Güneş Doğar mı Yeniden?

-1-

Herkese merhaba, bu başlangıç yazısını gelecekten yazıyorumm. Kitabımı okumaya başlamadan önce okuduğunuz bölümlere oy vermeyi unutmamanızı rica ediyorum. Her yazar gibi ben de çok emek veriyorum, saatlerimi harcıyorum, sürekli yazıp yazıp siliyorum ve en iyisini yapmaya çalışıyorum. Emeklerimin karşılığını alabilmem, motive olabilmem için oylarınıza ve yorumlarınıza ihtiyacım var :)

Keyifli okumalar, umarım beğenirsiniz 💚

Issız sokağın sessizliğini bölmek istercesine bir feryat yükseldi,uzun zamandır kullanılmadığı belli olan eski bir binanın içinden.
Binanın olduğu tarafa birkaç adım attıktan sonra farketti ki bu bir kadın sesiydi.

Orada ne yapacağını bilmez bir halde durdu ve sesleri dinledi bir süre.
Göğsünü delmek istercesine atan kalbinin üzerine ellerini koyarak sakinleşmeye çalıştı.

Şu an telefonunu açıp polisi araması gerektiğini biliyordu ama elindeki telefonda tuşlara basacak gücü bir türlü bulamıyordu kendinde.Bir eli kalbinde bir eli telefonda öylece durmuş bekliyordu.

Düşünemiyordu, düşünmesini engelleyecek kadar çok korkmuştu. Çünkü kadın o kadar çok bağırıyor ve yardım istiyordu ki, o binada hiç iyi şeyler olmadığı ortadaydı.

Derin bir nefes çekti içine, hareket etmesi gerekiyordu, burada böylece beklemek ne kendisine ne de o kadına yardımcı olmuyordu. Sonunda kendine geldiğini hissetmeye başladığında telefonunun ekran kilidini açmıştı bile.
Tam numarayı tuşlamaya başlamıştı ki boş sokakta yankılanan silah sesiyle çığlık atarak yere çöktü.
Başını dizlerine yasladı ve farkında olmadan tuttuğu nefesini titrek bir şekilde serbest bıraktı.

Birkaç kez olduğu yerden kalkmaya çalıştı fakat kendisini fazla sıktığından olsa gerek, baş dönmesi bunu yapmasına izin vermiyordu.
İki eliyle başını tutup derin derin nefes almaya başladı.

Korkunun ağırlığı altında can çekişen bedeni mantıklı davranmasını engelliyordu.

O halde durmuş hareket edemezken binanın içinden gelen seslerin kendisine daha da yaklaştığını farketti.

Daha fazla burada duramazdı.Kontrol edilmeyi reddeden dizlerini zorlayarak üçüncü denemesinde ayağa kalkabildi.

Ne tarafa koşması gerektiğini bilmiyordu hatta bu şekilde kaçıp gitmek de doğru gelmiyordu, ama o binada her ne olduysa bunun kendisini de etkileyeceğini hissediyordu.

Kaçmak için bir hamle yaptığında o an olabilecek en kötü şey oldu ve az önce silah sesinin yankılandığı boş sokakta bu sefer onun telefon zil sesi yankılanmaya başladı.

Çoktan dışarı çıkmış olan adamların kendisine baktığını hissediyor fakat bir türlü yerinden kıpırdayamıyordu.

Omzunda hissettiği sıcaklıkla acının tüm vücuduna yayıldığını hissetti.Kolundan damlayan kanın yerde oluşturduğu küçük birikintiyi görünce vurulduğunu anladı.Bütün bunlar birkaç dakika içinde olmuştu fakat daha uzun sürmüş gibi hissettirmişti.

Yaşadığı şaşkınlık bütün korkusunu bastırdı.Bir anda hissettiği cesaretle kendisine silah doğrultan adamların tersi yönünde koşmaya başladı.Birkaç el daha silah sesi duyulunca korkudan titreyen bacaklarının kendisini daha fazla taşıyamadığını hissetti ve bacaklarını serbest bıraktı.

Yine o an olabilecek en kötü şeylerden birini daha yaşadı.
Alnını taşa vurduğunda omzundaki acıyı dahi unutturacak bir acıyla sarsıldı tüm vücudu.
Gözlerini kapamadan önce aklındaki son şey, vakti varken polisi araması gerektiğiydi.

Arkadaşlar merhaba,
ben Yağmur ve bu benim ilk kitabım...
Çok heyecanlıyım, çok fazla yazıp sildim ama sonunda içime sinen bir bölümle kitabıma başlayabildim.

Eğer siz de beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın lütfen.Ayrıca düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olurumm 💙