Güneş Doğar mı Yeniden?

-77-

"Normal bir hayatımın olmadığının gayet farkındayım.

Sesini Çağıl'a duyuramamış gibi tekrardan, bu sefer daha yüksek sesle konuştu.

"Ben uzun zamandır farkındayım bunun, uzun zamandır normali bırak bir hayatım bile yok benim. Kilitli kapılar ardında hayattan tamamen soyutlanmış bir halde yaşıyorum ben. Şu iğrenç hayatımda, normal olduğunu düşündüğüm tek şeydin sen ama artık bunu da kaybettiğimi hissediyorum. Niye bana sormak yerine, hiçbir şeyi bilmeden beni yargılıyorsun?!"

"Sence sana sakince soru sorabileceğim bir durumun içinde miyiz? Eğer öyle olsaydı, senin güvenliğinden emin olmak için kapına diktiğim adamları atlatıp, herifin biriyle yanyana çıkıp gelmezdin bugün. Tüm bunlar karşısında sakinliğimi koruyamadığım için artık normal değilim öyle mi? Ben değil, sen normal değilsin asıl Derin, sen etrafındaki hiçbir şeyden haberi olmayan küçük bir kız çocuğusun sadece, ne yapman gerektiğini bilmiyorsun ama en azından ne yapmaman gerektiğinin farkında ol!"

Çağıl sakinleşemeyeceğini, Derin'den bir açıklama alamayacağını farkedince umudunu kesmiş bir tavırla, gitmek adına bir adım attı.

"Karan aradı beni, eğer...

Çağıl ona doğru hızla dönünce duraksadı fakat hemen kendini toparlayıp devam etti.

"Eğer onunla buluşursam bana 'asıl katili' vereceğini söyledi. Sana haber versem sakinliğini koruyamayacağını düşündüm, o yüzden-

"Sen bundan sonra benim adıma hiçbir şey düşünme. İzin ver ne gerekiyorsa ben düşünüp ben karar vereyim, izin ver !"

Oldukça yüksek çıkan bu cümleler karşısında Derin yerinde sıçramıştı. Gözleri dolu dolu açıklama yapmaya devam etti.

"Öylece gidemezdim oraya, kendimi güvence altına almak istedim, aklıma...Mert geldi."

Çağıl'ın yüzünde acı ve alaycı bir tebessüm yankı bulurken, Derin sesli bir nefes bıraktı.

"Benimle gelmesini istemedim, sadece belli bir süre bana ulaşamazsa polise haber vermesini istedim ama yalnız gitmeme izin vermedi , benimle geldi gizlice...cinayetten haberi var, ona neden bunu istediğimi anlatmak zorunda kaldım."

Eğdiği başını hafif kaldırdı fakat hala Çağıl'ın gözlerine bakacak cesareti kendinde bulamadı.

"Gelmedi...Karan...resmen benimle alay etti ya da bir şekilde Mert'ten haberi oldu ve vazgeçti karşıma çıkmaktan, bilmiyorum."

Karan'ın gelmediğini söylemişti fakat onun yerine abisinin geldiğini söyleyemedi. Söylemek istedi fakat söylememesi gerektiğini hissetti ve bu hissi geri plana itemedi...

"Kendini güvence altına almak istediğinde aklına gelen kişinin Mert olması kadar boktan bir hayatım var."

Eliyle alnını sertçe ovdu, tişörtünün boynuna değen kısmını çekiştirerek artık oraya değmeyecek hale getirdi.
Derin'e doğru birkaç adım daha attı ve parmağıyla Derin'i omzundan ittirdi.

"Seni Karan'dan, seni tehlikeye atacak her durumdan korumak için elimden geleni yapıyorum ama seni senden korumama imkan yok ve sen bana her seferinde bunu hatırlatıyorsun."

Başka bir şey söylemedi, söylenecek başka bir şey kalmadığını düşünüyordu , arkasını dönüp arabasına doğru yürüdü.

"Aklıma gelen ilk kişi o değil, sendin."

"O zaman ona değil bana haber vermeliydin."

Hala Derin'e doğru bakmıyordu.

"Eğer benimle gelseydin yanlış bir şey yaparsın diye korktum."

"Sen yanımdayken yalnış bir şey yapmazdım..."

Arabasına bindi ve kısa bir süre içinde gözden kayboldu.

Selamm, yeni bölümün erken gelmesi için oy vermeyi unutmayın lütfen.💙