BARKADA

PART 2 CHAPTER 6

RINAS P.O.V.

ang ingay..

naririnig kong naghaharutan ang barkada..

unti unti kong iminulat ang mga mata ko at bumungad sakin ang barkada..

"guys!gising na si Rina!" sigaw ni Ems kaya naglapitan silang lahat sa akin..

ewan ko pero parang may mali..

tatayo sana ako ang kaso bigla akong nahilo..to the rescue naman ang mahal ko..

"wag ka munang bumangon..magpahinga ka muna" yan ung sabi nya..naalala na nya kaya ako?

nagpalinga linga ako at napansin kong naka swero pala ako..patuloy padin ang mata ko sa pag obserba..

oo nasa ospital ako..pero papaano?wala akong matandaan..

"ang sabi ko ok ka na ba Rina?" nagulat ako at binanggit nya ang pangalan ko posible kayang naalala na nya ko?

d ko tuloy mapigilan ang sarili ko..

"naaalala mo na ko?" tanong ko na umaasa..

"ano bang pinagsasasabi mo dyan?" may pakiramdam ako na napahiya ako..d mo na ba talaga ako matandaan?

maya maya pa ay bumukas ang pinto at bumungad ang naka ngiting mukha ni EmEm?

wait!

anong ginagawa nya dito..

"mukhang ok na si Rina ha!" sabi nya habang nilalapag ung food sa table..

napaiwas ako ng tingin ng maalala ko ung pagtatapat nya..bigla tuloy akong nailang sa kanya..

after 30 mins..bumukas ulit ung pinto.pero this time yung doktor at nurse..

"kamusta iha? 3 days kang tulog.ano paliramdam mo?" bati sakin ng doktor..

pero d pa ko nakakasagot ay bigla nya kong nilapitan at itinaas bigla yung kanang braso ko.

*ouch*

"masakit?" mapang asar na tanong ng doktor..

kaasar un ah!halata naman sa expression ko na masakit tapos tatanungin ka pa ng masakit?

napatingin naman ako sa nagtanong..

"di naman po napilayan si Rina diba?"

"yes..konting ingat na lang sa susunod" payo ng doktor.ung nurse naman kinuha ung temperature ko tapos na bp ako..

pagkatapos nun umalis na sila.

ako?eto gulong gulo pa din..nakatingin ako sa puro pasa kong braso..

di ko namalayan na kami na lang pala ni Miyo ang magkasama..nagkakagulo na kasi sila sa food na dala ni Em.

d na ko nagpaligoy ligoy pa..wala akong maalala..ano ba nangyare..kaya tinanong ko si Miyo..pero imbis na sagutin nya ko eh tanong din ang bumalik sakin..

"huh?wala kang maalala?"

napatungo na lng ako sabay silent sign..wag syang maingay..

at dahil parang panaginip lang ang lahat inutusan ko syang kurutin nya ako.pero imbis na kurutin nya ko ay sinuntok nya ko..

*ouch*

-----------------------------------------

MIYO'S P.O.V.

sabi ni Rina kurutin ko daw sya..nananaginip pa daw kasi sya..

pero imbis na kurutin ko sya e nahampas ko sya sa braso nya..pano ba naman nakakatawa ung pinagsasasabi nya..

posible ba talaga na wala syang maalala??

at ano ba yung pinagsasasabi nyang nagka amnesia daw si Kanata at bakit daw namin kasama si Mark..

dun tayo sa makatotohanang kwento.

*flashback*

napag desisyonan namin na ienjoy ang summer vacation dahil2weeks na lang pasukan na..

nasa mall kami ng aksidente namin makita si mark..ayun..kwentuhan..tapos may alam daw si Mark na magandang destination..

at dun nga kami sa bahay bakasyunan nila sa Vigan for 5 days..

napapansin naming malata si rina..akala namin nahiilo lang sya sa byahe.kaya pinabayaan lang namin..buong byahe tulog lang sya..

at nung makarating kami sa destination hapon na..

malaki at napakaganda nitong bahay..up and down..naalala ko tuloy nung nagbakasyon kmi sa rest house nila Ems..

so magkakasama ang girls sa isang kwarto..hiwalay naman ang boys..

inayos namin ung gamit namin..si Rina nahiga na lng muna.

nagpahinga din kami saglit pero dahil excited kami ni Jaymie gusto namin maglibot..inaya namin si Rina ang kaso nahihilo pa daw sya kaya kami na lng ni Jaymie ang naglibot..

pababa na kami ng hagdan ng makasaubong namin si Kanata..hinahanap nya si Rina.sabi namin nasa kwarto pa.

tas naghabulan na kmi ni jaymie papunta sa labas..

maya maya nagulat na lang kami ng biglang nagsisisigaw si Kanata ng tulong..

nakita na lng namin na si Rina nakabulagta..tas may dugo ung ulo nya..

sa pagkakatanda ko ganto yung pagkakakwento ni Kanata.

"inaya ko sya bumaba para maglibot.

nasa may likuran ko sya nung pababa kami ng hagdan..basta mabilis ung pangyayare..naitulak nya pa ko..akala ko nalikipagbiruan sya..pero yung akala ko na tulak e hindi pala biro..kung pinakinggan ko lng sana ung sinasabi nya na naghhilo sya sana di ko na lng sya pinilit.."

"sana naramdaman kong masama yung pakiramdam nya.sana mabilis ung reflex ko at napigilan ko syang mahulog.sana ako na lang yumg nahulog"..

*end*

so ayun..nahihiya si Kanata kay Rina dahil wala man lang syang nagawa..

yung tumama kay Rina yung right braso nya..sabi ng doktor d naman sya nabalian..nabugbog lang

.

and speaking dun sa pinagsasasabi ni Rina.hindi kaya sya ang nagkaamnesia?

siguro masama na talaga ang pakiramdam nya.pero ayaw nya lang ipahalata..ayaw nya kaming mag alala..pag may hindi kasi sumama na kahit isa di na matutuloy ang lakad..

natawa ko dun sa kinuwento nyang selective amnesia ang tumama kay kanata..

"hindi kaya..tama ang hinala ko na ang huli mong iniisip bago ka mdisgrasya e itong bakasyon? na kailangan isakripisyo mo ang nararamdaman mo para sa amin para mag enjoy sa planong bakasyon? pagkatapos kong sabihin iyon nagtawanan lang kami..

ito din ang ika 3rd day ng bakasyon namin..

inaasahan namin ang full recovery ni rina sa friday..

"so,panaginip lang pala iyon?" tanong nya..tas nakahinga na sya ng maluwag.

"uy!ano pang iniintay nyo.makijoin na kayo dito!" sabi ni Ems..

"baliw!hindi makakalapt c Rina kaya t8ayo ang lumapit."bulyaw ni Jaymie

naglapitan ang barkada samin..sinubuan ni Kanata si Rina..ang cute nila

---------------------------------------------

[A.N.] back to normal..ü

malapit nà pasukan..

read

comment

vote