Once again,minchan

Nefes

Hellloooo

Bu bölüm biraz burukluk bırakıcak içinizde ama ben öyle dedim diye de ön yargılı olmayın yanim güzel bölüm.

Bu bölümde biraz daha desteğinize ityacım var yorum ve oy olarak <3

İyi okumalar dilerimm

⏳

(Minho)

"Telaşlanacağın bir durum yok ortada chan sadece kontrol için geldim hastaneye." Telefondaki chana göz devirdim.Keşke bunu oda görebilseydi."Agh! Sadece kan vereceğim bunu normal insanlar sağlıklı mı yoksa değil mi anlamak için bunu her zaman yapar! Neyi bu kadar dert ettiğini anlamıyorum!" Israrla cevap vermeye devam ediyordu."Tamam chan bir dahakine seni de alırım yanıma,elimi tuta tuta çocuk kliniğine götürürsün beni olur mu? Tatmin misin şuan?" Duyduğum cevap karşısında elimle alnıma vurdum."Tamam chan ölürsem haber veririm ben sana olur mu? Hadii görüşürüz bay bayyy!" Telefonu cevap vermesine izin vermeden yüzüne kapatarak derin bir soluk verdim."Ben neden sana hesap veriyorsam."

Belimi tuttum.Gerçekten acıyordu.Ama bunu yaptığıma değecekti."Bay lee?" Karşıdan gelen doktora gülümsedim."Nasılsınız? Daha iyi misiniz?"

Başımı salladım."Ben çok iyiyim.Nasıl gidiyor? İşer yarıyor mu?" Doktor gülümseyerek elindeki kağıtları uzattı.

"Bende onun için geliyordum yanınıza.Şuna bakın." Belgede parmağıyla gösterdiği yere baktım."Bu alyuvar sayısı.Bu da akyuvar." Sayfanın arkasını çevirdi."Bunlar da önceki değerler."

Kaşlarım havalandı."Artıyor." Başını salladı."Böyle giderse.."

"İyileşicek.Normal çocuklar gibi yorulmadan koşup oynayabilcek.Ayrıca şuan gördüğü psikolojik tedavide de çok yol katetti."Yani hem fiziksel hem ruhsal olarak iyileşiyor.Elbette ki sizin, maddi açıdan olduğu kadar manevi açıdan da çok büyük bir katkınız var.Artık tedavilerine güle oynaya,iyileşeceğini umut ederek gidiyor.Buda iyileşmesinde büyük rol oynuyor tabi."

"Birde konuşursa eğer abisine çok büyük süpriz olucak."

"Sizi çok seviyor.Her gün herkese sizi anlatıp duruyormuş.Hemşirelerimiz öyle söyledi.Sizde bu arada kendinizi fazla yormayın.Bugün yanına gidecek misiniz?"

"Bir saat kadar durmayı düşünüyorum.Canı sıkılmıştır tüm gün."

"O zaman sizd güzel bir haber vereyim.Bakım odasından hasta yatış odasına aldırdık onu.Tedavisi iyi ilerleyince bunun onun psikolojisi için daha iyi olacağını düşündük."

"İyi düşünmüşsünüz.Teşekkür ederim emekleriniz için."

"Rica ederim.Bir sorun olursa sabah sekize kadar nöbetteyim.Haber verirseniz gelirim.Kat sekiz oda numrası 512" Başımı saygıyla eğerek doktorun gidişini izledim.Ardından asansöre binerek sekizinci katı tuşladım.Asansör sesi kulaklarıma dolduğunda hasta yatışlarının olduğu koridora çıkarak gideceğim oda numrasını aramaya başladım."Beş yüz on, beş yüz on bir..beş yüz on iki." Kapıyı tıklattım.Kapı açıldığında görüş açımda kimseyi göremediğim için anlık olarak afallamış ancak pantalonumun çekiştirilmesiyle bana bütün güzelliği ile gülümseyen chul'u fark etmiştim."Chul-ah! Dikkat et ezileceksin ufacık bir kızsın." Gülerek eğildim ve ufak bedenini kollarım arasına alarak kaldırdım."Ahh çok mu yemek yiyorsun? Güçlenmişsin seni kaldıramıyorum!" İçeri girerek kapıyo kapatmış ve serum demirini ittirerek yattığı yatağa ilerlemiştim."Ahh çok güzel bir kızsın ve gün geçtikçe daha da güzel oluyorsun."