Saklı Duygular | vegaspete | boyxboy

30. şeytanla kavga etme.

30. şeytanla kavga etme.

Yan yana oturmuş yemeklerimizi yerken daha doğrusu sol elimle yiyemiyorum ben diyen puşta yemeğini yedirirken derin düşünceler içindeydim. Az önce vücudumun verdiği tepki hoşuma gitmemişti. Yani onun her zaman yakışıklı biri olduğunu düşündüm kabul. Sonuçta gözüm var görüyorum ve yalan söylemek de günah. Ancak bunun beni ilgilendirmemesi gerekiyor.

(y.n. Pete'in ara ara dindar olması beni çok eğlendiriyor sebebi ise içimde kalmış bir çift var :') o yüzden bu sayko şuursuz gelgit akıllı Pete'e alışın efenim :) Bir gün ben rahip olacağım der bir gün Vegas bana girse diye hesaplar da yapabilir ne yapacağı belli değil işte.)

Her an çatırdayacak bir buzun üzerinde hareket etmek gibi onun yanında durmak. Şeytan hiçbir şey yapmasa bile bir şey yapıyor mutlaka o yüzden ondan daha uyanık olmalıyım ve hiçbir zaman kendimi kaptırmamalıyım.

Puşt, yemeğini ona yedirirken bana parlayan gözler ile bakıyordu. Her defasında yıldızın değişik bir ışıltısını alıyorum bakışlarında. Bu seferki bakışları küçük bir çocuğa en sevdiği oyuncağı vermişsiniz gibi, öyle bir mutluluk var. Sanki hayatı boyunca en çok istediği şey ellerimden yemek yemekmiş gibi. Bu bakışların nasıl bir anlamı var? Ah puştun bana olan tavırlarının değişmesinin ardından bu bakışları kaldıramayacağım bir yük oluyor. Çünkü o kadar içten bakıyor ki bir an tereddütte sürüklüyor insanı.

Yemeklerimiz bitince film izlemek için yatağa geçtik. Wonton'u da kucağıma aldım. Açtığımız film, bir banka soygununu ve soyguncu ile rehine arasındaki aşkı konu alıyordu. Filmi izlerken yine sinirlenmiştim.

"Biliyor musun bu aşk değil, psikolojide adı var bunun stockholm sendromu deniyor buna. Yani böyle bir şeyin aşkmış gibi yansıtılması bence yanlış ve yanıltıcı. Hem kim kendini rehin eden birine aşık olur. Canın ile tehdit ediyor seni sonuçta. Bu yalnızca sana zarar vermemesi için onunla kurduğun bir bağlantı. Yani sempati duyuyorsun ki o sana zarar vermesin. Bir nevi hayatta kalma içgüdüsü yani."

Puşt bozulmuştu. Nedenini anlamadım. Üzgün gözlerle bana baktı. "Gerçekten aşk olmadığını mı düşünüyorsun? Sadece karşılaşmaları kötü bir kadere bağlanmış olamaz mı? Bu olmasaydı belki birbirlerini hiç fark edemeyeceklerdi böyle düşünemez misin?"

"Ne ara bu kadar kaderci oldun ben sana bilimsel bir şeylerden bahsediyorum."

"Film izliyoruz farkındaysan ve her filmde aşk olur. Ancak sen bunu yadırgıyorsun ve olmaması gerektiğini söylüyorsun."

"Olmaması gerekiyor gibi bir şey çıktı mı ağzımdan sadece aşk sanılan şeyin aşk olmadığını söylüyordum."

"Hayır yanılıyorsun."

"Bak bunun tersi de var ona da lima sendromu deniyor, orada da rehin eden rehin aldığı kişiye sempati besliyor ancak aşık oldu sanıyor. Bu sana bir şeyi çağrıştırdı mı?"

"Hah. Niyetin anlaşıldı. Sen izlediğin filmi değil beni yargılıyorsun öyle mi."

"Öyle bir şey demedim."

"Demedin ama ima ettin." Ayağa kalkmıştı şimdi. Sinirle ileri geri yürüyor derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyordu.

"Pete haklısın sana kızamam seni suçlayamam ancak ne hissettiğimi ne yaşadığımı ben biliyorum ve lütfen karşıma geçerek aslında sen böyle hissetmiyorsun, bu böyle değil deme. İnanmıyor olabilirsin inanmadığını biliyorum da ama tutup da beni de kendine inandırmaya çalışma. Sürekli her gün her saat her dakika kendine bunları hatırlatıp tetikte duracağına bir kere sadece bir kere şans vermeni istiyorum. Ufacık. Bana kalbini aç da demiyorum ancak kilitler vurma. Her gün bir yenisini ekleme en azından. Söz veriyorum sana her şeyi açıklayacağım yalnızca bunun için biraz daha zamana ihtiyacımız var bana biraz güvenmen ihtiyacım var. Ondan sonra her şeyi anlayacaksın, her şeyi anlatacağım günler, gecelerce.."

Sustum. Ne diyebilirdim ki. İnanmıyordum. Yalan. İnanıyordum. İnanmak istemiyordum. Haklı. Gözlerinin içine baktım, gözlerimin içine baktı. O bana çok şey anlattı, ben ise kulaklarımı kapattım.

y.n.//bana çok daldan dala atlıyorsun ana hikaye ilerlesin demeyeceğinizi bilsem vegaspete'e bi side story sıkıştırasım var şu aralara:')