"Ne zaman varacağız?" Göz kapağımı kıstığım anda bedenim kendini uyuma moduna alıyordu sanki.Göz kapaklarım ağırlaşmıştı ve her yerim ağrıyordu."Uykum çok var."
"Çok az daha sabret.Gelmek üzereyi." Başımı arabanın camına yasladım."Uzakmış evin."
"Benim evim uzak değil aslında merkezde dahil her yere yakın.Senin evinin konumu yüzünden sana öyle geliyor olabilir."
"Olabilir." Uykum o kadar vardı ki cümle kurmakta oldukça zorlanıyordum.Bir anlığına gözlerimi kapattığımda araç yavaş yavaş durdu.
"Geldik." Gözlerimi ondan çekip camdan gözüken eve baktım.
"Tanrım." Az önce uykusuzluktan kapanan gözlerim karşımdaki devasa evi gördüğünde tamamen açılmıştı.Gerçek miydi rüya mı? "Bu evse benimki ne?" Gözlerimi ovuşturdum.
"Gel hadi.Tek şaşıracağın şey bu olmayacak muhtemelen." Arabayı durdurup aşağı indiğinde gözümü evden alamayarak onu takip ettim.
"Tanrım sen gerçekten..ne iş yapıyorsun? Bunun için en az dört merkez bankası soymak gerekir." Kapı parmak okuma sistemiyle açıldığında ilk adımlarımızı eve attık.Ev, bir yerden hafif bir ışık hüzmesinin içeri yayılması dışında tamamen karanlıktı.
"Eğer saçma bir şey görürsen kusura bakma.Buraya uzun zamandır gelmiyorum.Işıklar da biraz ileriden açılıyor ama önce.." ışığım geldiği noktaya tamamen kitlenmiştim."Sana göstermek istediğim bir şey var." Sesini hemen kulağımın yanında işitmiştim."Tamda o baktığın noktada işte." Sıcak avuçları omzuma yerleşti.Bir süre daha durduğumda elini aniden elimde hissetmiştim."Hadi gel.Bunu göstermeden önceki tek soru.Balıkları sever misin?"
"A- Hıhım." Eli sıkıca elimi tutuyordu.Ona kitlenip kalamıştım.Beni doğruca ışığın geldiği yere götürüyordu.
"Tamam.Bekle şimdi burada dur." Önüme geçerek elleriyle beni hafifçe göğsümden ittirfi."Burası çok önemli.Birazdan göreceğin şeyi süpriz olarak görmeni istiyorum." Avucunu gözlerimin üzerine kapattı."Kapat hadi." Eliyle beraber gözüm kapanırken varlığını tekrar arkamda hissettim."Pekala gözlerini kapadığındsn emin olmak için bir elimle gözünü kapatacağım.Korkma ben yönlendireceğim seni." Bedeni hareketlenip bedenime baskı uygulayınca ayaklarım ister istemez hareketlenmişti."Güzel.Güzel gidiyoruz." Bir süre yürüdükten sonra olduğum yerde kolu vasıtasıyla durduruldum."Pekala.Bana sadece bir söz vermeni istiyorum."
"Ne gibi?"
"Bu göreceğin şeyi kimseye anlatmak yok."
"Benim arkadaşım bile yok.Zaten istesem de kimseye anlatamam."
"Yinede sözünü istiyorum."
Derin bir nefes aldım."Söz veriyorum kimseye söylemeyeceğim."
"Güzel.O zaman!" Ellerini gözlerimden çekti.
Gözlerim açıldı.
Ama...
Ama aman tanrım...
"Tadaaam!" Yutkunamadım.Arkadaki adamın kahkhası evinin duvarlarında Yankılanırken nefesim kesilmiş, mest olmuş, ağzı bir karış açık şekilde karşımdaki manzaraya bakıyordum.
"Bu.." kekeliyordum."Bu-bu yasal mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Once again,minchan
Fanfiction‼️+🔞MİNCHAN+🔞‼️ Minho, hayatında büyük önem taşıyan arkadaşının ölmesiyle hiç beklenmedik bir sürecin içerisinde bulur kendini. Tanımadığı bir adamın bir anda hayatına girmesiyle yaşadığı şeyleri sorgulamaya başlar ve tesadüf sanılan gerçekler ard...