ်င္စလိုေျခလွမ္းက်ယ္က်ယ္ျဖင့္
'ရဲစခန္း' တနည္းအားျဖင့္ အျပစ္သားေတြေခတၱခ်ဳပ္ထားတဲ့ေနရာ။
သူ ့ညီေလးဟာ သူ ့ရဲ့ဆံုးမပဲ့ျပင္မႈမွာ
ျကီးျပင္းလာတဲ့ကေလး ရဲစခန္းလိုေနရာမ်ိဳးနဲ့
လံုးဝအပ္စပ္မႈမရွိ။ဒါဟာတခုခု လြဲမွားေနမ်ိဳးဘဲ
ျဖစ္ရမယ္လို ့သူတထစ္ခ်ယံုျကည္ထားပင္မဲ့
သူ ့မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့
ဝန္းက်င္မွာ ေဝ့ဝဲရွာေနမိတုန္းပင္။
လြဲမွားမႈလို ့သူေခါင္းစဥ္တက္ယံုျကည္ထားပင္မဲ့
သံတိုင္ျကားက နုနယ္တဲ့မ်က္နွာေလးကို
မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေန ျဖတ္ခနဲ့ေတြ ့လိုက္ရေတာ့
သူတုန္ရီစြာ ရိေပၚအနားကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္သြားရင္း ခပ္တိုးတိုးေခၚလိုက္၏။
"ရိေပၚ"
တီးတိုးတုန္ရီတဲ့ ေခၚသံေလး~~
ရင္းနီွးေနတဲ့ေခၚသံေလးေျကာင့္ နံရံမွာေခါင္းကို
မီွထားလွ်က္ မိွတ္ထားတဲ့ရိေပၚမ်က္ဝန္းတစံုဟာ
ရုတ္ခ်င္းပြင့္ဟလာေလတယ္
ရိေပၚမ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ျမင္လိုက္ရတာ
သက္ရွိေျကြရုပ္ေလးရဲ့မ်က္ဝန္းအိမ္
လွလွေလးကေန တျဖည္းျဖည္း
ေျကြက်လာေတာ့မဲ့ျဖဴဥဥပုလဲလံုးေလးေတြသာ
မျကာေသးတဲ့အခ်ိန္ေလးကမွ သူ ့ကိုစိတ္ပူလြန္းလို ့ ့တခ်ိန္လံုးတတြတ္တြတ္မွာေနရွာတဲ့ကေလးဟာ အခုေတာ့ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့တဲ့အတိုင္း
သူ ့ကိုေငးျကည့္ကာ တိတ္ဆိတ္ေနလွ်က္။
