🅾44. Bölüm: "KAZANILMIŞ"🅾

23.5K 154 168
                                    



Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Kıştım.

Doğduğum mevsimin Ocak ayının yedisinde gözlerimi soğukta açtım. Anne kokusunu soluyamadan evliliklerin üstlerine evlilik getiren babam tarafından Karahan aracılığıyla annemden çalındım. Göbek bağım kesilip kanlı plasentam çöpe atıldığında, ben de bağım gibi ellerim ayaklarım bağlanarak çöpe atılmıştım.

Soğuktum.

Dış dünyadaki insanlara uzak, doğduğum mevsimin her parçasını benliğime kazıyıp zerresinden geriye artık bırakmayan kadına dönüşmüştüm. Vicdan namına içimde insanlara karşı herhangi bir şey yokken, benim geçmişim benden çıkmış Kılıçhan ailesine sıçramıştı.

Eğer dünyamıza bu denli uğursuzluk getireceğimi bilseydim size yemin ederim öz ailemi bulmaya çalışmazdım. Tekerlekli sandalyemden ayrılmaz, atamadığım dördüncü adımı atmaya gayret etmezdim. Arslan'ın elini tutmazdım. Sarılmazdım, geniş göğsüne; yaslamazdım başımı göğüs kasına. Beni sevmesine katiyen izin vermezdim.

'Ruhu gökyüzünde özgür kalmayan adam, bir kadın severek tüm herkesi uçuruma sürükledi. Yakılmış kadının kıyılmış yakarışını duydu; sevdi, sahiplendi. Elinden tutup ömrünü ömrüne adadı...'

Bir sorun olduğunu söyleyen Dağhan; "Ben de seninle geleceğim." Dedi Arslan'a. Arslan yumruk yapıp vurduğu elini duvardan indirdiğinde parmak boğumlarını kaplayan derisi kızarmıştı. "Elin," dedim titreyen sesimle kendisine doğru adımlamaya başladım. Sağ elini avucumun içerisine alıp baş parmağımla hafifçe okşadım: "Acıyor mu?"

'Acıyor,' dese bile acıyacağını düşünmezdim. Çenesindeki kas nihayetinde gevşediğinde göğsünde tuttuğu nefesi hırıltı ile bıraktı. Göz ucuyla Karel Bey'e bakıp başını onaylarcasına sallayıp avucumla koruduğum elini sıcaklığımdan uzaklaştırdı. "Beria size emanet." Deyince kalbim sızladı. Beni kimseye emanet etmeyen adam yüzlerce kilometre uzaklıktaki şehre gidecekti. Tek başıma kalmaktan korkmazdım birinin emanetinde saklanmazdım lakin gelen arama Arslan'ı öyle çıldırtmıştı ki, vakitsizce gitme kararı almıştı.

Bu gidişinin beni bağladığını düşünüyordum. Suriye'ye gitmesinin sebebi bendim; benim ve geçmişimin...

Karel Bey usulca oğluna yaklaştı. "Merak etme."

Arslan'ın yardımcısı, aldığı talimat üzerine Suriye sınır kapısını açtırdığına göre işler kızışacaktı. Karel Bey'in tabletini uzatan Zerrin, Arslan'a bakarak konuştu: "Hemen bir toplantı başlatalım. Oraya pat diye korunmasız gidişiniz tehlikeli olabilir."

"Koruma istemiyorum." Diyen Arslan yanındaki varlığımı nihayet hatırlamıştı. "Özgür'ü Beria'nın yanında bırakacağım."

Dağhan şiddetle karşı çıktı. "Abi saçmalama! Özgür senin sağ kolun, mimiklerine varıncaya kadar tepkilerini iyi tanıyor. Oraya yalnız gidemezsin."

Ateşin Bilinmez Tonu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin