Once again,minchan

Takip

Selaaamm

Şu sıralar yoğun ve zor bir süreçten geçiyorum o yüzden bölüm konusunda biraz insafınıza sığınıyorum.

Hala yazmaya devam ediyorum tabiki kormayın epmdpdmdf

Şu süreçte bana destek olursanız çok sevinirim sizleri seviyorum

İyi okumlar dilerim <3

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutamayıınn

⏳

(Chan)

Kalbim

Çok hızlı çarpıyor nefes alamıyorum

"Minho." Ses alamadım.Kolumla sağ tarafı yokladığımda tek hissettiğim şey boşluktu.Korkuyla açıldı gözlerim.Yanımda değildi.Yattığım yerden hızla doğrularak etrafıma bakındım."Minho!?" Nefes alamıyorum.Ellerim titriyor.Gafletle komidinin üzerine baktım ancak unuttuğum bir şey vardı..

Evde değildim.

Oteldeydim.

"Hayır..hayır hayır hayır." Nefeslerim ciğerlerime dolmuyordu."Minho.." hızla ağzımdan nefes alıp veriyordum.Oturduğum yerden kalkarak yerdeki pantolonuma uzandım.Ceplerini hızla karıştırırken bulabildiğim tek şey boşluktu."Yok..ilacım yok." Elimi alnıma yerleştirdim.Üstümde gömlek ve pantolondan başka bir şey yoktu.Anahtarım ve ilacım düşmüş olmalıydı."Hayır.." sesim titriyordu."Hayır hayır hayır!"

Minho nerede?

Yoksa beni bırakmış mıydı?

Titreyen bacaklarımla duvarın bir köşesine sindim.Kalbimi adeta ağzımda hissediyordum.Ağzımdan alıp verdiğim nefesler o kadar şiddetlenmişti ki yavaş yavaş başım dönmeye başlamıştı.Vücudum dengesini kaybediyordu.

İşim kötüsü de ilacım yanımda değildi.

"Bir,iki ü- ag!" Karnıma giren şiddetli krampla ellerimi kanrnıma bastırdım.Sesimde titriyordu.Mide bulantıma birde kulak uğultuları eklenmişti."Ölüyorum.." çaresizdim.Travmalarım bedenimi rahat bırakmıyordu."Öleceğim.." gözlerimi yumdum."Yardım edin.." Elmi göğsüme yerleştirdim.Nefeslerimi düzenlemeye çalıyordum ancak bu imkansız gibi bir şeydi.Gözümün önü kararıyor ardından adım seslerini işitiyorum.Bedenim yavaş yavaş gücünü yitiriyor.

"CHAN!"

"Min-" sesim bile çıkmıyordu artık.Tenin sıcaklığını ve diz kapaklarının yere çarpış sesini hissedene kadar bedenim kendini ölüme bırakıyordu sanki.

"Chan!" Ellerini yanaklarıma koydu."Yok bir şey! Tamam derin derin nefes al yok bir şey! Buradayım korkma!" Başımı çaresizce iki yana salladım."Chan? Nefes alamıyor musun?" Elini göğsüme koydu.Başımı tekrar iki yana salladım.Göz yaşlarım yanağımdan süzülerek gidiyordu.Derin bir nefes verdi."Chan beni dinle..gözlerini açmalısın." Sesi sakinleşmişti."Nefes alıyorsun sadece hissetmiyorsun." Elimi tutarak göğsüme yerleştirdi.Evet doğru.Nefes alıyordum göğsüm inip kalkıyordu."Bak."

"Hava..ciğerlerime dolmuyor!"

"Chan gözünü aç." Başımı salladım."Chan gözünü aç!" Dedi kelimelerin üzerine bastıra bastıra."İlacın yok mu?" Başımı iki yana salladım.Göz yaşlarım daha da şiddetlenmişti ve kalp atışlarımın göğsüme çarpışı beni daha feci bir hale getiriyordu.Nefes alışverişlerini duyuyordum."Chan.." sesi az öncekinin aksinr sakindi."Gözlerini aç sevgilim hadi.."