"මිස්ට ටකේෂ්... අපිට ඔයාගෙන් කට උත්තරයක් ඕනේ වෙනවා මේ සිද්දිය ගැන." මිස්ට පාලිත මට කියද්දි මම බැලුවේ ඒ පැත්තටම වෙලා ඉන්න හෂිනි දිහා.
"ඒක නෙවේ මිස්ට පාලිත... ඔයාලට පුලුවන්ද කැමරා එකක් දුන්නොත් ඒකෙ රෙකෝඩ් වෙලා තියෙන දේවල් බලන්න...."
"එක කරන්න බැරි නෑ ඒත් ඇයි?" දැනටම රුවන් අයියත්, පූර්ණත් ඉන්නේ පොලිසිය භාරේ. එත් හෂිනි මගෙ ඉස්සරහා පොලිස් හිත වාදී පැත්තක හිට ගද්දි මිස්ට මහනාම මුලු දර්ෂණ තලයෙන්ම අතුරුදන් වෙලා තියෙනවා අර ධනපති කෑදර මිනිස්සු එක්කම.
"නෑ... ඉන්න... සදෙව් අපේ සංස්කරණය කවුද කරන්නෙ.."
"මම තමයි මිස්ට ටකේෂ් අපේ ටීම් එකෙ නම්.."
"ආ හරි අර මිර එක සමාන්තරව තියෙනවා මිනි කැමරා එකක්. ඒක අරගෙන මෙතන වුන සේරම විස්තර මේ සර්ට දෙන්න ඔයාට පුලුවන් නේද?"
"අනිවාර්යෙන් සර්... මට හොදට හැක් කරන්න පුලුවන්."
"මම හිතන්නෙ නෑ හැක් කරන්න තරමට ඒක හැදුවා කියලා... රොත්ත පිටින් කොටු කරන්නයි ඒක ඇත්තෙ පොඩ්ඩක් බලන්න." මම හෂිනි දිහා බලලා ආයෙත් පාලිත දිහාවට ඇස් ගෙනිච්චා.
"සර් ඔයාගෙ ටීම් එක මටයි, මගෙ අප්පච්චිටයි පැරදුනා... ඔයා මේ මිනීමැරුම් විස්තර හොයන්නත් කලින්ම.... මම මේක විසදුවා... බට් මේක විස්තර කරලා ඔයාට කියලා ඔයාට ක්රේඩිට් දෙන්නෙ නෑ මම මේ පාර. මම ගිය පාරක ඔයාට ඒ චාන්ස් එක දෙන්න ගිහින් ගොනෙක් වුන නිසා ආයෙත් නෑ."
"තමුසෙගෙ ලොකු කම මෙතනට වැඩක් නෑ මිනිහෝ... මමයි මේ කේස් එක භාරව ඉන්නෙ... ඉතින් මම හිතන්නෙ නෑ තමුසෙට මේක තනියම කරන්න මම ඉඩ දෙයි කියලා" වියරු වැටුන පාලිත කෑ ගහද්දි මගෙ ඉස්සරහට ආවේ මගෙ අප්පච්චි.
"මගෙ පුතා තමුන්ට නිතරම ඉගි දුන්නා. එත් තාමත් දැන දැනම තමුන් සාක්ෂි හංගනවා. කොයි තරම් කප්පමක් මෙතන තියෙනවද? නැත්තම් මේ ගව දරුවා එක්කම මේ අපරාදේට තමුනුත් සම්බන්ධද කියලා මම අහන්නද?" හෂිනිට ගව දරුවා යන අන්වර්ත නාමයත් දීලා අප්පච්චි කතා කරද්දි කොහෙදෝ හිටිය මලිත් රසෙල්ට ගගහා මහ හයියෙන් හිනා වෙනවා.