KOURTNEY POV:
I SIGHED out of frustration. Hanggang ngayon di pa ako pinapansin ni Eroll. Ganon naba kalala ang kasalanan ko para hindi nya ko pansinin?
“156”ani ng secretary ko.
“Ha??”
“Binibilang kopo kasi kung nakakailang buntong-hininga napo kayo”
“Ganon ba,”
“Bakit mukang stress kayo ngayon maam?”
“Si Eroll kasi di ako pinapansin eh”
“Naku maam, ano ba kasing ginawa mo?”
“Ganito kasi, na ospital ako kagabi. Overworked daw ako. Tapos ng malaman nya nagalit, bigla nalang akong di pinansin”
“Ayy naku maam, madali lang yan. Lambingin mo,”
“Nilambing kona sya kagabi, wa effect huhuhuhu!!”
“Ayus lang yan maam, kung mahal ka ni sir Eroll papansinin kadin nun. Just give him a time na lumamig ang ulo maam, alam kong mapapatawad kadin nya”
“Tsk, sa taas ng pride nun imposible”
“Tiwala lang po maam, mauna napo ako maam ibibigay kopa 'tong papeles kay mister Dumabao” she said saka tumayo kaya tumango nalang ako.
I looked the time on my wristwatch and sighed as I saw na 11 palang. And ni isang text from him wala. I took up some paperwork which was supposed to be completed today and started skipping through it ng biglang bumukas ang pinto at niluwal nun si Eroll. Nakaramdam ako ng saya at the same time ng gaan ng loob ng masilayan syang nandito sa opisina ko.
“Mahal, w-what are you doing here?” I asked.
“Ang tigas talaga ng ulo mo noh, bat kapa pumasok ng trabaho mo ngayon?” he said.
“Eh wala akong magawa at may mga paperwork din ako na kailangan tapusin ngayon”
“Tsk, here drink and eat this... Umalis ka daw ng bahay nyo ng walang laman ang tiyan,” saad nya saka nilagay sa center table ang paperbag.
Agad akong lumapit doon at naupo naman sya sa may maliit na couch kaharap ko.
“Kumain kaya ako ng bread,”
“Yun lang? Anong oras ka kumain 6? Anong oras na oh 11 na dika pa nag la-luch”
“Opo kakainin kona”nakangiting saad ko.
Excited na binuksan ko ang paperbag at damn! All my favorite food was here, the salad for dessert, the steak and menudo and rice syempre kanin is layp noh! Tapos itong drink na lemonade. I looked at him ang seryoso nya parin, galit pa yata.
“Binili mo'to?” tanong ko.
“Hindi, kanina pagkagising ko sinabi sakin ni Shawn na pumunta ka sa bahay. Tapos nung papaalis nako naisipan ko na magluto muna bago pumunta dito.”
“Yieee!! Sweet naman yarn”
“Tsk, galit parin ako sayo” tugon nya at nagiwas ng tingin.
Tinigil ko ang pagkain ko at lumapit sakanya. Naupo ako sa lap nya habang nginunguya ang pagkain sa bibig ko. I wrapped my hands sa batok nya.
“Mahal promise dina yun mauulit. Pansinin mo na ako” saad ko habang nasa ganong position parin.
YOU ARE READING
Until Our Paths Cross Again [COMPLETED]
FanfictionDid the paths of two people possibly cross again after a very long time??