Güneş Doğar mı Yeniden?

-53-

☆Keyifli okumalar☆

Katilin kendisini takip etmesini, Çağıl'a gittiğini öğrenirse nasıl tepki vereceğini umursamadı. Bu yaşadıklarını Çağıl'ın da bilmeye hakkı ve Derin'in de onu görmeye ihtiyacı vardı.
Bu sefer aralarında çekişmeler olmayacaktı, aralarına egoları girmeyecekti çünkü Derin katilin kim olduğunu ona söyleyecek ve sonuna kadar ona destek olacaktı...

"Ne yapmaya çalıştığını biliyorum, şimdi durman senin için en iyisi olur."

Aldırmadan yürümeye devam etti.

"Bunun nasıl sonuçlar doğurabileceğinin farkına varamadın mı hala?"

Ve bir yeni mesaj daha;
"Onu da annesinin yanına göndermemi istemiyorsan sana dur dedim."

En etkili mesaj sonuncu olmuştu. Özel bir numaradan gelen bu mesajlar evden çıktığından beri telefonunda beliriyordu. Çağıl'a gideceğini anlamıştı ve Derin'i durdurmaya çalışıyordu.

Katilden geldiğine emin olduğu bu mesajlardan takip edildiğini anlamıştı. Peki çantasına koyduğu resimlerle birlikte Çağıl'a gitmeye devam edebilecek miydi? Bu yüzden Çağıl'ın zarar görmesi ihtimali onu bozguna uğratırken, katilin en başından Çağıl'a hiçbir şey yapmamış olması da tuhaf gelmeye başlamıştı. Çağıl cinayetin peşini hiçbir zaman bırakmamıştı, katillerin bulunduğuna inanmamıştı, başından beri Derin'i bu olaya dahil eden de oydu fakat katil ona hiçbir zarar vermemişti. Çağıl'a dokunmayan o adam, Derin'e kendisini göstermekten de hiç çekinmemişti.

Yürümeye devam etti. İçindeki korku her an kendini tekrar göstermeye başlayabilecekken o, Çağıl'a doğru kararlılıkla yürümeye devam etti. Fakat Çağıl'a ulaşabileceğine olan inancı attığı her adımda azalıyordu.

Çağıl ile görüşmeyi çok istiyordu fakat şu an katil tarafından takip edildiği ortadaydı, katili Çağıl'ın evine götürmek doğru olmazdı. Belki de çoktan biliyordu Çağıl'ın evini fakat Derin bunu riske etmek istemedi. Evden çıkmadan önce her ihtimale karşı, çizmiş olduğu katilin resimlerini telefonuna çekmişti. Onları Cağıl'a atıp onu aradı. 

"Efendim?"

"Şimdi söyleyeceklerimi sakince dinle ve bana güven olur mu?"

"Bir sorun mu var?"

"Sana vermem gereken bir şey var fakat düşünürsek bu büyük bir sorun doğurabilir."

"Daha açık konuşmayı denesen...abine sordun mu yoksa sonunda, bana cevabı mı vereceksin?"

"Hayır çok daha iyi bir şeyi vereceğim...katili"

Bir süre karşı taraftan ses gelmedi, Derin ona bunu anlayabilmesi için zaman verdi.

"Derin sen!..sen ne söylüyorsun böyle?! Kim...sen nasıl?!"

"Önce sakin ol ve beni iyi dinle. Büyük ihtimalle şu an takip ediliyorum o yüzden ben sana gelemem."

"Ben hiçbir şey anlamıyorum."

"Karşıma geçip bana itiraf etti, katilin kendisi olduğunu söyledi ve bundan kimseye bahsetmemem için beni tehdit etti...Sana katili çizdiğim resimlerin fotoğrafını attım, olur da başıma bir şey gelirse sorumlusu da o adamdır."

"Derin saçmalama, sen neredesin?! Ben geleyim sana...söyle lütfen, neredesin?!"

Katili gördü, tekrar çıkmıştı karşısına.
Anladı, bu sefer kurtuluşu yoktu. Ölümün ilk defa bu kadar yaklaştığını hissetti kendine.

"Gelme..."

"Derin n'olur nerede olduğunu söyle bana!"

"Onun yerine bilmeni istediğim başka bir şey var; ben bugün seni görmeyi çok istedim, ne olursa olsun sana gelecektim bugün. Fakat bunu yapabileceğimi sanmıyorum... Senin yanında olmaktan hiçbir zaman vazgeçmemeliydim...özür dilerim...Bugün yanına gelebilseydim eğer sımsıkı sarılacaktım sana ama olsun, kollarının sıcaklığını şu an bile hissedebiliyorum-

"Derin benim yüzümden sana bir şey olmasın...bu sefer dayanamam, n'olur bana nerede olduğunu söyle!.."

"Senin yüzünden değil, bu benim kendi seçimimdi. Katilin buna izin vermeyeceğini biliyordum, buna rağmen sana gelmek istedim. Kendini suçlu hissetmeni, hayatının mahvolmasını istemiyorum. Sen mutlu olmayı hakediyorsun, seni seviyorum..."

Telefonunu kapadı. Emin adımlarını durdurmadan katile doğru yürümeye devam etti. Cebine koyduğu telefonun zil sesine aldırış etmiyordu. Arayan büyük ihtimalle Çağıl'dı. Fakat onunla tekrar konuşacak kadar zamanının kalmadığını hissediyordu.

Etrafta insanlar vardı ve şu durumda katilin kendisine zarar veremeyeceğini umut ediyordu. Yine kendisini ıssız bir yere sürüklemesi ihtimali de içini ürpertiyordu.

Sokağın sonunda beklemekte olan katilden bir an olsun çekmedi gözlerini, bir an olsun durdurmadı kendini.

Çağıl'ın annesine yaptıkları geldikçe aklına, öfkesi korkusunu bastırıyordu. Eğer kendisine de zarar verecekse bu adam, Derin buna engel olabilmek için elinden geleni yapacaktı. Fakat Çağıl'la yaptığı veda konuşmasına bakılırsa, Derin bu adama engel olabileceğine pek de inanıyor gibi değildi. Sadece bu gerçeğin aklına gelmesine izin vermiyordu.

Adama iyice yaklaştığında; Derin'in adımlarını durduran, öfkesinin yerini şaşkınlığa bıraktıran bir şey oldu. Adamın yana kaymasıyla birlikte, köşedeki binanın arkasından abisi ortaya çıktı...

Kişisel instagram hesabım;
@ p_yagmur
Kitabım için açtığım instagram hesabı; @ gunesdogarmi_yeniden