Once again,minchan

İş

Helllooooo brownielerrr

Vallaha şu aralar buraya yazacak pek bir şey bulamıyorum kafam birazcık dağınık PELDĞDLDĞÖD

Umarım iyisinizdir iyi değilseniz bile iyi olursunuz <3

Şu ana kadar fic nasıl gidiyor özellikle karakterler hakkındaki yorumlarınızı ve düşüncelerinizi merak ediyorum.

Destekleriniz için çok teşekkür ederim haydi bölüme geçeliim.

İyi okumalae yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayıın sizleri seviyorum <3

⏳

Hafif soğuk bir hava tenime çarpıyordu.Gözlerimi açarak derin uykumdan kalkmak hele ki kalbim ve zihnim bu kadar rahatken hiç istemiyordum.Belime sarılmış kolları hala hissedebiliyorum.Sırtımı, göğsüne yaslamış bir vaziyette uyandım.Düzenli nefesi saçlarımın arasına doluşuyordu.Gözlerimi olabildiğince az aralayarak camdan dışarıya baktım.Çok erken uyanmış olmalıydım."Chan.." uyuyup uyumadığını yoklamak için fısıltıyla ismini seslendiğimde parmakları hareketlendi.Sesim ilk defa bu kadar derin ve iyi uyumanın etkisiyle oldukça kısılmış,içime kaçmıştı."Uyanık mısın?"

"Hıhım.Uyu biraz daha saat daha çok erken."

"Sen neden uyanıksın?"

"Ufak tefek işlerimi hallettim."

"Ne gibi? Sabahın köründe kalkmana neden olan işin ne? Yoksa kötü bir şey mi oldu?"

"Hayır hayır hayır." Bir eli ağır ağır saçlarımı okşamaya başladı."Diyorum ya ufak tefek işler."

"Neler yaptın o zaman?"

"Uzun süredir bakmadığım şirket dosyalarını açtım,mail gönderdim,iş dağılımı yaptım sonra kalktım duş aldım.." Duş aldığı ciğerlerime dolan güzel kokudan belli oluyordu.Gerçi o hep güzel kokuyordu."Hmm birde..seni izledim." Dudağım yukarı kıvrıldı."Doya doya izledim hemde.Arada fark etmeden mırıldanıyorsun bunu biliyor muydun?"

"Ne söylüyormuşum?"

"Valla iş ile alakalı olanları dinlemedim.Ben sadece benimle alakalı olanları duydum.Ayrıca küçük çocuk gibisin sürekli üzerindeki yorganı bacaklarınla teperek başka tarafa atıyorsun.Kaç kere işimden kalkıp üzerini örtmem gerekti.En sonunda yorganı sana sardım bende sana sarıldım.Anca öyle oldu.Bazı işlerim kaldı senin yüzünden.Her neyse onları bugün şirkette gibip hallederim." Gülerek dudaklarını omzuma bastırdı."Hmm." Elleri bedenimde dolaşmaya başladı.Rastgele tişörtümün altına,karnıma,kasımlarıma kısaca tenimin her noktasına ilerledi."Kimse daha uyanmamıştır değil mi?" Sorduğu sorunun arkasından masumane bir şeyin çıkmayacağı açıkça belliydi.Avuçları şortum yüzünden açık kalan bacağımda dolaşmaya, yavaş yavaş yukarı kalçama doğru çıkmaya başladı.

"Chan." Huysuzlanarak kımıldandığımda bu sefer rahat durması için ona doğru döndüm.Kaşlarımı çatarak yüzümü kırıştırdım ve mırıldandım.Gözlerimi açmak istemiyordum."Kimse uyanık değilken huzurlu huzurlu yatakta vakit geçirelim.Elin kolun rahat dursun."

Eli şortumun içine sızarak kalçalarımı sıktı."Ben bir şey yapmıyorum." Bir elide tişörtümün altından girerek bel çizgimi parmaklarıyla takip etmek suretiyle tenimde geziniyordu."Ne yapıyorum ki?"

"Sevişmek sana yetmedi değil mi?"

"I-ıh"

"Ama her fırsatta seninle bir şeyler yapamam ki?" Dedim.Adeta küçük bir çocuğa laf anlatıyordum."Benimde bir sınırım var."