Güneş Doğar mı Yeniden?

-32-

Keyifli okumalar...🌺

"Beni ona götür...lütfen." Acıyla ağızdan çıkmış, çaresizlik barındıran bir cümleydi bu.

Derin'in çaresizliğini hisseden abisi onu bu halde görmeyi beklemiyordu.En başında Çağıl'dan bahsetmemeliydi ona.
Derin'i böylesine üzebilecek kadar ne ara yakınlaşmışlardı, aralarında ne vardı da Derin'i bu kadar yaralayabiliyordu?

Bir kez daha baktı kendisine yalvarırcasına bakan gözlere.

-Seni ona götüremem Derin... Bu kadar şeyi yapmışken olmaz.

-Lütfen...abi lütfen

-Eve girelim Derin, ondan uzak durman en iyisi.

-Neden ya neden?! Hakkında ne biliyorsun ki beni ondan uzak tutmak için onun canını yakıyorsun...neden?

Sonlara doğru sesi oldukça kesik çıkmıştı. Bacaklarında derman kalmadığını hissediyor ve ayakta zor tutuyordu bedenini. Çağıl'ın şuan ne halde olduğunu bilmiyor oluşu onu yıkıyordu.

-Derin ben her zaman senin için en iyisini bilirim, ondan uzak durmalısın.

-Beni ona götür...n'olur beni ona götür.

-Derin seni zorlamak istemiyorum o yüzden lütfen eve gir.

-Eğer beni ona götürmezsen seni hiçbir zaman affetmem. Beni sonsuza dek kaybedersin.

Derin'e doğru sinirle yürüyen Deniz öfkesinin yükselttiği sesiyle cevap verdi.

-O adam kim ki?! O adam kim de onun yüzünden beni kaybetmeyi göze alıyorsun?!

-Anlamıyorsun...sen benim yüzümden ona zarar verdin! O zaten çok acı çekiyor, onun hayatı zaten yeterince zor...bir de sen onu incittin.

-Derin benim sinirlerimi daha fazla zorlama ve eve geç!

-Benimle konuşabilirdin, onunla görüşmemi istemediğini bana söyleyebilirdin.O zaman aramızda sandığın gibi bir şey olmadığını anlatırdım sana, bu kadar ileri gitmene gerek yoktu!

-Aranızda sandığım gibi bir şey yok öyle mi?! O zaman neden onun arabasından ağlayarak indin, o gece?! Seni hiç o kadar incinmiş görmemiştim Derin...

Derin abisinin bahsettiği geceyi hatırladığında bir damla göz yaşı daha aktı kızarmış gözlerinden. Çağıl "Zarar görmeni istemiyorum." Diyerek uzaklaştırmıştı Derin'i. Ama şimdi Derin yüzünden Çağıl zarar görmüştü ve Derin'in elinden hiçbir şey gelmiyordu.

Son bir umut kırıntısıyla şansını tekrar denedi.
-Eğer beni ona götürürsen söz veriyorum bundan sonra onunla hiç görüşmeyeceğim...lütfen...

Derin'in bu söylediği oldukça ikna edici geliyordu fakat tutulmayacak bir söz olduğu da açıkça ortadaydı.
Yine de kardeşinin kendisine böyle yalvarması iğrenç hissettirmişti Deniz'e.

-Bir daha kesinlikle onunla görüşmeyeceksin!

Emin olmak için tehditvari bir tonda tekrarlamıştı bunu.

-tamam, diye cevap verdi Derin; oldukça kısık ve isteksiz bir sesle.
...

Arabaya bindiğinde kalbi hızla atıyordu. Çağıl'ı görmek istediği kadar, onu kötü bir halde bulmaktan da  korkuyordu. Elini kalbinin üzerine koyduğunda hayatında hiç bu kadar korkmuş hissettiğini hatırlamıyordu.

Eli hala kalbindeyken oradaki ağrı ona Derin'i sarsacak bir gerçeği fısıldıyordu.

"Onu sevdiğini..."

Deniz'in; Derin'i Çağıl'dan uzak tutmaktaki ısrarı hakkında ne düşünüyorsunuz?

Kitabımın gidişatını beğeniyor musunuz?🐞