ÇETE [gay]

29.

Karanlık Dünyanın pis sokaklarına gece çökmüştü. Yani artık en iğrenç ve en korkutucu hikayelerin gerçeğe döküldüğü zaman gelmişti.

Barlas su birikintisinin üzerinden atlayıp sessiz sokağın sonundaki apartmanın önünde kendisini bekleyen ikiliye görünce gülümsedi.

Güneş yüzündeki gıcık gülümsemeyle kendilerine yaklaşan esmer çocuğa bakıp gülümsedi "Nerdesin ya, ağaç olduk burda" dedi.

Barlas, Güneş'in yanağından bir makas alıp "Saçım kendi kendine bu hale gelmiyor" dedi.

Güneş gözlerini devirdi. Melek, Barlas'a dönüp "Meden Uyumsuz bizi buraya çağırdı?" Dedi, Barlas omuz silkti "Biraz morali bozuk ya eğlenecek bir şeyler arıyor büyük ihtimalle." dedi.

Güneş göz ucuyla Barlas'a baktı "Neden kötü bir şey mi oldu?" Dedi, Barlas kafasını kaldırıp bütün perdeleri çekili apartmana bakarken "Kayra'yı ellerinden kaçırmışlar" dedi.

"Ha, Emre'nin şu çok gizli işi belli oldu o zaman"

"Sana nereye gittiğini söylemedi mi?"

"Hayır, anlaşılan Kayra ile iltibata geçmişler. Artık bize güvenmiyorlar."

"Senin adına üzüldüm"

Kısa bir sessizlik oldu sonra birden Barlas'ın yakasını kavrayan el onu duvara yapıştırdı ve Ay, Barlas'ın gözlerine iğrenme ve nefret karışımı bir duyguyla bakmaya başladı.

"Eğer senin yediğin boklar yüzünden benim ilişkime bir zarar gelirse sana katı yemek yemenin ne olduğunu unuttururum, duydun mu!"

Barlas kaşlarını kaldırıp "O depresif çocuğu bu kadar seveceğini düşünmemiştim. Her neyse, eğer korkuyorsan çekip gidebilirsin ancak..." Ay şakağına dayanan metali hissettiğinde göz ucuyla hemen kafasının yanında duran silaha baktı "Sağlıklı ve iyi bir şekilde gider misin onu bilemem" dedi.

Ay öfkeyle Barlas'ı duvara doğru itti dişlerinin arasından "Aşağlık sıçan" diye tısladı "En azından Emre'ye dokunmayacaksın. Eğer birinin onu öldürmesi gerekecekse bile bunu ben yapacağım." dedi.

Barlas silahını beline geri yerleştirirken "bir sorunun varsa git bunu Uyumsuz'la konuş benimle değil" dedi ve apartmanın içine doğru yürümeye başladı.

Hemen yaında sessizce yürüyen kıza dönüp "Şu Bahçe'den kaçırdığımız kızdan naber? Sana sorun yaratıyor mu?" Dedi, Melek omuz silkip.

"Pek değil, bazen dışarı çıkıp pamuk şeker yiyoruz."

"Ah, bu güzel."

"Onunla yattım. Yani, sanırım artık o benim sevgilim"

Barlas iç geçirdi "sizi kiminle yanlız bıraksam beş dakkaya sevgili oluyorsunuz" dedi, insanlardaki bu aşık olma merakıda neydi.

Üçüncü kattaki kapısı açık daireye girdiler koridorun ortasında boylu boyunca yatan bir adam vardı kanı arkasındaki duvara sıçramıştı.

Salonda kimseyi bulamadıkları için yatak odasına doğru gittiler. Yatağın üzerinde bir kadın sessizce uzanıyordu altındaki beyaz çarşaflar kanla kaplıydı.

Barlas bebek beşiğinin önünde onlara arkası dönük bir şekilde duran Uyumsuz'a baktı "işi bitirmişsin bizi neden çağırdın?" Dedi.

Uyumsuz yüzündeki huzurlu gülümsemeyle onlara döndü kucağındaki kundakta sessizce uyuyan bir bebek vardı "sessiz ol Barlas hanımefendiyi uyandıracaksın" dedi, kucağındaki bebeği göstererek.

Barlas kaşlarını çattı "neden burda bir bebek var?" Dedi, Uyumsuz gayet rahat bir şekilde deri eldivenli eliyle bebeğin yanağını okşarken "burada evli bir kadın ve bir adam yaşıyordu Barlas, bu bebek çokta olasılık dışı bir şey değil" dedi.