Güneş Doğar mı Yeniden?

-59-

♡Keyifli okumalar♡

Geldikleri restaurant oldukça lüks bir görüntüye sahipti. Fakat içeride hiç kimse yoktu, Derin bu durumu Karan'ın ayarladığından emindi.

Geçen sefer Derin'in canına kasteden o değilmişcesine kibar hareketler sergileyen katil, Derin'in oturacağı sandalyeyi çekmeyi de ihmal etmemişti.

Önlerine gelen menüye bakan katili gözlerine yerleştirdiği nefretle izliyordu Derin.

"Ben yemek yeriz diye düşünmüştüm ama sen gözlerinle beni yiyorsun."

"Yemek yeriz öyle mi, beni buraya tehditle getirdin farkında mısın? Hem, bir kadın katiliyle aynı masada oturmak bile midemi bulandırırken bir de karşılıklı yemek yemeyi midem kaldırmaz."

Nefes almadan öfkeyle konuşmuştu Derin.

"Bir erkeği de kolayca öldürebilirim."

"Ne?!"

"Erkek veya kadın ayrımı yapmıyorum, o yüzden 'kadın katili' diye adlandırman beni çok üzer."

"Ya sen manyak mısın?!"

Bu soru aralarındaki atmosferi iyice germişti, Derin bunu; karşısında oturan adamın, yüzüne verdiği öfkeli nefesten iliklerine kadar hissetmişti.

"Sana yeterince iyi davranıyorken, ne yemek istiyorsan söyle ve benimle birlikte ye!"

"Seninle yemek filan istemiyorum, seninle hiçbir şey yapmak istemiyorum. Benden de, abimden de uzak dur, çık hayatımızdan."

"Diyelim hayatınızdan çıktım, peki sen benim katil olduğumu bile bile benim bunu yapmama izin verebilecek misin?"

Veremezdi, bugün Çağıl yerine onunla buluşmaya gelmiş olabilirdi fakat bu kadarını da yapamazdı. Yine de bunu katilin bilmesine gerek yoktu.

"Evet, hiçbir şey yapmayacağım. Bizi rahat bırak."

"Derin'cim ben sana katilim dedim, aptalım demedim. Beni aptal yerine koyman da, bana 'kadın katili' demen kadar beni üzer."

"Peki n'olucak böyle, sen beni tehdit etmeye devam mı edeceksin?..Abim sana ne kadar güvendiğini, senin onun için ne kadar önemli olduğunu anlattı bana; peki sen hiç mi değer vermiyorsun abime? Ona zarar verecek bir şeyi yapabilecek misin gerçekten."

Bir süre cevap gelmedi fakat ardından söylenen cümle Derin'i şaşırtmıştı.

"Sen de masum değilsin."

"O ne demek şimdi?!"

"Attığım belgelere iyice baktın mı, o belgelerdeki haksızlıkları gördün mü, abinin elde ettiği haksız kazançları?.. Gelip bana o belgeleri ortaya çıkarmamamı söylemek yerine, abine o belgelerin hesabını sorman gerekirdi."

Evet, yapması gereken buydu fakat bunu yapmak Derin'in aklına dahi gelmemişti. Ya da o belgelere nasıl ulaştığını açıklayamayacağından korkmuştu, arkadaşının ihanetini ona nasıl açıklayacağını bilememişti. Bu bahanelerin ardında abisine bunu soramamış olmasının asıl nedenini aklının derinliklerine itiyordu; artık abisi her şeyi yapabilecek bir insandı onun için ve ona hesap sormaktan bıkmıştı. Bunun yerine onu olduğu gibi kabullenmişti.

Karan'ın sesi tekrar yankılandı aralarında.

"O yüzden bu masum tavırlarını bir kenara bırak da gerçek yüzünle konuş benimle, benden çekinmene gerek yok biliyorsun."

Bir süre Derin hiçbir cevap verememiş, Karan ise daha fazla üzerine gitmemişti.

Derin sipariş vermemek konusunda diretince Karan ikisi için de sipariş vermişti ve masayı donatmıştı. Masada lezzetli olduğu her halinden anlaşılan yemekleri başka zamanda olsa iştahla yiyebilecek olan Derin, şimdi yemeklerin hiçbirine dokunamıyordu.

"Neden yemiyorsun, içine zehir kattığımı filan mı düşünüyorsun yoksa?"

"Kattın mı?"

"Tabi ki hayır, seni öldürmek istesem böyle ucuz numaralara kalkışmam."

Derin yüzünü buruşturup bakışlarını kaçırdı. Şu an bir katille değil, manyak bir katille karşı karşıyaydı.

"Eğer hiçbir şey yememeye devam edersen, buradan çıkınca karakola uğramam gerekecek."

Kastettiği şey açıktı, abisini yakmaktan bahsediyordu.

"Gitmişken cinayeti de itiraf et, ha bir de suçu üzerlerine atıp intihar süsü vererek ortadan kaldırdığınız o adamlardan da bahset. Hatta ben de seninle geleyim ve beni de öldürmeye teşebbüs ettiğini anlatayım. Abimle birlikte paşa paşa yatarsınız artık hapishanede!"

"Kanıt...bu söylediklerini kanıtlayabileceğin herhangi bir şey var mı elinde?..sanıyorum yok, o yüzden uzatma, yoksa senin için hiç iyi olmayacak!"

"Sen!.." devamını getiremedi çünkü Karan gerçekten öfkeli gözüküyordu, daha fazla zıttına gitmek iyi bir fikir olmazdı.

Hiçbir şey söylenmeden bitirilen yemeğin ardından Derin, daha fazla dayanamayıp konuştu.

"Neden öldürdünüz o kadını, yanında başka kim vardı?"

"Yapma, böyle güzel bir yemeğin ardından cinayeti mi konuşacağız?"

"Yapma, bir katille havadan sudan konuşacak değilim heralde!"

"Belki bir gün öğrenirsin sorularının cevabını fakat bunun açıklamasını yapması gereken ben değilim. O kadın başkasının sorunuydu, ben sadece o sorunu ortadan kaldırdım."

"Kimin?"

"Bunu sana asla söylemem."

"Neden, katil olduğunu itiraf edebiliyorsun fakat yanında kimin olduğunu söylemiyorsun, neden?!"

"Çünkü seni düşünüyorum."

"Beni, senin yanında olması üzebilecek tek kişi var...Abimden mi bahsediyorsun?.."