BARKADA

PART 2 CHAPTER 5

i edit ko n lng to pag may time..gusto ko na talagang itype to dahil bka mabura na din ang alaala ko i mean mabura na ung idea ko..

1 2 3 basa..ü

-----------------------------------------------

RINA'S P.O.V.

naaalala na nya? nakahinga ako ng maluwag ng sabihin nya iyon..

pero parang nag iba ang ihip ng hangin ng sabihin nyang

"wag mo kong iwan!" ung tono ng boses nya nakikiusap..

"pero..ano kasi,tatawagin ko lang muna ung doktor saka yung mama at papa mo..

"di iyon yung ibig kong sabihin.." napalingon ako sa kanya at nagkatitigan kami..kaso umiwas sya ng tingin..

"ha?" naguguluhan ako..bigla akong kinabahan ng tumingin sya sakin.as in eye to eye contact..seryoso ung itsura nya..

"ngayong naaalala ko na ang lahat,,may oras ka pa din ba sakin?" natakot ako na ewan..parang nag iba na sya..parang d na sya yung Mark na kilala ko..

"ano bang ibig mong sabihin Mark?" napa atras ako dahil iba tlaga ung aura nya..ramdam ko na may galit sya at sama ng loob

"so ngayon Mark na lang tawag mo sakin?" anong problema nya?

mas lalo akong kinabahan ng pinilit nyang makatayo at palapit sakin..

"d ka pa pedeng tumayo!" pangaral ko sa kanya..pero ayaw nyang makinig..

akala ko sasaktan nya ko pero yayakapin lang pala ako..mahigpit yung yakap nya d ako makagalaw..nagpupumiglas ako pero wa epek..tingin ko nga parang d naman to na aksidente..

"sorry!" tas naramdaman kong umiiyak sya..

umiiyak?bakit?

pero isa lang ung pumasok sa isipan ko..na kapag iniyakan ka daw ng lalake ibig sabihin mahal ka daw nila talaga..hindi naman kasi sila iiyak basta basta..

posible kayang mahal nya ko? imposible!

"mahal kita Rina.natatakot akong mawala ka sakin!"

para akong binuhusan ng malamig na tubig..natulala ako..

"uy,biro lang to diba?" pag iwas ko sa topic.

"di ako nagbibiro.mahal talaga kita..nuon pa!" dere deretcho nyang sabi..ano ito? nagtatapat ba sya?

"ano kasi.." naiilang na ko..d ako makatingin sa kanya..

"kasi may mahal ka na?" bat ba d mo ko bigyan ng chance..kung binabaliwala ka nya ako d ko gagawin yon!" sabi nya habang niyuyugyog ako..

"dati yon..tiwala ako kay kanata..alam kong d nya ko sasaktan dahil natapos na yung panahon ng pambabaliwala nya sa akin..!" malakas na ung boses ko..naaasar na ko..

bigla nya kong binitawan kaya nakalas sya sa pagkakahawak sa akin..

di ako natutuwa sa mga nangyayare..walang sinuman ang makakapalit sa pagmamahal ko kay Kanata.

tahimik lang sya..papunta na sya ulit sa kama nya..

nung nakahiga na sya nagpaalam na ko na tatawagin ko lang sila..ung doktor,mama at papa nya..

nung sabihin kong nagkamalay na si Mark at bumalik na ang alaala nya ay para silang hangin na naglaho..pinuntahan agad nila si Mark..

pag silip ko sa kwarto..tahimik lang si Mark..tuwang tuwa naman ang magulang ni mark..

mukhang di na nila ko kailangan kaya uuwe na lng ako..pagod na ko at wala na ako sa mood..

napalingon ako ng..

"salamat Rina..sa tulong mo mabilis naka recover si Mark." bati sakin ng papa nya.

"wala po iyon.." cold na pagkasabi ko..wala na talaga ko sa mood makipag usap..

"dont worry.d ko nalilimutan yung reward.." pahabol pa nya..tas nagpaalam na ko..

pag uwe ko deretcho na ko sa kwarto ko at nag kulong..

ano ng gagawin ko?d ko mahaharap si Mark dail sa namgyare..si kanata naman nakalimutan na ko..

sana panaginip lang ang lahat ng ito..

sana pag gising ko maalala na nya ko..