Until Our Paths Cross Again [COMPLETED]

Chapter 88

                       EROLL POV;

           I'M walking at the park with Princess this b*tch! Kahit kelan talaga napaka tigas ng ulo, buntis na nga takbo pa ng takbo.

“Princess pag nakunan ka talaga ako mismo papatay sayo” I said.

“At pinangarap mo naman t*ng*na mo!” she said

Diba namura pa. Pag buntis talaga napaka ano ng bunganga. Naupo sya sa may bench kaya naupo din ako sa tabi nya at inabutan sya ng mineral water.

“Ang sakit ng tiyan,” hirap na saad nya.

“M-Manganganak kana ba?” I nervously asked.

“Charott, hindi pa. Tara uwi na tayo pagod nako”

Inirapan ko sya saka sya inalalayan maglakad papunta sa pinagpakingan ng kotse ko. Lumingon muna ako sa may park, saka ulit binalik kay Princess ang attention. May naalala lang ako.

“Eroll what if bumaik si Kourtney?” tanong nya.

Her name. Sya nalang ang nakapag banggit ng pangalan nya for about 7 years na pag momoved on ko. Pati mga kaibigan ko di na binabanggit ang pangalan nya.

“Hello? I'm asking you” tugon nya ulit.

“Ano yun?”

“What if bumalik si Kourtney?”

“No she's not”

“Who knows diba”

“Sabi ng hindi nga eh,”

“Duhhh, there's a possibility na bumalik sya... Sa tingin ko nga nakita ko sya sa mall last week eh,”

Agad na napaapak ako sa break dahil sa sinabi nya. She saw Kourtney at the mall last week?!

“What the hell Eroll?!” she yelled.

“I'm sorry,” saad ko sakaulit nag drive.

Bumalik man sya dito o hindi it's none of my business anymore. Pinutol nya na ang uganayan namin at wala nakong magagawa kung yun ang gusto nya. Siguro I already moved on. Matagal narin since diko sya nakita at nakausap. Even though my friends know where she is, hindi ko nalang inalam para sa ikakatahimik namin. Pero yung sinabi nya na I cheated on her, hindi ko magagawa yun at kahit kelan hindi ko sya nagawang lokohin. God knows that.

Hindi ko namamalayang nakarating na pala kami sa bahay. Agad akong bumaba at pinagbuksan sya ng pinto ng passenger. Saka ko naman sya inalalayan papunta sa loob ng bahay.

“Hi babe,” usal ni Princess.

“Oh hi, how's your walking?”

“Tsk, eh hindi naman yan nag walking eh. Panay ang takbo nyan,” saad ko saka kumuha ng tubig sa ref at ininom.

“Tigas talaga ng ulo mo noh, pag ikaw nalaglagan,” saad nito habang niyayakap ang asawa.

“Shawn akyat muna ako. Nexttime wag na ako ang pasamahin mo jan, you know I hate stubborn people”

“Sige thanks”

Umakyat ako ng kwarto at pabatong hiniga ang katawan sa bed ko. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng short ko at in-open yun. Naka wallpaper parin yung picture namin ni Kourtney simula kasi ng maghiwalay kami di nako masyado gumamit ng phone ko. Pumunta ako sa gallery at nakita ko ang album na 'mahal❤️' I-click it at mga picture namin at picture nya pag umaalis kami o nag dedate. Bigla nalang akong may naramdaman na tumulo sa gilid ng mata ko.

“Fvck, I'm crying again... I'm wondering if she still remember me? Kasi ako never ko sya nakalimutan sa loob ng pitong taon,”

Pinatay kona ulit ang phone ko saka padapang humiga, hanggang sa lumalim na ang tulog ko.

' I was looking up the sky when a stars fell down to my hands. I was shocked not until the stars formed into a baby. The baby was crying in my hands... Was I am dreaming? The baby stars moved away from me so I decided to follow it, and I saw a girl figured and the boy, I guess that boy is the baby stars. But who's that girl?

'Hey mom, was my daddy alive?'  the boy asked.

Walang ginawa ang babae kundi ang titigan ang bata. Hindi ko masyado makita ang mukha ng babae pati ng bata kasi masyadong maliwanag sa part nila.

The boy looked at me nahalata ko kasi gumalaw yung ulo pa harap sa side ko.  Pero maliwanag parin kaya diko nakita yung mukha.

'I wish your were my dad,'

NAGULAT ako ng humarap din sakin yung babae. A-A-A-And i-it was Kourtney!'

“Eroll nananaginip ka”

Bigla kong naimulat ang mata ko ng marinig ko ang boses ni Shawn at maradaman ko ang pagyugyog nito. Sh*t it was a dream, but why it feels so real? At isa pa di ito ng unang beses na nangyari 'to. Maraming beses ko ng napapaniginipan ang ganitong panaginip.

“Ayus kana?”

“Yeah I'm fine,” I said saka naupo sa bed ko.

“Gutom lang yan, tara na sa baba”

“Nakauwi naba si mom and Kendal?”

“Delayed daw yung flight nila pauwi dito baka next week nalamg daw sila makauwi” paliwanag nito.

“Sige,”

“Bumaba kana”

“Mag sha-shower lang ako, susunod ako” I said.

Tumango naman sya at lumaba na ng kwarto ko. Napahiga ulit ako sa bed ko. Para saan ang panaginip nayun? Parang totoong totoo kasi... Tangina! Gulong gulo na ang isip ko.

—————————