සතු එක්ක දාඩිය පිටින් නිදාගත්ත පළවෙනි දවස අද. මම නාන්න කම්මැලි වුනේ වතුර බිල් වැඩියෙන් එයි කියලා හිතන නිසා. මොනවා වුනත් තව දවස් 2,3ක්වත් මම මෙහෙ ඉන්න ඕනේ. නැතුව සරදියල්ගෙ අසනීපෙ, තරුණයා එකෙ ප්‍රශ්නෙ විසදන්න අමාරු නිසා. එත් මට දැන් ඕනේ කාටත් ඉක්මනින් නුවරඑළියට යන්න. මට මිස් වුන තැන් බලන්න. රට පටලලා කල්පනා කරලත් විසදන්න අමාරු දේවල් විසදන්න.
අප්පච්චි කිව්වත් සනාවවත් විශ්වාස කරන්න එපා කියලා. රෑ තිස්සෙ මම එහෙම කියන්න හේතුව කල්පනා කරා. නොකියන දේවල් හිතාගන්න කියන එකයි සාජන් සුමිත්ගෙ විදිය වුනේ ගලප ගන්න එක. එත් එයාගෙ පුතාට එහෙම දේවල් හිතන්න ගොඩක් අමාරුයි.
"මොකො මේ එළියෙ."
"අප්පච්චි කොයි වේලාවෙද ආවේ."
"දැන් ටික වේලාවක් වෙනවා. සිගරට් එකක් බොන්න ආවේ... ඕනේද?" සිගරට් භාගයක් පෙන්නලා අප්පච්චි ඇහුවාම මම බයෙන් වගෙ බංකුවෙන් එහාට විසික් වුනා.
"මොකද?"
"අප්පච්චි මම බොන්නෙ නෑ..."
"බොන්නෙ නෑ..."
"නෑ..."
"ඇයි ඒ?"
"අප්පච්චි නේද බොන්න එපා කිව්වේ."
"උඹට දැන් 27ක් දැන් බිව්වා කියලා මම තරහා වෙන්නෙ ඇයි. අවුරුදු 60ක් වෙද්දි කර උසට කොල්ලෙක් ඉද්දි කොච්චර ආඩම්බර කමෙන් ඉන්න ඕනේ දෙයක්ද? එහෙම එකා සිගරට් එකක් බිව්වට කමක් නෑ පුතේ."
"එත් එපා අප්පච්චි..."
"ඇයි ඒ?"
"මම කැමති කෙනා කැමති නෑ සිගරට් දුමට. එදාම මම ඒවා අයින් කරා."
"ඉතින් ඇත්තනෙ මේ සාජන් සුමිත්ගෙ කොල්ලානෙ... ඒ කෙල්ල ලස්සනද?" මගෙ ඔලුව අත ගාන ගමන් අප්පච්චි කියද්දි මම අප්පච්චි දිහා බැලුවා. එත් දෙන්න ඕනේ උත්තරේ මොකක්ද
"එයා ලස්සනයි වගෙම මාව බලාගන්නවා අප්පච්චි."
"ඉතින් ඇයි මෙතන කල්පනා කරන්නෙ. වොශ් එකක්වත් දාගෙන නැතුව"
"අප්පච්චි රෑ කිව්ව දේ මට තේරුනේ නෑ."
"උඹට ඒක තේරුනේ නැද්ද?"
