💚Zawgyi❤
"မား"
'မား'တဲ့ အျခားသူေတြအတြက္ေတာ့
မိခင္တေယာက္ရဲ့အေရးပါမႈကျကီးမားလြန္းပင္မဲ့
သူ ့အတြက္ေတာ့ စိမ္းသက္ေနတဲ့အေခၚအေဝၚ တခုထပ္မပို။သိတက္စအရြယ္ကစျပီးသူေခၚလာတဲ့ တခုေသာသူ ့အတြက္အေရးပါအရာေရာက္တဲ့ စကားစုက ကိုကိုသာလွ်င္။
ရိေပၚသူ ့ေရွ ့က အုတ္ဂူကိုအခ်ိန္အေတာ္ျကာျကာ
ေထြေထြျကီးရပ္ျကည့္မိေလေတာ့တယ္
ေရွာင္းက်န့္စိတ္နဲ့လူနဲ့မကပ္တဲ့ ရိေပၚကိုအခ်ိန္အေတာ္ျကာျကည့္ေနရင္းကေန
တျဖည္းျဖည္းတုန္ရီလာတဲ့ ရိေပၚခႏၶာကိုယ္
တင္းခံထားတဲ့ငိုရႈိက္သံသဲ့သဲ့ေျကာင့္
ေရွာင္းက်န့္ရိေပၚအနားသြားကာတုန္ရီေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုဖက္ထားလိုက္ျပီးနွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္
"ရိေပၚ မင္းရဲ့မားက မင္းကိုစြန္ ့ပစ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး ကေလးရယ္"
ထိုေန ့ကို ေရွာင္းက်န့္ရွင္းလင္းစြာမွတ္မိေနေသးတယ္
နွင္းမုန္တိုင္းဒဏ္ေျကာင့္ ေအးခဲလွတဲ့အခ်ိန္ျကီးမွာ
ေသြးစိမ့္စိမ့္စီးေနတဲ့ လက္ေမာင္းဒဏ္ရာ
ဖိနပ္ပင္မပါ ကြဲျပဲစုတ္ပ်က္ေနတဲ့ဒဏ္ရာေတြကို
မမႈဘဲ ရင္ခြင္ထဲကဖ်ားေနတဲ့ကေလးကိုခ်ီရင္း
ဒီအထိအသက္လုေျပးလာခဲ့တဲ့ က်ဲရဲ့ပံုစံကို
ေရွာင္းက်န့္ျပန္ျမင္ေယာင္လာတယ္
က်ဲရဲ့ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့တခုတည္းအရာက "ဝမ္ေလးကိုကယ္ေပးပါ ဝမ္ေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဟူ၍သာ"
ရိေပၚေျကကြဲစြာျဖင့္
"သူအရမ္းလြန္တယ္ ကိုကိုရဲ့
က်ေနာ့္ကိုတေယာက္ထဲထားခဲ့တယ္
က်ေနာ္မွာ သူ ့နဲ့ပတ္သက္တဲ့ မွတ္ဥာဏ္ေလးတခုေတာင္ ခ်န္ေပးမသြားခဲ့ဘူး။
ေနာက္ဆံုး ေနာက္ဆံုးဗ်ာ သူ ့မ်က္နွာဘယ္လိုပံုစံရွိတယ္
သူ ့နာမည္ကဘာဆိုတာေတာင္က်ေနာ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။"
"က်ေနာ့္ဘဝတေလွ်ာက္လံုး မိမရွိဖမရွိ
မိဘမဲ့ဘဝနဲ့ညိွဳးငယ္စြာျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္
သိတက္စအရြယ္ကစျပီး ပါး မားဆိုတဲ့
အေခၚအေဝၚကိုေသတဲ့အထိမေခၚရေတာ့ဘူးထင္ေနခဲ့တာ ဒီေလာက္စိတ္ဒဏ္ရာေတြေပးခဲ့ျပီးမွ
က်ေနာ္ကို ကိုကိုဆီစိတ္ခ်လက္ခ်ထားခဲ့ျပီး
သူကေတာ့ တျကိမ္တခါေလးေတာင္
က်ေနာ့္ကိုျပန္ေတြ ့ခြင့္မေပးဘဲစိတ္ခ်လက္ခ် ထြက္သြားခဲ့တယ္"
