"අද බැරි වෙයි කියලා හිතෙන්නෙ." ශෙහානි අපි ලගට ඇවිත් කිව්වාම දැන් මේකිගෙන් මේක අහගන්නද අපිමේකිව මෙතනට ගෙනාවේ. මම ෆෝන් එකත් අරන් එළියට ගියෙ මේ හරක් දෙනගෙන් එදා වගෙමයි අදත් වැඩක් නෑ කියලා තේරුන නිසා.
"ටූන ඔය කොහෙද යන්නෙ."
"බකන් නිලන් ඉන්න බැරි නිසා." මම හෂිනිගෙ නම්බර් එක ඩයල් කරලා කනේ තියාගත්තා.
"ඔව් කියන්න මිස්ට තුහින."
"හෂි මට උදව්වක් ඕනේ."
"ඉන්න ඔයා මට හෂි කිව්වා."
"දැන් ඒකද ප්‍රශ්නේ."
"න් නෑ මොකක්ද උදව්ව..."
"මට මස්සිනා ඇරෙස්ට් කරලා පුස්සැල්ලාවේ පොලිසියෙන්. මට ඇප ගන්න බලන්න බැරි වෙයිද දන් නෑ."
"මම දන්නෙ කොහොමද?"
"හරි හරි මම තියනවා."
"නම... නම මොකක්ද?"
"රුවන් ලංකාගෙ"
"මම විනාඩි 5න් ගන්නම්." අරකි ෆෝන් එක තියලා නිකන් ඉද්දි මම ආයෙත් පොලිසිය ඇතුලට ගියා. සතු ශේහානි එක්ක හෙන මලක්. මමත් හෙමින් හෙමින් එතනට ගියෙ. මෙහෙමයි හොරෙන් අහන්න නෙවේ ඌන්ට ඩිස්ටර්බ් නොවෙන්න.
"ටකේෂ් දන්නෙ නැද්ද තාම."
"එයා දන්නවා... මම ළඟදි කිව්වා."
"ඔයා ඔයාව පිලිගත්තා වගෙ එයා කරයිද?"
"ෆර්ස්ට් ලව් එකම හරි යයි කියලා අපිට ඔට්ටු තියන්න බෑ. එත් ශේහානි මම එයාව අත්තරින්න ලෑස්ති නෑ."
"හික්... හික්... හික්..." අම්මපා මේ ඉක්කාවත්. මගෙ දිහා අර ඩබලම එක සැරේ බැලුවා
"අයියෝ ටූන මොනවද ඔය හොරෙන් අහන්නෙ "
"මම දැන් මෙතනට ආවේ"
"බලන්න මෙයා කොච්චර කියුට්ද කියලා" මගෙ කරට අත දාලා අරු මගෙ කම්මුල මිරිකුවා.
"එහාට පලයන් බං."
"ටූන..." සතු මගෙ නිකට උස්සලා මොකක්ද කියන්න හදද්දිම මගෙ ෆෝන් එක රින්ග් වුන නිසා මම ඌගෙ අත් විසික් කරලා ෆෝන් එක බැලුවා හෂිනිගෙ නම්බර් එක.
