Doğruluk mu? Casretlik mi?

110 16 19
                                    

"Aghhh Tanrım! Çok yedim!" Ben dahil hepimiz çimenlerin üzerinde sırt üstü uzanmıştık."Bir daha hiç bu kadar yemeyeceğim."

"Sus hyunjin.Kalk tatlı yiyelim desem benden çok yiyecek adamsın bu yalanları yemezler." Yemekten sonra büyük bir ağırlık çökmüştü hepimizin üzerine.Beş kişi çimenlerin üzerinde uzanırken iki kişiyse ortalıkta yoktu.

Changbin ve jeongin.

"Off aşırı sıkıldım! Bu kadar mıydı yani sadece yiyecek miydik!?"

"E ne yapıcaktık lixxie?"

"Chan regl döneminde sanırım.Birisi şunun eline çikolata falan versin."

"Seungmin.."

"Lütfen birde bana sataşma." Masada konuştukları şeyler hala aklımda dönüyordu.Ona aşık mısın? Kendimi düşüncelerimin arasından bir an olsun kurtararak yanımda yatan chana baktım.Gözlerini kapatmış bir şekilde uzanıyordu.Bunu fırsat bilerek onu baştan aşağı istemsizce incelemeye başladım.Göğsü huzurla inip kalkıyordu.Giyinişiyle,kişiliğiyle gerçekten çok iyi bir insandı.Dış görünüşünü anlatmak için kelimelerim bile yetersiz kalıyordu.

Güzeldi işte.

Hemde çok.

"Beğendin mi beni?" Kaşlarım çatıldı."Manzaran güzel mi?" Kalbim bir anda korkuyla çarpmaya başladı."Beni izlediğinin farkındayım." Kimse duymasın diye fısıltıyla konuşuyordu.Gözlerini araladığında baygın baygın gülümseyerek başını benim olduğum yöne çevirdi.Yüzümü ateş bastı.Ellerimle yüzümü kapatarak sanki işe yarıyormuş gibi gözlerimi sıkıca yumdum.Kim bilir ne kadar kızarmıştım.Utanıyordum.Rezil olmuştum ve kötü hissediyordum.

"Sikeyim gözlerin kapalıydı hani!?" Boğuk çıkan sesime karşılık güldü.

"Utandın mı?"

"Sence?"

"Utanılacak ne var? İnsan insanı beğenebilir?"

"Sapık gibi izlemez ama değil mi?" Gülüşünü yüzüme kapattığım ellerim yüzünden görmesemde işitebiliyordum ve bu utancımı kat kat arttırmaya yetiyordu.

"Millet!" Büyük bir alkış koptu."Kalkın sizi uyuşuklar eğlenicek bir şeyler buldum!" Ellerimi yüzümden çektim."Bu gecenin bombası! Doğruluk mu cesaret mi yoksa.." changbin evinin bahçeye uzanan kapısından elindeki büyük şişeleri havaya kaldırarak bizde doğru yürümeye başladı."Shot mı?"

Changbine baktım.Az önceki sinirinden eser kalmamıştı sanki.Bir de chana baktım o ise tam tersiydi.Tuhaf bir yüz ifadesi vardı yüzünde."İlk defa minho ile oynayalım diyorum.Hem o da deneyimledikçe kuralları öğrenir."

"Bilemiyorum changbin.Acaba şimdilik bu oyun biraz fazla kaçmaz mı?" Olduğum yerden doğrularak felixe baktım.

"Felixe katılıyorum." Dedi chan yattığı yerden memnun olmayan suratıyla kalktığında.

"Abartma be dedoş alt tarafı oyun oynayacağız."

"Seungmine katılıyorum bende.Sıkıntıda patlıyoruz amına koyayım ne yapcağız koca bir gece?"

"Hyunjin ve seungmin bende dedoş." Changbin alaycı suratıyla bak onlar benim tarafımda dermişçesine başıyla işarette bulundu.

"Özür dilerim changbin hyung ama önceki olanlardan sonra bende chan hyunga katılıyorum."

"Aferin In-ah.Önceden yaşadıklarımızı hatırlatman iyi oldu." O da changbine meydan okuyordu.

"Eee o zaman ne yapacağız? Oylar eşit." Seungminin lafı üzerine changbinin yüzünde him bir gülümseme belirdi.

Once again,minchanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin