Pay The Price

Kabanata 34

"Bella, si Sir Can nandito." Tawag ni Mikaela sa akin. Lumabas ako ng opisina ko at pinamewangan ang kaibigan ko na namumula ang itaas na parte ng labi. Kahit naman sinabi niya ako kay Dimitri ay hindi ko pa rin maiwasan na mag- alala dito.

"Ano 'yan? Sino ang sumuntok sa iyo?" Sakto naman sa pagtanong ko ang paglabas ni Dimitri ng opisina niya. Nakita ko kung paano napalitan ang nakangiting mukha ni Can ng inis samantalang lumabas ang nakakalokong ngiti kay Dimitri.

"Cameron, my favorite cousin and best friend." Dimitri even hugged him. Itinulak siya ni Can kaya tumakas ang isang nakakalokong tawa mula sa kaniya. "Are you still angry at me? H'wag kang mag- alala, gusto ka pa rin naman ni Seraphine kahit may pasa ang mukha mo."

"Fuck you, man. You punch me two times. Isusumbong kita kay Bella. Tingnan natin kung makaporma ka pa."

Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Can. "Ano ang isusumbong mo sa akin, Can?"

Can smirk now, parang siya na ang may hawak ng alas ngayon. Hinila niya ako papasok sa opisina ko at ni- lock ito. Umigtang nz naman ang panga niya nang makita ang pasa sa salamin at napahawak muli roon. Parang maiiyak na siya noong hinarap ako pagkatapos.

"Nagkasala ako." Pa- histerya niyang sabi.

"What the hell, Can?"

He pouted and hugged me. "I told Tri you are the one who gave the badge. I told him you cried." Mabilis niyang sabi kaya lalo niya akong niyakap. "I'm sorry, Bellsy."

Itinulak ko siya nangg marahan dahil hindi na ako makahinga sa sobrang higpit ng yakap niya kaya mas lalong naalarma ito.

"What? You're breaking up our friendship?" Mangiyak- ngiyak niyang sabi.

"Can, huminahon ka nga." Sabi ko dito. He pouted and sat on my table. "I know you did that. I want to know why."

Dumaan ang inis sa mata niya. "That damn asshole went to my condo and punch my face asking why I took you away on his birthday party."

"Sinuntok ka niya dahil doon? Kawawa naman," Sabi ko at saka hinawakan ang gilid ng labi niya. He winced in pain. "Nagamot mo na ba?"

"Teka muna, hindi ka ba galit?" Tanong niya sa akin.

Umiling ako. "Bakit ako magagalit?"

"Dahil sinabi ko. Promise, I didn't intend to. He just threatened to punch me again. Alam mo naman na importante ang mukha ko, Bellsy." Paghihimutok niya.

"Can, may sasabihin ako sa iyo."

"What, sweety?" He said while still checking his face in a small mirror in front of him.

Kinakabahan akong bumuntong hininga. "I like him. I really like him. Ngayon ko lang nalaman but I really do. The way my heart beats fast. The way I am so broken whenever I saw him with another woman. That is everything that shows I like him."

He smiles and cupped my face. "Ah, yes. Finally," Nakangiti niyang sabi sa akin. "When are you going to tell him? Remember what I said Bells, it's now or never."

Tama ang kaibigan ko, it's now or never. I'm going to tell him how I feel even though I am not sure if he likes me too. I'm going to tell him how I see him even though I have zero percent chance of getting an answer I like. But still, like Can said, at the end of the day, at least I told him. And I'll never know what he think of me unless I told him how I feel.

"I'll try." Sabi ko.

Can pulled me in for a hug. "I wish you luck, Bellsy." Sabi niya kaya napangiti ako habang nakayakap sa kaniya.

Narinig ko naman ang pagkatok sa pinto kaya nilingon ko ito. Nakita ko kung paano nagningning ang mata ni Can at mas lalo pa akong niyakap habang nakaharap sa bintana. Pamaya- maya naman ay pumasok na sa office niya si Dimitri.