TIFFANY POV;
“D-DAD, Tiffany is too young to g-get married” sabi ni ate Maxira.
“I already arrange her marriage, and her wedding will be on next month” dad said as he walk away.
He arranged my marriage to a man that I didn't even get a chance to know. And I don't know what kind of person ang mapapangasawa ko.
Napaupo nalang ako sa sahig at napaiyak nalang. Eto lang kasi ang kaya kong gawin ngayon.
“T-Tiff I'm sorry wala akong nagawa para—”
“Don't say sorry, wala kang kinalaman. Salamat sa pagkausap kay dad” I said saka tumakbo palabas.
Tumakbo lang ako, at hindi alam kung saan ako pupunta. Sa ilang sandali pa ay nakarating ako sa Emelda Park. Naglakad ako papunta sa may swing at naupo doon. Christmas ngayon pero diko feel ang Christmas sa bahay.
Ito ba ang regalo sakin ni dad? Na I-arranged ang marriage ko to the man that I didn't know.
“We keep seeing each other in like this situation” napatingin ako sa may gilid ko ng may marinig akong nagsalita.
Its him. “Are you following me?” tanong nya pa.
“Hah! Why would I follow you? May problema ako kaya wala akong panahon jan” nakatingin sa ibang sabi ko.
“Same reason, kung bakit ka nandito at nagiisa na naman?” he asked.
“Oum.. Ewan ko ba pero sa tingin ko ito na talaga ang tadhana para sakin”
“Have you met the guy?”
“Not yet.. Makikilala ko sya sa mismong kasal na namin”
“You're right, this is the destined to you all you have to do is accept it” he said as if he advicing me. “Maybe because he care for you”
“Care? Care ba matatawag nya dito?”
“Baka nag aalala lang syang someday mawala sya, hindi naman habang buhay sya nasayo diba, kaya siguro humanap sya ng lalaking pwedeng mag alaga sayo”
“Wait...A-Arranged marriage ka din ba?” tanong ko habang umiiyak.
“Exactly. And same case to you makikilala ko din ang babae sa mismong kasal namin. I don't have Idea of what kind of girl she is, pero tinanggap ko ang marriage na'to kasi may sakit ang mama ko at ako lang ang anak nya, kaya bago daw sya mawala gusto nya daw akong makitang ikasal”
“B-Bakit di ka humanap ng babaeng mahal mo, at yun ang pakasalan mo?”
“May isang babae akong gusto pero I heard na ikakasal nadin sya. And I don't have much time para maghanap ng iba, kaya pumayag ako na I-arranged ni dad ang kasal ko”
“Sana kasing tapang mokong harapin ang ganitong klaseng sitwasyon ng magisa”
“Hindi mo naman kailangan harapin mo ng magisa ang ganitong sitwasyo, may mga kaibigan ka”
“Ayokong problemahin nila ang problema ko”
“It's okay, Im also here. Just call me if you need someone” sabi nya na kinatingin ko naman.
“Thank you, ikaw palagi ang nandito at nakakakita ng ganitong side ko, kaya salamat”
“Wala yun,”sabi nya.
Napatingin naman ako ng tumayo sya at lumapit sakin. Nilahad nya ang kamay nya sa harapan ko.
“W-Why?” I asked.
YOU ARE READING
Until Our Paths Cross Again [COMPLETED]
FanfictionDid the paths of two people possibly cross again after a very long time??