ÇETE [gay]

5.

Kuzey abiye olanı anlattığımdan beri sinirden köpürüyordu. Bahçenin nasıl bir yer olduğunu herkes biliyordu ve ben ne yazık ki o bölgede doğmuştum.

Kuzey arabaya bindiğimizden beri yaptığı gibi küfür edip "Savaş gitti diye seni sahipsiz sanıyorlar pezevenkler." dedi tükürür gibi beni onun aksine endişelendiren şey bahçedeki herifler değildi.

Sokak köpeklerinin evi olan yere geldik yani bir çıkmaz sokağa.

Araba durduğunda aşağı indik sokağın ortasında siyah bir minibüs tarzı araba vardı onu görmezden gelip sokağın sonundaki apartmana girdim. Girdiğim anda bana dönen bakışlar her şeyi anlatıyordu. Herkes biliyordu.

Bahçeden geldiğimi bilmeyen çok az insan vardı ama genelde herkes arkamdan konuşurdu, şimdi bizzat Bahçe'den gelen biri beni isteyince çete üyeleri bana açık açık acıyarak yada tiksinerek bakıyordu. Kuzey abi önüme geçip yürümeye başladı bende onu takip ettim.

Önceden Savaş'a ait olan odada Emre, sağ yanağından boynuna kadar bir gül dövmesi bulunan uzun boylu bir adamla konuşuyordu Kuzey abi sinirli sesiyle "Neler oluyor?" dedi.

Adam önce Kuzey abiye baktı sonra gözleri beni buldu ve yüzüne geniş bir gülümseme yerleşti "Kayra bende her yerde seni arıyordum" kollarını iki yana açıp "doğruyu söylicem bulması ve elde tutması zor birisin" dedi üzerime doğru attığı bir kaç adımda Kuzey abi ne zaman yanına aldığını anlamadığım silahı adamın alnına dayadı "Sakın ona yaklaşayım deme." dedi

Adam alnına dayanmış silaha sonrada Kuzey abiye baktı bakışları aşağlayıcıydı sanki Kuzey abiye bakmak zorunda olduğu için midesi bulanmıştı. Kafasını hafifçe yukarı kaldırıp "senin gibi bir belirsiz kime silah çektiğine dikkat etmeli bence" dedi.

Kuzey abi hiç istifini bozmadan "Senin gibi bir beyinsiz kimin oğlunu almaya geldiğine dikkat etmeli bence." dedi adam sinirli bir şekilde güldü.

"Buraya bir belirsizden hakaret yemeye gelmedim"

"Ah doğru genelde hakaretleri bahçedeki üstlerinden yediğin için alışık olmadın bir durum olmalı"

Emre araya girip "Yeter. Kuzey abi üzgünüm ancak sen bizim çeteden bike değilsin lütfen bu meseleye karışma." dedi Kuzey abi ona bir bakış atıp silahını indirdi ama önümdende çekilmemişti.

Adam iç geçirip "buraya sadece bize ait olanı almaya geldim. Kayra uzun süredir burada sizinle evcilik oynamış olabilir ancak bu onun bahçede doğduğunu ve bahçeye ait olması gerektiğini değiştirmez"

Kuzey abi hemen "Kayra asla bahçenin dövmesini yaptırmadı. O bir belirsiz ve istediği yerde olabilir bunu Savaş size daha önce uygun bir dille anlattı sanıyordum" dedi.

Adam, Kuzey abiye sinirli bir şekilde bakıp "Sokaklarda hiç edep öğrenmedin mi bir belirsiz bir çete üyesinin yanında konuşamaz" dedi

"Yüzüme bak ve bunun ne kadar umurumda olduğunu söyle"

"Sana aslında unutamayacağın bir ders vermeliyim hemen burada"

"Denediğini görmeyi çok isterim"

"Ben sadece bana emredildiği gibi Kayra'yı almaya geldim seninle bir işim yok"

"Bunun bu kadar kolay olacağını mı düşündün?"

"Elbette bu gün olmazsa başka bir gün o ait olduğu yere gelecek"

"Kayra-"

"Kuzey abi!" Dayanamayıp bağırdığımda ikiside bana döndü. Huysuz bir sesle "Kendi adıma konuşabilirim." dedim.