Until Our Paths Cross Again [COMPLETED]

Chapter 95

                      SHAWN POV;

         THE  MONTH has come, today was Princess time to give a life to our daughter. Nandito kami sa hospital ngayon at mahigit dalawang oras na kami dito. Princess is in her labor and nasa labas ako kasi I can't handle seeing my wife struggle in labor. Akala ko pagpumutok na ang panubigan kailangan dalhin sa ospital tapos ilalabas nalang ni Princess yung bata. Hindi ko alam na kailangan pa palang maghirap ni Princess sa pag lilabor nayan.

If only I can take the pain kanina kopa ginawa. Napatingin ako sa may gilid ko ng biglang may umakbay sakin and I saw Eroll.

“Nervous?” he asked.

“Obviously”

“Tsk, alam mo bang para kang bakla kaka balik balik mo dito,”

“I'm just worried about the two of them”

“Magtiwala ka nga lang sa asawa mo, masamang damo yun matagal payun mamamatay” aniya kaya napatingin ako sakanya ng masama. “Just kidding, mabuti ka nga nasasaksihan mo na manganganak ang asawa mo, how about me na nilayo pa sakin”

“Tsk, derseve” mapanglait na sabi ko. “Atleast ikaw hindi nakaramdam na kabahan, kasi kung ikaw nasa sitwasyon ko dika lang kakabahan baka nga himatayin kapa eh”

“Tsk kapal mo... Btw bakit nandito ka? Dapat nasa loob ka”

“I can't, nandoon naman narin si Kourtney pede nayun”

“Wala pa bang doc—” naputol ang sasabihin ni Eroll ng may lumapit saming doctor.

Agad itong nagtungo sa may parang cubicle kung nasaan si Princess. At paglabas nito ay dala na si Princess gamit ang stretcher papunta sa delivery room. Agad ding lumapit sakin si Kourtney.

“Huyy go there too,” aniya.

“Should I?” I asked.

“Dati kabang adik? Malamang, tulungan mo ang asawa mong medyo makaraos sa sakit”

“Anong gagawin ko??”

“Just hold her hand, kung pede sabayan mo syang umiri ganon lang dali na” tugon nya.

Huminga muna ako ng malalim saka sinunod ang sinabi nya. Sana maging ayos ang mag ina ko.

                     EROLL POV;

       NANDITO kami ni Kourtney sa labas ng delivery room naghihintay. Wala kaming imikan syempre, and its been week since Kenneth confessed that he's gay. And now Kourtney is single, and I'm also single. Baka bukas tanungin ko ulit sya at mga kapatid nya and especially tita, kung pwede ulit ako manligaw kay Kourtney. Baka ngayon mas maganda na ang kalalabasan ng panliligaw ko. I have no secrets to hide from her.

“So how's Earl?” paguuna ko magsalita.

“His doing fine at home...” aniya.

“Kourtney are you still mad at me?” I asked.

Napatingin sya sakin na para bang natatawa. Pero pinanatili ko na seryoso ang mukha ko. Agad namang nagiba ang expression ng mukha nya at naging seryoso din.

“I'm not mad at you, since Earl came nawala ng parang bula ang galit ko sayo... Maybe because Earl Look the same as you,”

Parang nag paparty ang puso at kalamnan sa loob ko. Sa tuwang malaman na she's no longer mad at me.

“Wanna grab some coffee outside?” yaya ko pa sakanya.

Tumango lang sya bilang tugon. Nagtungo kami sa may coffee shop outside the hospital. Naupo kami sa may vacant at sinabi na namin ang kape na gusto namin. Habang naghihitay kami ay diko miwasan na hindi mapatingin sakaniya, 'cause sh*tt she's stunning even without makeup.

“Stop staring at me, people are looking” she said in her low tone habang nakatingin lang sakin.

“You're too beautiful, sayang naman kung di kita tititigan”

“I know,” tugon nya bago dumating ang kape namin.

Mga two minutes kaming hindi nagimikan hanggang sa mahina syang umubo kaya napabaling ako sakanya.

“My sasabihin ka?” tanong ko naman sakanya.

“Meron,” saad nya.

“Go ahead,”

“Eh kasi, bakit hindi naging kayo ni Princess?” she asked kaya medyo napangiti ako.

“Simple lang, mahal kita at hindi ko sya mahal”

“Tsk,”

“Oo totoo ang sinasabi... Hindi naging kami ever since maghiwalay tayo kasi kinasuklaman ko sya dahil sa ginawa nya satin... And ever since hindi nawala ng pagmamahal ko sayo Kourtney, tingnan mo pa wallpaper ko” tugon ko saka pinakita sakanya ang wallpaper ko sa lockscreen na kaming dalawa.

Actually nga matagal ko na'tong wallpaper nung kami pa until now.

“Eh bakit naging sila ni Shawn?” she asked.

“Bakit nasaktan kaba?”

“Tanga hindi, syempre Shawn is my bestfriend and he never invited me to their wedding. Nalaman ko nalang na kasal na pala sila sa office ko last last month” she said.

“Hindi ka daw kasi ma contact atsaka ayaw naman daw sabihin ng mga kapatid mo kung nasan ka kaya dika nainvite”

“So bakit nga sila ang end game?”

“Ganito kasi yun, pumunta sa sila sa same party which is sa bahay ng kaibigan nila. Tapos nung nalasing daw silang dalawa same room daw ang napasukan nila, doon na may nangyari sa dalawa. Nang malaman nila kinaumagahan sinabi agad nila samin ni mom and kendall.” I explained.

Sya naman mukhang nai-excite sa susunod na sasabihin ko kaya di nako nagaksaya ng oras at kinuwento na sakanya.

“And then 2 months after na may nangyari sakanila nalaman ni Princess na buntis sya. At agad na sinabi nya kay Shawn. And then they decided to date para malaman nila kung pwede sila magpakasal... Kasi kung tutuusin pwede naman nila hatiin nalang ang responsibilidad nila sa bata kasi hindi nila alam ang nangyayari nung gabing yun.” I paused.

“And then?”

“Tapos within 2 weeks of dating they're comfortable to each other and decided to get married, yun na yung time na hindi ka namin ma contact.” I said.

“Ah ganon ba, thank you for explaining”

“Welcome” I said with smile on my face.

Pinanood ko lang syang humigop sa kape nya. Tayo kaya kelan tayo ikakasal? Parang baliw na tanong ko pa sa isip ko.

“Ewan ko.” she said kaya bilang nanlaki ang mata ko. Did she read my mind?

“H-Huh?”

“Wala.” natatawang sad nya saka ulit humigop sa kape nya.

Pero seryoso. Kelan din kaya ang kasal namin. Malaki narin kasi si Earl eh. Sayang nga at diko sya nakasama nung bata pa sya. Happy siguro.

—————————