Yavaş yavaş hikayemiz şekilleniyor ne düşünüyorsunuz :)
Yazdığım en sürükleyici kitaplardan birisi oldu sanırım
Her neyse lafı çok uzatmamak gerek iyi okumlar efeniiim
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn<3
⏳
"Cevap ver."
O da en az benim kadar şaşkın ve afallamış durumdaydı.Daha doğrusu kalabalık dağılırken fark ettim ki bütün ekip şaşkın haldeydi.İnanmaz gözlerle chana bakıyordu."Ne?" Dedi şok olmuşçasına.En yakın arkadaşından böyle bir şey beklememesi oldukça doğaldı.Duyduğu şeyin şokundaydı hala.Jeongin kızarık gözlerle daha olayın şokunu bile atlatamamışken diğer ekip üyeleri ise kaşları çatık bir vaziyette olan biteni anlamaya çalışıyordu.
Chanın öfkesi bütün bedenine yayılmıştı.Öfkeyle nefes alıp veriyor,öfkeyle bakıyor,yumruklarını sıkıyordu."Sen yaptın."
"Sen...Sen saçmalıyorsun!?"
"Onun en yakınında sen vardın!"
"Beni nasıl böyle bir şeyle suçlayabilirsin!?" Birisi bana zarar geldiği için, bir diğeriyse haksız yere suçlandığını düşündüğü için bağrıyordu.
"Ne diyebilirim ki!? Ne bekliyordun changbin!? Onu baştan beri grupta istemeyip çocukça hareketlerde bulunan sendin! Senin yüzünden sürekli başına bir şeyler gelip durdu ve her defasında ölümden döndü! Ve sen şimdi de bana seni suçladığımı mı soruyorsun!? Üstelik minhonun en yakınında sen varken!?"
"Bir insanı sevmemem onu ölüme iteceğim anlamına gelmez!"
"Yazlıkta buluştuğumuz gün içkileri içmesi için her şeyi yaparken öyle demiyordun changbin!" Ortamı korkunç bir sessizlik kapladı.Sadece chanın sert nefes alışverişleri duyuluyordu.Felixin hayal kırıklığı dolu bakışları usulca changbine kaydı.Yapmadığına inanmak istiyordu.Fakat arkadaşının bakışları aksini söylüyordu.Başını yapmamasını dilermişçesine iki yana salladı."Felix suçlunun kendisi olduğunu düşündü diye olaydan sıyrılabilceğini mi sandın!?
Bir saniye
Bir kaç dakika öncesini hatırlamaya çalıştım.Gömleğimi tutan kişinin tutuşunu aklıma getirmeye çalıştım.Ardından, o gece changbinin bedenimi son anda tutuşunu.
Aynı kişi değildi.
Dudaklarımı araladığım sırada bir anda susturuldum."Doğru mu?" Herkes sustu.
Konuşma sırası felixe aitti.
"Chan-ah." Changbin çaresizce parmaklarını şakaklarına bastırdı.
"Her şey bu kadar değil." Chan onu yıkmaya ant içmiş gibiydi.
"Değil." Onu tekrar etti."Ama her şeyi geç..chan ben kimseyi göz göre göre kalabalığın içinde sahaya itemem.Bu kişi nefret ettiğim bir insan olsa dahi bunu sana yapmam!"
"Sana inanmamı bekliyor musun?" Yutkundu.Çaresiz bakışları bir anlığına bana kaymış ancak hemen chana geri döndürmüştü."Ya da buradakilerden birisinin?"
O değildi.
Bu sefer bakışları bile bunu açıkça belli ediyordu.
"Chan!"
"İyilik melekliğinin sırası değil minho bir saniye!" Üzerimi aramaya başladım.Mutlaka bir kanıt olmalıydı.Önümü,sağımı,solumu...
Ve arkamı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Once again,minchan
Fanfic‼️+🔞MİNCHAN+🔞‼️ Minho, hayatında büyük önem taşıyan arkadaşının ölmesiyle hiç beklenmedik bir sürecin içerisinde bulur kendini. Tanımadığı bir adamın bir anda hayatına girmesiyle yaşadığı şeyleri sorgulamaya başlar ve tesadüf sanılan gerçekler ard...
