Once again,minchan

Düşmandan Dostluğa

Selamm

Bu ne sıcak aq

Daha harizan birde

Neyseü eğleniyor muyuz gençliiiikkkkk

Hehehe hadi o zaman bölümke iyi okumalarr

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

⏳

"Şuraya da imzanız lütfen."

"Tabi." Çıkış işlemlerimde  tamamlandığına göre bu hastaneden bir an önce çıkabilirdik artık."Bu kadar mı?" Önümdeki kağıdı kadına uzattım.

"Bu kadar.Geçmiş olsun."

"Sağolun." Hızlı adımlarla hastenden çıktığımda onunu gördüm.Artık içimi eskisi gibi korku veya stres kaplamıyordu.Gülümseyerek oturduğu banka doğru yürüdüm."Daha iyi misin?" Düşüncelerinden sıyrılarak bana baktı ve gülümsedi.İlk defa bana karşı içtenlikle gülümsüyordu.Başını olumlu anlamda salladı."Güzel.Doktor dikişlerinin olduğu kısma bir hafta kadar yüklenmesin dedi.Hatta üzerine bile yatmamalıymışsın dikişlerin açılırmış."

"Otursana." Yanında otururken elindeki bardağı bana uzattı."Al." Uzattığı şeye bakarken kaşlarımı çattım.

"Bune?"

"Biz dünyalılar buna kahve deriz." Gülerek göz devirdim.

"Onu anladım ama beş dakika içeri gitmiştim.Ne ara kahveci bulup bunu aldın? Üstelik bu saatte."

"Ben bulurum.Ayrıca sen içeri beş dakika gittiğini sanıyorsan yanılıyorsun." Kolundaki saati gösterdi.Onunda camı çatlamıştı."Tam yarım saattir içeridesin."

Kahveden bir yudum aldım.Kaşlarım bir kez daha çatıldı."Iced Americano?"

"Hangi kahveyi sevdiğini tahmin etmek çok zor değil inan bana.İnsanları iyi gözlemlerim.Çok şekerli kahve seven birisine benzemiyorsun."

"Öyle.Kahve dediğim zift gibi olur."

"Bana katılan birisinin olmasına sevindim." İçeceklerimizi yudumlarken uzun süreli bir sessizlik oluşmuştu aramızda.Ne o nede ben konuya nasıl gireceğimizi bilmiyorduk.

"Arkadaşlarım arasında tanışma hikayesi olarak en kalıcı sen olucaksın sanırım." Güldü."Sana bu kadar kötü davrandığım için özür dilerim."

"İşin sonunda vicdanın hiçbir şeye el vermedi değil mi? Yoksa o içkilerle çoktan ölmüştüm."

"Biraz daha içseydin..evet.Komaya girebilirdin.Ama sana sadece biraz içmeni söylemiştim.Beni suçlayamazsın.Ahh! Kim bir içki şişesini tek nefeste kafasına diker!? Sen nasıl bir manyaksın?" Dedi kahkahalarının arasında.

Bende hafifçe gülmeye başladım."O an sana ne kadar sinirlendiğimi bilemezsin."

"Ailenin durumunu bilmiyordum.Off çok utanıyorum!" Elini yüzüne kapattı."Söylesene.Nasıl affettirebilirim kendimi?"

"Hatanı anlaman ve bir daha yapmicak olman seni affetmem için yeterli."

"Hayır yeterli değil.Ne olursa olsun yaparım.Ne zaman ne istersen."

"O zaman şimdilik bu hakkımı kullanmıyorum.Belki daha sonra."

"Anlaştık.Ama bak unutma, ne olursa olsun." Elini yumruk yaparak önüme uzattı."Benden büyüksün o yüzden abin olarak diyemeyeceğim.Bu yüzden erkek kardeşin olarak her zaman yanındayım.Ne zaman istersen." Yüreğimde bir umut tohumu yeşerdi.Elimi yumruk yaparak onunkiyle tokuşturdum.