The Divorce

Chapter 25: Unwanted Visitors

Napalunok ang magandang babae. Hindi naman siya nagparito para insultuhin si Arem. Bahagya siyang sumulyap sa binata. Hindi niya mapigilan ang sarili na mag-isip. Sa totoo lang, after severing all ties with his family, she wanted to check his well-being. She couldn't help but wonder if he felt any remorse for his actions.

Ito pa talaga ang may ganang itakwil ang sariling lolo at lola? Ang mga ito ang nagbigay dito ng lahat-lahat.

Pera, magandang university, maayos na tirahan, at makapangyarihang pamilya. Hindi ba talaga ito nanghihinayang?

Originally, she liked this man. She really wanted to be with him. Pero dahil sa utos ng mga magulang niya, hindi na niya magawang gawin dito ang mga bagay na ginagawa niya noon. Hindi na niya ito pwedeng sundan. hindi na siya pwedeng ngumiti ng matamis dito. Hindi na rin niya ito pwedeng tingnan na kagaya ng dati. Magkaibang mundo na ang kinabibilangan nilang dalawa. 

Dahil sa ginawa nitong pag-alis sa poder ng lolo at lola nito, itinakwil na rin ito ng dalawang matanda. His fame, influence, and wealth were all stripped away from him without warning."l

Ngayong nasa krisis ang kanilang pamilya. pinatigas ng dalaga ang kanyang puso.

Kailangan niya ng mapapangasawa na galing sa ma-impluwensiyang pamilya as a backer. Kaya naman pikit-matang tinanggap ng dalaga ang engagement sa pagitan ng kanilang pamilya kahit na napalitan pa ang groom.

"Stop looking!" Samantha acted like a jealous little wife.

Dinampot niya ang kulay gray na pillow case saka iyon itinakip sa mukha ni Arem. This man's striking appearance will soon lead to trouble. He looks so good that even old and worn clothes appear fashionable.

"Well, I'm just looking because I thought it was a pity. He wasted such opportunity," anang magandang dalaga. Umupo ito ng tuwid saka tinitigan ang lalaking katabi. "I'm so lucky that I have you, Carl," she added and smiled sweetly at the guy sitting beside her.

"Eww," mahinang anas ni Samantha na narinig ng lahat.

"It's okay if my man is broke. I'm loaded anyway, I can just support him," sabi pa ni Samantha sabay kibit-balikat.

"Hah! Hindi ko inaasahan na magiging palamunin na lang ngayon ang anak mo, Miss Rivera. Dad trained him for so many years and in the end, he wasted so much money and resources," naiiling na wika ni Ginang Helda.

"But atleast he's good looking. Unlike your son, kahit ilang bilyon pa ang gastusin niyo diyan, hindi na magbabago itsura niyan. He looked so ordinary na pwede siyang mapagkamalang janitor sa Syquia Corporation," ani Samantha sabay kibit-balikat.

"What did you say?!" galit na tumayo si Ginang Helda. 

Umangat lang ang kilay ni Samantha na para bang hinahamon pa ang ginang. 

"Syempre, kahit anong pangit ng niyang anak mo, gwapo pa rin siya sa mga mata mo. Anak mo 'yan eh. But to me," napabuga sa hangin si Samantha. "Iniisip ko tuloy kung isa ba talaga siyang Syquia. He's so white that I thought he's eating bleaching soap. And our two boys are taller than him. His hair looked so greasy and ugly. He is so thin and..."

Tinitigan pa ni Samantha ang anak na lalaki ni Ginang Helda na kanina pa hindi mai-drawing ang mukha. Ang ginang naman ay namumula ang mukha sa sobrang galit. At hindi naman makakibo ang ex-fiancee' ni Arem. "Tsk, pangit lang siguro talaga siya sa paningin ko," pagtatapos ng dalaga saka isinubsob ang ulo niya sa balikat ng biyenan. 

Ang sakit-sakit talaga ng ulo niya!

"Y-you!" Mrs. Syquia stood up. She disliked this village girl, Samantha, but as she walked towards her, a sudden heaviness made her stop. But now, what she hated the most about this girl was her sharp tongue. She wanted to cut it out.