Chapter 52: CONFESSION

20 4 0
                                    

                        HARIE POV;

                  PU*ANG*NA!! Pano ko ba sasabihin kay Keanna na tinamaan ako sakanya?! After ng prom palagi na kaming huma-hang out together at doon na nga ako nagkagusto sakanya.

Nandito ako ngayon sa labas ng bahay nila hinihintay syang lumabas. Balak ko na sabihin sakanya ngayon. Nasa gilid ako ng gate nila habang hinihintay sya lumabas at ng lumabas sya ay agad ko syang hinila sa gilid. Tumingin naman sya sakin gulat.

“What are you doing here?” tanong nya.

As I expected, hindi nya talaga ako inaasahan ngayon. Hindi na nga ako sumama sa outing ng pamilya ko kasi gusto ko na talaga sabihin sakanya.

“K-Ke-Keanna...” pero walang gustong lumabas sa bibig ko.

“Sabihin mo na, nadyan ang daddy baka makita kapa nya” Sabi naman nya.

“Keanna, t-the thing is... I like you”garal gal na sabi ko.

I heard her chuckled kaya ng tingnan ko sya nakita ko na ngumingiti nga sya na para bang nakikipagbirun lang ako sakanya. How could she be like that, while I'm dying because of nervous.

“May gusto ka sakin? HAHAHA how?” She asked habang natatawa ng mahina.

“Seriously how?! P*tang*na! Kung sino man ang nagbuhos sayo ng kamanhiran nawa'y di na sya makaalis ng IMPYERNO buwisit!” gigil na sabi ko pa sakanya.

Doon naman nawala ang ngiti nya at napilitan ng seryosong mukha.

“Pano nga kasi? T*ng*na naman neto oh!” seryosong sabi nya din.

“The first time I saw you with my sister nung prom, you already stole my attention. And I thought it was nothing but dang, I keep seeing you” I explained.

“Pfftt.. Tulog mo lang yan pagod ka lang siguro, or maybe your hungry eat in time dude” she said.

She walked away from me pero pinigilan ko sya sa kamay nya kaya napatingin sya sakin atsaka inagaw ang kamay nya.

“What are you doing?! What if dad sees us?” iritang sabi nya.

“Hindi ako pagod or gutom! I'm serious Keanna” sabi ko.

“I-Im sorry I don't think it's going to work b-between us. And please umalis kana bago kapa maabutan ng daddy ko” she said saka pumasok ng bahay nila.

Napahilamos nalang ako ng mga kamay ko at umalis narin doon dala ng inis. Hindi ko dala ang kotse ko kasi nag commute lang ako papunta dito sakanila. At wala din akong mood mag commute at gusto ko munang maglakad hanggang mabawasan ang sakit na nararamdama ko ngayon.

Kahit na imposible para sakin ngayon.

                   KOURTNEY POV;

          WE were having a dinner ng maramdama kong naiihi ako. Kaya nagpaalam muna ako sakanila na gagamit ako ng cr. Nang makarating ako sa cr ng resort ay agad akong pumasok sa isang cubicle at umihi. After I pee lumabas na ako at naghugas ng kamay ko.

Nang biglang may pumasok na guy with black mask, actually lahat ng suot nya black. At mas lalo akong kinabahan ng i-lock nya yung pintuan kaya napaatras ako ng maglakad sya palapit sakin.

“W-what do you think your doing!!?” sigaw ko sakanya, pero binaba nya lang ang mask nya.

IT'S Eroll dad. Nakaramdam agad ako ng takot at panginginig ng katawan ko dahil sa nakikita ko na sya ngayon. The guy who trying to kill me.

“Are you ready to fall asleep?” he said.

And with that, may nilagay sya sa mukha nyang parang oxygen and a smoke came out. At doon ko naramdaman na nahihilo na ako, at yun na nga natumba ako, at biglang dumilim ang lahat.

When I woke up, I was already in a very dark place. I can't see anything. Even my feet, I can't see them dahil sa dilim talaga dito sa loob. Nasilaw ako ng biglang may bumukas ng pinto at ang ilaw na nagmumula sa labas ay tumama sa mismong mukha ko.

Sinarado nya ulit yun at pinailawan naman dito sa kwartong 'to at lumapit sya sakin with his gun. At doon ko lang din na realize na hindi man lang ako nakatali or nakatakip ang bibig ko. Niluhod nya ang isang tuhod nya habang nakatingin sakin.

“Wh-What do you want?” matapang na sabi ko pero takot na takot na talaga ako ngayon.

Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa utak ng matandang 'to baka patayin nya talaga ako.

“Ikaw! At yang buhay mo! Ikaw ang dahilan kung bakit—”

“It's about mom? Kung yun nga so nagkakamali ka. Hindi ako ang dahilan kung bakit ayaw sayo ni mommy. Hindi ka mahal ng mommy ko at hinding hindi ka nya mamahalin!”

He slapped me so hard.

“Y-You're a pyscho!” I shouted.

“Yes I am”

“Help!! Help!!” I scream to get help but he just laughed.

“Kahit na sumigaw ka ng sumigaw walang tutulong sayo dito”

At doon na nga ako tuluyang umiyak. Sabi nila kuya sa lalaking din 'to si dad nagtatrabaho maybe now he can help me.

“DAD!! DADDY HELP ME!” I shouted but no response.

“Your dad? Patay na sya” he said.

And for a second my world just crashed into pieces when I heard what he said. No, no, its can't be. There's no way my dad was dead.

“No, y-you can't be serious”

“I am”

“There's no way my dad dead!”

“I killed him 'cause he doesn't want to kill you!”

Kaya ba di nagpapakita samin si dad kasi wala na sya?

“Why are you d-doing this to us?”

“Its because of your mother. Minahal ko sya ng sobra pero di nya ako magawang mahalin”

“That's why you turned into a pyscho?”

“Oo,”

“Adik kaba? Tingin mo pagpinatay moko mamahalin ka na ni mom? Tanga mas kamumuhian ka lang ni mom”

“So? Wala na akong pakealam, kung hindi nya ako mamahalin pwes sasaktan ko nalang sya. At mas masasaktan sya pag ikaw ang pinatay ko”

“Kill me then, kung yan ang magpapagaan ng loob mo. Patayin moko” I said.

And without second thought he pointed his gun on my forehead. Shoot mali ata sinabi ko, ayoko pang mamatay. Napapikit ako ng biglang bumukas ang pinto at ang pigura ng isang babae ang nakita ko. Sana matulongan nya akong makatakas dito.

—————————

Until Our Paths Cross Again [COMPLETED] Where stories live. Discover now