Güneş Doğar mı Yeniden?

-8-

Keyifli okumalar...💚

İki gündür evden dışarı çıkmamış,balkondan dahi bakmamıştı.
O adamın tekrar karşısına çıkmasından,ona o geceyle ilgili anlamlandıramadığı sorular sormasından korkuyordu. Farkında olmadığı şey ise, korkusu kendisine o geceyle ilgili soru sorulması yüzünden değildi; o soruların cevabının gerçekten kendisinde olmasıydı. Henüz hatırlamıyor olsa da, kendisine anlatılanların o gün olanlardan farklı olması ihtimali içini sıkıyordu ve bunu düşündükçe huzursuzluğu katlanılamaz bir hal alıyordu.

Her ihtimali düşündüğünde aklında bazı sorular beliriyordu ve bu soru, tüm dengeleri altüst edecek kadar büyük bir tehlike barındırıyordu. Abisi kendisine kaza konusunda tamamen dürüst davranıyor muydu, yoksa Derin'e söylemediği bir şey mi vardı? Başını sertçe iki yana salladı, saçmaladığına kanaat getirdiğindiğinde, abisinin böyle bir konuda kendisine yalan söylemeyeceğine de ikna etmişti kendisini. Sadece bir sefer gördüğü bir adamın söylediklerine inanıp da abisini suçlamayacaktı.

Yine de bir süre kaza konusunu evde açmamaya karar verdi. Kimden ya da neyden kaynaklı bilmese de, bir şeyler yanlış veya eksikti. Bu yanlışlar ortadan kalkana veya eksiklikler tamamlanana kadar bu konuyu gündeme getirmemek doğru olurdu.

Elinde olmadan ,daha doğrusu,farkında olmadan abisiyle arasına soğukluk sokmuştu bu durum. Abisini suçlamayacağına her ne kadar ikna etmiş olsa da kendisini, içinde bir yerlerde onun masum olmadığına dair hisler barındırıyordu. Bu hislerin açığa çıkmasına izin vermiyordu fakat buna engel de olamıyordu.

Zaten zor günler geçirdiği,hafızasındaki  boşluğun onu zorluyor olması yetmezmiş gibi kendisine yalan söylenmesi ihtimali öfkelenmesine neden oluyordu.Üstelik bu yalanın altından korkunç bir gerçeğin çıkabileceği ihtimali de onu oldukça ürkütüyordu.

Arada hafızasına, arada yalnızlığına üzülüyor ve arada her ne kadar yapmak istemese de kendisine acıdığını farkediyordu.Hayatına acıyordu...

İçi bu sıkıntılarla boğuşurken hiç olmadığı kadar uzun geçmişti o iki gün.
Okula gidemiyor,dışarı çıkamıyor,korkunç bir şeyi hatırlamaktan endişeleniyor,kimseyle konuşamıyordu...Hayatı durmuştu sanki.İlerleyemediğini hissediyordu.

Balkondan dahi uzakta geçen bu iki gün hiç iyi gelmemişti Derin'e. Dört duvar arasında sıkışıp kalmış,düşünmek istemediği her şey zihnini esir almıştı.
Boğulduğunu hissettiği bu sabah kendisini dışarı atmak geliyordu içinden.Nereye gideceğini bilmeden koşup uzaklaşmak istedi bu evden ve bazı istekler vardı ki derinlerden gelen, onları geri plana itemezdiniz. Açacağı kapı dışarıya değil de özgürlüğüne çıkacakmışcasına bir istekti bu da...

Onu durdurmaya yetecek birçok neden olsa da ani bir kararlılıkla üzerindeki pijamalara aldırmadan çıktı dışarı.
Yüzünü göğe çevirip derin bir nefes çekti içine. Onun bu halini gören herkes aklının yerinde olmadığını düşünebilirdi, bu sıralar Derin de sık sık böyle düşünüyordu zaten...

Tekrar önüne döndüğünde kıyafetine güldüklerini düşündüğü iki kız geçti önünden.
Ne kadar tanıdık bir görüntü diye geçirdi içinden, insanların kendisine bakıp alayla gülmesi.
Çocukken zorbalığına uğradığı çocuklarda böyle gülüyordu, ağlayan Derin'e her baktıklarında.
Liseye geçene kadar bu zorbalıklar devam etmiş,Derin kimsenin onu gerçekten sevemeyeceğine ,kendisinde bir problem olduğuna ve bu yüzden yaşadığı her şeyi hakkettiğine inanmış bir halde mezun olmuştu okuldan. Bu düşünceyle harcadığı yılları, hafızasındaki boşluktan daha büyük bir boşluk yaratıyordu kalbinde.

Daraldığını düşünerek dışarı çıkmış ,şimdi insanların kendisine attığı tuhaf bakışlarla daha da daraldığını hissetmişti.

Kafasında beliren düşüncelere dalmışken, karşısına geçen adamın farkına dahi varamamıştı.
Omzuna değen elle birlikte gözlerini adama doğru çevirdi.Ama korkup kaçmak yerine dolmuş gözlerle adama doğru bir adım attı.Kendisini ürküten bu adama sığınma isteği geçtiğinde kalbinden ,bu hissi kovmak istercesine sıktı yumruklarını. Tanımadığı, kendisini takip ettiğini düşündüğü ve kendisine cevabını bilmediği, bilmek istemeyeceği sorular soran biriydi bu adam. Buna göre davranmalı, temkinli olmalı ve bir daha böylesine saçma bir hisle sarsılmamalıydı.