💚Zawgyi❤
"ရိေပၚ ထမင္းစားရေအာင္"
ကုတင္ေပၚက ရိေပၚကိုေရွာင္းက်န့္ႏႈိးေတာ့
ေစာင္ေခါင္းျမီွးျခံဳထားတဲ့
ရိေပၚက ကြဲအက္အက္အသံနဲ့ျပန္ေျပာတယ္
"က်ေနာ္…က်ေနာ္မဆာဘူး
ကိုကိုအရင္စားနွင့္"
အလုပ္ထဲစ်ာဥ္ဝင္ေနလို ့တခါတေလညဥ္နက္မွ ထမင္းစားျဖစ္ရင္ေတာင္ ရိေပၚက
သူ ့စားတဲ့အခ်ိန္အထိေစာင့္ျပီးအျမဲတူတူစားေနက်
အခ်ိန္ကိုျကည့္ေတာ့ ည၈နာရီခြဲေနျပီ
*ဒီကေလးေတာ့ ညေနကကိစၥ
ေကာက္ေနျပီထင္တယ္*
"ထပါ ရိေပၚထမင္းမစားရင္ ကိုကိုလဲမစားေတာ့ဘူး"
ေရွာင္းက်န့္ထိုသို ့ေျပာေတာ့
ကုတင္ေပၚကေန ခ်က္ခ်င္းထထိုင္တယ္
မ်က္နွာကိုေတာ့ ေအာက္ငံု ့ထားဆဲဘဲ
"ရိေပၚ"
သူေခၚလို ့ေခါင္းေမာ့ျကည့္ေတာ့
ထင္တဲ့အတိုင္းဘဲ မ်က္လံုးေတြရဲလို ့
ဒီကေလးငိုထားျပန္ျပီ
"ငိုထားတာလား"
"ကိုကိုက က်ေနာ့္ကို ရြတ္
ေလသံမာမာနဲ့ဆူတယ္ အထင္လဲေသးေတာ့
ဝမ္းနည္းတာေပါ့"
ေရွာင္းက်န့္လဲ ခပ္ဖြဖြရယ္ရင္း
ရိေပၚအနားတိုးကပ္သြားကာ ဆံပင္အံုထူထူေလးကိုခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးေတာ့
သူ ့ဗိုက္ကိုေခြးေပါက္ေလးလို သေဘာတက်တိုးဝင္တယ္
"ဒါနဲ့မ်ား ရိေပၚရယ္ ဒါေလးနဲ့မ်ားငိုရတယ္လို ့
ကိုကို ့ကေလးရယ္ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ
ရိေပၚက ၃နွစ္ကေလးလား"
ရိေပၚထိုင္ေနရင္း သူ ့ကိုကို ့ကိုေမာ့ျကည့္ကာ
"က်ေနာ္က ကိုကိုနဲ့ပတ္သက္ရင္ခံစားလြယ္လို ့ ့က်ေနာ္မွာကိုကိုဘဲရွိတာ ကိုကိုကအဲလိုေျပာေတာ့ဝမ္းနည္းတာေပါ့"
ေျပာရင္း မ်က္ဝန္းထဲမိုးခိုေနတဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြက
ျပည့္လွ်ံလာျပီးအျပင္ကိုခုန္ထြက္ေတာ့မယ္
"အမယ္ေလး ငိုေတာ့မငိုလိုက္ပါနဲ့ ဖန္အသဲနုနုေလးရယ္ ကိုကိုမွားသြားပါတယ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ့ေတာ့ ေနာ္"
"ကိုကိုကကိုကိုညီေလးကို
ဘာလို ့အထင္ေသးရမွာလဲ ဘယ္အရာမဆို သင္ယူတက္ေျမာက္လြယ္လြန္းတဲ့ကိုကို ့ညီေလးကို
စာမွာဆိုလဲအျမဲပထမ အားကစားဆိုလဲပထမ စင္ေပၚဆုမ်ားတက္ယူရင္ေရွာင္ေရွာင္းက်န့္တို ့မ်ား လူျကားထဲမ်က္နွာပြင့္ခ်က္ကေတာ့ေျပာမေနနဲ့
ရိေပၚေလးက ကိုကိုဂုဏ္ယူရဆံုးကိုကို ့ညီေလးမို ့ ့ရိေပၚေလးကို ကိုကိုကအေကာင္းဆံုးေတြဘဲ
ျဖစ္ေစခ်င္တာ ရေစခ်င္တာ
အဲဒါေျကာင့္ ညေနကကရုဏာေဒါသနဲ့ ကိုကိုမင္းကိုဆူမိသြားတယ္"
