Once again,minchan

Kir

İyi okumalar
Yorum yapmayı unutmayın <3

⏳

(Felix)

O ölmedi.

Hissedebiliyorum hala yaşıyor.

Bu benim kafamda kurduğum bir oyun yada kurgu değildi han jisung yaşıyor adım gibi eminim.Şu anda bildiğim tek şey o herifi elime geçtiği ilk vakitte parça parça edeciğimdi.Herkesin kalkmasına yakın,chandan ayrıldıktan sonra odama geçtim.Şarjdaki telefonumu çıkartarak rehberimde, ona ait olan numaraya tıkladım.Telefonun çaldığını gösteren ses kulaklarıma dolduğunda elimi göğsümün üzerine yerleştirdim.Kendi kendini meşgule atan telesekreteri göz ardı ederek aramayı kapatmış ve tekrardan rehberdeki numaraya tıklamıştım.

Aradığınız kişi şu anda meşgul tari-

Telefon hala birisinin elindeydi.Jisung yaşıyor ya da yaşamıyor bunu öğrenmek için ilk adımı çoktan atmıştım.Bu telefonun sahibini bulmalıydım bir yandan da hızlı olmalıydım.Rehberimdeki bir diğer numarayı tuşladım."Aç lütfen.Hadi hyung aç şu telefonu." Heycandan yerimde duramıyordum.

"Eğer önemli bir şey değilse kapat lixxie."

"Hyung! Çok acil hemde." Telefondaki hışırtı seslerinden olduğu yerde kımıldandığını anlayabiliyordum."Han jisung.Daha önce telefonu kaybolduğunda sinyallerini hulmuştun hani! Şimdi de o telefonun konumunu bulman gerekiyor."

"Lixxie.."

"Hayır ölmedi."

"Bak felix-"

"Dediğimi yap! Sadece dediğimi yap!" Karşıdan derin bir iç çekiş geldi.

"Bunu yaparsam rahat edecek misin?"

"Evet! Zamana karşı yarışıyoruz hızlı ol!" Telefon yüzüme kapandı."Tanrım.." pencereye baktım.Dışarıya.Hava aydınlanmıştı.Belki beş belki on dakika sonra yatağımda stresle oturduğum esnada telefonum titreşmeye başladı."Alo!? Buldun mu?"

"Hareketli konum sistemini mail atıyorum."

"Ahh hyung! Ne kadar sevindim bilemezsin ben-" telefon yüzüme tekrar kapandı.İlk başta duraksasam da umursamadan mailime girerek gönderdiği linke tıkladım."Yaşıyorsun.Biliyorum." Bu konum, kişi telefon hattını yok etmediği sürece telefon kapalı olsa dahi izlenebilirdi.

Aklımda tek bir soru vardı

Şimdi mi gitmeliydim sonra mı?

Chanın yeterince dikkatini üzerime toplamıştım.Bu yüzden uygun zamanı kollamak ve bunu herkesten gizli bir şekilde yapmak zorundaydım.Bizd yurt dışına çıkcağını söylediğinden bugüne,onu ne görmüştük nede onunla iletişime geçebilmiştik."Meğersem onca sene kendine başka değer verecek birisini bulmuşsun." İç çektim."Seni o kadar mı darladım? Beni bırakıp gidecek kadar mı?"

Yataktan inerek yatağın kenarına çöktüm.Bacaklarımı katlayarak göğsüme çektim.Ellerimi çaprazlayarak kollarımın üzerine yerleştirdim."Çok üşüyorum."

Senelerin izleri geri dönüyor

Bir kez daha yavaş yavaş içime kapanıyorum.