ராமின் கார் பரத்தின் வீட்டு முன்பு வந்து நின்றது........நடு இரவாக இருந்ததது,எனினும் மான்வி தூங்கவில்லை......காரின் சத்தம் கேட்டவள்,தூங்கிக்கொண்டிருந்த தன் குழந்தைக்கு முத்தமிட்டவண்ணம்,ஜன்னலின் வழியே எட்டிப் பார்த்தாள்......
சீதாவின் கையை பிடித்தவண்ணம் ராம் வருவதை பார்த்து ஆச்சரியம் கொண்டாள்,ஆனந்தமும் கொண்டாள்.....வேகமாக சென்று கதவை திறந்தாள்.....
"சீதா.....என்ன நடந்தது....."எனும்போதே அவளின் வயிற்றையும் கவனித்தாள்....கண்ணசைவால்,...'நிஜமாகவா?....."மான்வி கேட்க,சீதாவும் தலையசைத்தாள்
மகிழ்ச்சியில் பூரித்துப்போனாள் மான்வி
"எங்கள உள்ள கூப்டமாட்டியா?...."ராம் கேட்டான்
"சாரி....நான் மறந்துட்டேன்....உள்ள வாங்க...."மான்வி அவர்களை உள்ளே அழைத்து,அமரவைத்தாள்
"பரத் எங்க?...அவன நான் பாக்கணும்....."ராம் கூறினான்
"இன்னைக்கு கடைசி பௌர்ணமிங்குறதால,அவரு உங்கள நெனச்சு ரொம்ப டெங்ஷனா இருந்தாரு.....சந்துருவ பாக்க ஈவ்னிங் போனவரு,இன்னும் வரல.....அவரு ஃபோன்லயும் சார்ஜ் இறங்க போதுன்னு சொன்னாரு......இப்ப வந்துடுவாரு......"மான்வி கூறினாள்
"ருத்ரன் எங்க?..."சீதா கேட்டாள்
"அவன் தூங்கிட்டிருக்கான்......முழிச்சான்னா நம்ம தூங்க முடியாது.....அது சரி,இதெல்லாம் எப்டி நடந்தது....."ஆர்வமாக கேட்டாள் மான்வி
சற்றே ராமை பார்த்து சிரித்தவள்.....நடந்தவற்றையும் கூறி முடித்தாள்........அச்சமயம் பரத்தும் வந்திருந்தான்
"ஏங்க எங்க போய்ருந்தீங்க?.... என்ன ஆச்சு தெரியுமா?...."சுவாரசியமாக சொல்ல முற்பட்டாள் மான்வி
"நான் சந்துருவ பாத்துட்டுதான் வரேன்......எல்லாம் அந்த தாயோட கருண....."பரத்தின் முகத்தில் ஒரு நிம்மதி
"சரிதான்.....போன ஜென்மத்து பிரச்சன முடிஞ்சுது.....இனிமே இந்த ஜென்மத்து பிரச்சனைய பாக்கணும் இல்ல?...."ராம் கூற....பரத்தும் மான்வியும் குழப்பத்தோடே பார்த்தனர்
