Bölüm 23

8 1 0
                                    



Üzerimdeki örtüyü iterek doğruldum, neredeyse bir saattir uyanıktım ama kalkmaya halim yoktu. Şimdi daha iyiydim. Yüzümü ovarak oturdum, uzanıp bardağı aldım oturduğum yerden su içtim iki yudum. Bunun üzerine su içmem lazımdı zaten. Soğuk su.

Buna inanamıyordum, daha hâlâ her şey kabusmuş gibi geliyordu.

Joker kardeşimi bırakabilirdi, bırakacaktı, bırakacağını söylediğinde bu kadar mükemmel bir şeyin olacağına inanmamam lazımdı. Keşke bırakmadan vazgeçseydi.

Keşke yanlış çocuğu kaçırdığını göreceğime, uyurken üzerini açan çocuğun o olduğunu sansaydım.

Keşke kanlı tişörtünü elime almamış olsaydım.

Keşke o gün Atay'ın ne giydiğini bugün de bilmiyor olsaydım.

Kapı aralandığında elimi yüzümden çektim. Baran komiser elinde bir dosya ve telsizle içeriye girdi. Hemen arkasından bir adam daha girdi. "Kendine gelmişsin."

"Gelmedim." Dedim hemen. Bana ters bir bakış atıp koltuğa bıraktı kendini. "Çocuk bürodan, Burhan. Ona olan biten her şey en baştan anlat."

"Sen?" diye sordum. Baran çok hırslı biriydi, Atay'ı o arasın istiyordum.

"Ben Nişanla ilgili bir iki şey sorup gideceğim."

"Ya! Benim derdim ne sen ne diyorsun? Git Nişana sor ne soruyorsan! Yardım etmeyeceksen git."

Gözlerini kaçırdı, gergince dizini sallıyordu. "Bana yardım et sana yardım edeyim. Bana nişanla ilgili istediğimi ver. Onu içeriye atacak bir şeyler söyle..."

Keyifsizce bir yarım acı gülüş çıktı dudaklarımdan. "Pazarlık mı yapıyorsun? Yardım etmen için ne yapayım? Sana Nişanla ilgili bildiğim her şeyi anlattım daha ne anlatayım?" dediğimde başını salladı keyifsizce.

"İyi düşün. Çakmağı onda görmüş müydün mesela?"

"Ne çakmakmış ya... Ben şuan sahiden bana sorduklarına inanamıyorum. Kardeşimi düşünmek istiyorum, k-kim bilir nerededir şuan?"

Baran sessizce bana bakıyordu, inatla ona Nişanı bitirecek şeyler anlatmamı istiyordu. Çenesini sıkarak ayağa kalktı. "Umarım bir an önce bulunur kardeşin." Diyerek odadan çıkmadan bana baktı. İşi diğer polise bıraktı. Ve gitti.

Burhan komiser ifademi aldı. Joker kardeşimi kaçırdı bana tehditle bir sürü şey yaptırdı demedim. Onun yerine Atay Jokerde kalıyordu dedim, ama kardeşimi tanımayan Joker yanlış çocuğa bakmıştı bunca zaman. Saçmalıktı söylediklerim. Yarım yamalak anlatıyordum, adamın kafası karışıyordu.

Polisin dediğine göre çocuk da hep iyi şeyler anlatmıştı, kadın ona çok güzel bakmıştı. Bu yüzden yaşanan yanlış anlaşılma Jokerin başını yakacak gibi durmuyordu. Başı yanan sadece Atay'dı. Kadının ifadesi için karakolda olduğunu söyledi, ortalık epey karışmıştı.

Polisin sorduğu bazı soruları geçiştirdim ve kafamın yerinde olmadığını söyledim, sakinleştirici yüzünden kafamın allak bullak olduğunu söyledim. Oysa adam çok mantıklı sorular soruyordu. Adını bilmediğin adama kardeşini niye emanet ettin diyordu. Kardeşin niye onda kalıyordu diyordu.

Ben cevap veremiyordum.

Bir de kimden şüpheleniyorsun demişti. Bela çukuru gibi olan evde herkesin pisliği yüzünden olabilirdi bunlar. Ah. Herkes yüzünden olabilirdi. Özellikle de babam yüzünden olabilirdi. Bütün pislikler ondan yayılıyordu zaten.

RehinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin