Bir kaç gün sonra...
(Minho)
"Hadi artık yap şunu!"
"Gerçekten hyunjin yapacaksan yap şunu artık!" Kulağıma dolan fısıltılı sesler...Uykuyla uyanıklık arasındaki beynim, uyanmayı reddediyordu lakin dışardaki sesleri duyabiliyordum.Chanın parfümünün kokusu bedenimi gevşetirken uyanmak asla istemiyordum.
"İşten gelir gelmez sevdiğinin yamacına yatmak he? Çok tatlıııı."
"Hyunjin.Eğer chan şimdi uyanırsa o telefonu götüne sokacak.O zaman görürsün tatlı mı değil mi."
"Umarım seni de şu serum demirine oturturtur seungmin."
"Ver ulan ben çekeceğim senin çekeceğin yok."
"Şşhh! Kısın lan sesinizi! Borazan gibi sesiniz var uyanacaklar şimdi!"
"Sen kes lan! Diyene bak, borazanamış! Birileri cüssesine bakmadan konuşuyor!"
"Ulan kaç senedir görmedim hiç değişmemişsiniz.Ver şunu hyunjin!"
"Seungmin şu jisung'u tut!" Yatak hafiften sallanmaya başladı.
"Sakın buna cürret etme kim seungmin!"
"Bırak beni!" Yüzüme düşen telefonla irkilerek uyandım.Benim irkilmemle chanda korkarak uyandığında gözlerimi ovuşturarak etrafıma bakındım.Beynim sesleri duysa da bu tepkiyi vermek zorunda kalmış olmalıydı.Chan dehşetle donakalan üçlüye bakarken bende ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
"Noluyor lan!? Ne yapıyorsunuz siz burda!?" Jisung, seungmin ve hyunjin birbirlerine girmiş vaziyette donakalmışlardı.Chan önünde duran telefona baktı.Ardından çekilmiş fotoğrafa."Hanginiz yaptı lan bunu!?" Jisung ve seungmin hyunjini öne iterek parmaklarıyla onu işaret ederken bense olayları izliyordum.
"Orospu çocukları.Aaa hyung günaydın!" Chan bıkkınlıkla elindeki telefondan fotoğrafları silmeye başladı.Karşımdaki üçlünün bu anı ağızları bir karış açık izleyeceğini ancak chandan korktukları için tepki daha veremediklerini biliyordum.Chan telefonu, işini hallettikten sonra hyunjine uzattı."Sağol hyungnim.Sen olmasan saklama alanımı kim açacaktı." Dedi hyunjin hayal kırıklığıyla.
"Sen dua et chan flası açıp götüne sokmadı telefonu.Yoksa ışıklı araba gibi gezerdin ortada."
"Bana yapmadı ama umarım sana yapar seungmin."
"Şşh!" Chan ikisinin arasındaki kavgayı şiddetlenmeden sonlandırdığında henüz uyandığı uykusundan tam olasak ayılamamıştı."Çok merak ediyorum changbin sen bir kaç gündür bunlarla nasıl başa çıkıyorsun?"
"Şaşırtıcı şekilde aynı odaya koyduğumda susuyorlar.Kesin birisi birisini bayıltıyor yoksa başka ihtimal düşünmek zor." Gözlerimi ovuştururken güldüm."Sen nasılsın hyung?"
"İyiyim.İki dikişimi aldılar yerine de pansuman yaptılar.Göğsüm eskisi kadar acımıyor doktor sıkıntı çıkmazsa bugün bile taburcu olabileceğimi söyledi." Felixe baktım."Sen nasıl oldun?"
"Ben, yaşadığınu öğrendiğimden beri iyiyim.Ciddi bir durumum yok." Gülümseyerek başımı salladım."Sen gerçekten iyi misin yoksa bizi geçiştiriyor musun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Once again,minchan
Fanfiction‼️+🔞MİNCHAN+🔞‼️ Minho, hayatında büyük önem taşıyan arkadaşının ölmesiyle hiç beklenmedik bir sürecin içerisinde bulur kendini. Tanımadığı bir adamın bir anda hayatına girmesiyle yaşadığı şeyleri sorgulamaya başlar ve tesadüf sanılan gerçekler ard...
