< Unicode >
အခန်း ( ၇၃ ) - မျက်နှာဖုံးနဲ့လူ
ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်က အတော်လှမ်းသေးရာ လော့ကျိုးကျိုးသည် ထီးဆောင်း၍ မိုးရေစက်များမှ ထီးရွက်မှနေတဆင့် မြေပြင်ပေါ်သို့ စီးကျသွားသံတို့ကို နားထောင်ရင်း ဖြည်းအေးစွာ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ရာသီဥတုကား အအေးဆုံးကာလကို ကျော်လွန်သွားပြီဆိုသော်လည်း လေထန်လျက် ချမ်းခိုက်အောင်လို့ လုပ်နိုင်နေဆဲပင်။
သူ မိုးကာကို လုံအောင် ဆွဲပတ်ကာ ခြေလှမ်းသွက်လိုက်သည်။
လမ်းတစ်ဝက်ရောက်သော် ခြေလှမ်းရပ်တန့်သွားရတော့သည်။ နံဘေးမှ လူလျှောက်လမ်းပေါ်တွင် ရေများ အိုင်ထွန်းနေကာ ဖြတ်လျှောက်တာနှင့် ဖိနပ်များ ဘောင်းဘီအနားစများပါ စိုရွှဲကုန်တော့မှာပင်။ လမ်းနှစ်ဖက်မှ မိုးရေများက ပေါင်းဆုံလျက် ချောင်းငယ်သဖွယ် စီးဆင်းနေလေရာ ရှောင်ဖို့ လမ်းမရှိ။
လော့ကျိုးကျိုး ထီးကိုင်ထားရင်း ဘေးဘီဝေ့ကြည့်လျက် လမ်းမီးရောင်ကို အားကိုးပြု၍ အုတ်ခဲများ၊ အခင်းများ ရှိလိုရှိငြား ရှာကြည့်နေချိန်တွင် တာမီနယ်မှ စူးရှစွာ ထမြည်လာလေသည်။
တာမီနယ်ပေါ်မှ နံပါတ်ကား ချူဖုန်း ဟု ပြသနေချေသည်။
သူ ထီးကို မေးအောက် ညှပ်၍ တာမီနယ်ကို နှိပ်ကာ ပျော်ရွှင်စွာ မေးလိုက်သည် "ချူဖုန်း အလုပ်ပြီးသွားပြီလား!"
"ကျိုးကျိုး မင်း အခုဘယ်မှာလဲ" ချူဖုန်းက ဖြတ်မေးကာ အသံမှာ လေးနက်နေ၏။
လော့ကျိုးကျိုး ဖြေသည် "ကျွန်တော် အခု မှောင်ခိုစျေးရုံအပြင်မှာ အိမ်ပြန်တော့မလို့ကို တက္ကစီငှားမရတာနဲ့ ဘတ်စ်ကားဂိတ်ဆီ သွားနေတာ"
သူ တာမီနယ်တစ်ဖက်ကနေ ပြေးလွှားသံများ၊ ကားစက်နှိုးသံများကို ကြားနေရသည်။
"ကျိုးကျိုး နောက်ပြန်လှည့်ပြီး မှောင်ခိုစျေးရုံဆီ ပြန်သွားလိုက်။ အမှောင်ထဲမှာ မနေနဲ့။ လူတွေ ရှိတဲ့ နေရာမှာ နေ"
ကားအင်ဂျင်စက်မောင်းထွက်သံနှင့်အတူ ချူဖုန်း၏ အသံမှာ သြရှကာ သူ့ကို ငြင်းဆိုခွင့်မပေးထားပေ။ အချိန်နှင့်အမျှ အတွေ့အကြုံပါးဝလာပြီးပြီဖြစ်သော လော့ကျိုးကျိုးသည် ချက်ချင်းပင် နိုးကြားသွားကာ ဘေးဘီဝဲယာကို ကြည့်လိုက်လေသည်။ အနားပတ်ဝန်းကျင်တွင် လမ်းမီးတိုင်အချို့သာ ကျန်ရှိတော့ကာ လူသွားလူလာ မကျန်တော့။ စတိုးဆိုင်များကလည်း တံခါးပိတ်သွားတာ ကြာလှချေပြီ။
YOU ARE READING
ဗိုလ်ချုပ်ကြီးရဲ့ ဗန်ပိုင်းယားအိုမီဂါ〖 Completed 〗
Science Fictionဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ့ ဗန္ပိုင္းယားအိုမီဂါ The General's Vampire Omega Title - 上将的omega吸血鬼 Author - Little Baldy (秃子小贰) Translation Status - Completed Cover Photo is not mine. I only edited. ( Readable in Both Zawgyi and Unicode )
