Zawgyi
သံုးလ အခ်ိန္သံုးလျပည့္ခဲ့ျပီ
ရိေပၚရဲ့တရားလြန္အျပဳအမူ၊ရင့္သီးလြန္းတဲ့
အေျပာအဆိုေတြကို သူျကိတ္မွတ္ခံစားခဲ့ရတာ
သံုးလေတာင္ျပည့္ခဲ့ေလျပီ
ဘာမဟုတ္တဲ့အေသးအဖြဲကိစၥေတြအထိ လိုက္ျခယ္လွယ္ပံုျကီးေတြခ်ဲ ့ေဒါသေတြျဖစ္ျပီးရင္
သူ ့ဆီပံုခ်ကာဝါးမ်ိဳခ်မတက္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ နမ္းရႈိက္ခံခဲ့ရတဲ့ေန့ေတြ၊အနိုင္က်င့္ခံရတဲ့ေန့ေတြ ကုန္လြန္ျပီးရိေပၚဆီကေနသူလြတ္လပ္ေတာ့မယ္
ဒီေန့ဟာ သူ ့အလုပ္ရဲ့ေနာက္ဆံုးရက္ပင္။
"ေရွာင္းge အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီလား"
လင္းယိအသံေျကာင့္ ေရွာင္းက်န့္အေတြးစ
ျပတ္သြားျပီး သူ ့လက္ေထာက္ေလးကို
သူဝမ္အိမ္ေတာ္မသြားခင္လွမ္းမွာလိုက္တယ္
"လံုးလံု geမရွိတုန္းဖိနပ္ေအာ္ဒါေတြလာယူလိမ့္မယ္
customerလာရင္လဲ ေသခ်ာဧည့္ဝတ္ေက်
မလြဲေစနဲ့ ge စိတ္ခ်မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ge က်ေနာ္geသင္ေပးထားတဲ့အတိုင္း
ေသခ်ာလုပ္ပါ့မယ္"
လံုးလံုက မာမားယန္တို ့ေဂဟာကေန
သူဆီေရာက္လာတဲ့ကေလးတေယာက္ပင္။
အျကားအာရံုခ်ိဳ ့တဲ့တဲ့လံုလံုးဟာ
ျမိဳ ့မွာသူ ့ေမြးမိခင္ရင္းကိုျပန္ရွာရင္း ေရွာင္းက်န့္ဆီပညာလာသင္ေနတဲ့
ကေလးတေယာက္။
အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့ကေလးပင္မဲ့လံုးလံုဟာ
ေျပာစရာနားေထာင္ျပီးသူ ့အတြက္ အေတာ္အားကိုးရတယ္။
ေရာက္စကေတာသားထံုအအေလးဆိုပင္မဲ့
Busစီးတာအစ ဆိုင္ကိုလာတဲ့ဧည့္သည္ကို ဝန္ေဆာင္မႈေပးရတာအဆံုးအားလံုးကို ေရွာင္းက်န့္သင္ျပေပးမႈေျကာင့္
အခုေတာ့ေရာက္စကထက္အဆင္ေျပေနပါျပီ
အစပိုင္းေတာ့အျကားအာရံု ခ်ိဳ ့တဲ့လို ့
ဧည္သည္အခ်ိဳ ့နဲ့အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ပင္မဲ့
အခုေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ဝယ္ေပးတဲ့
နားျကပ္ကိရိယာေလးေျကာင့္ သူလဲအေတာ္အဆင္ေျပေနပါျပီ
သူေပးတာယူ၊ေကြ်းတာစား၊ဆင္တာဝတ္တဲ့
လံုးလံုဟာကေလးတေယာက္ပင္မဲ့ ဘာမွပူဆာျခင္းမရွိနားေအးပင္မဲ့
ဒီလကုန္ လံုးလံုအတြက္ဖုန္းတလံုးဝယ္ေပးမယ္လို ့
ေရွာင္းက်န့္ေတြးထားလိုက္၏။
