Once again,minchan

Bir Dolaplar Dönüyor

Hellööö

Biraz yoğunumda bölümler accık geç geliyor sori 🥹

İyi okumlae dilerim bölümün tadını çıkartın

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayıın!!

⏳

Onun yataktaki varlığını bilerek heycandan uyuyamamak.

Bu nasıl bir his böyle? Hiç tarifi yok.Yatağın diğer tarafına doğru döndüğümde kendini uykunun kollarına bırakmış çocuğu görmemle dudaklarım yukarı kıvrıldı.

Uyurken hep böyle mi görünüyordu.

Çok güzel.

Aptal gibi sırıtıyordum işte.Kendime hakim olamadan sırıtıp duruyordum.İçim içime sığmıyordu sanki.Anlatılamazdı.Yaşanmadan anlaşılacak bir duyguydu değildi bu.Varlığı bile gülümsememe yetiyordu."Nasıl yaptın lan bunu bana?" Kolumu ona uzattığım anda bedenim az da olsa ona yaklaşmıştı.Sıcak nefesi yüzüme çarpmış, kalbimin atışını daha da hızlandırmıştı.Avcumu,yüzüyle saçları arasında bir aralığa yerleştirdim.Baş parmağım usul usul okşuyordu.Ardından elim yavaşça yukarı çıkarak saçlarına dokundu.Bir süre parmaklarımj saçlarında gezdirdim.Ardından saçlarından aşağı yüzüne doğru bir yol aldı elim.Dokunmak istiyordum hemde her zerresine ama aynı zamanda kıyamıyordum da.Elimde olsa sıka sıka sevmek istiyordum ama şimdi..Şimdi çok farklıydı.

Kıyamıyordum.Ve ilk defa bu duyguyla yanıp tutuşuyordum.Korumak istiyorum.Zarar gelmesin,kimse ona zarar vermesin diye.Kendi de buna buna dahildi.İntihar etmeye kalktığı o gece ömrümde koşmadığım kadar hızlı adımlarla, korkmadığım kadar korkarak koşmuştum.O andaki adrenalin kanımda hala mevcut haldeydi sanki."Sana söz veriyorum." Dişlerimi sıktım."O şerefsiz neyin peşindeyse er yada geç öğreneceğim."

"Han.." Dudakları kımıldadı.İrkilerek elimi çektim."..jisung." Siktir bunca zamandır dediğim her şeyi duyuyor muydu? Yutkundum."Gitme..." Dudakları ve fısıltılı çıkan sesi titredi.Kolları da dahil bütün bedenini kendine çekerek yavaşça cenin pozisyonu oluşturdu."Yapma..." Burnunu çektiğinde afalladım.Ağlıyordu."Git-me.."

"Minho." Elimi tekrar saçlarına koydum."Uyan."

Göz kapaklarını sıktı.Bedenini kendine çeke çeke ufacık yapmıştı.Ama benim için en önemli olan şey..

Göz kapağından bir yaş düştüğünde benim için her şey bitmiş, tüm mantıklı yollar aklımdan uçup gitmişti."Min!" Kabus görüyordu."Minho uyan!" Nefesi ve dudakları titriyor gözlerinden inci misali aralıksız yaşlar boşalıyordu.Parmaklarımı göz kapağına yerleştirmiş yukarı çekerek orla gözünü açması için zorlamıştım."Minho!" Titriyerek gözlerini açtı.

Bir kaç dakikaydı.

Ama ömrümden bin yıl gitmiş gibiydi.

Göğsü sertçe inip kalkerken ne olduğunu anlamaya çalışan bakışlarını etrafta gezdirdi.Nerede olduğunu mu anlamaya çalışıyordu yoksa ne yaşadığını mı idrak etmeye çalışıyordu bilmiyorum ama tek bildiğim şey

O da aşırı korkmuştu

Korkmuş ve terlemişti."Chan." Dedi tek nefeste."Neresi burası?" Elini kalbinin üzerine koydu.

"Bizim ev.Evdeyiz.Sadece farklı bir odadayız." Eliyle akan yaşları sildi."İyi misin?" Başını salladı."Bak eğer iyi değilsen-"

"İyiyim.Sadece bir kabustu."

"Anlatmak ister misin?" Başını iki yana salladı."Ama böyle içine atarak bir yere varamazsın." Eliyle alnını sildi.Derin derin nefesler alarak sakinleşmeyi bekledim.Evet iyiliğini istiyordum ancak ona saygı göstermeden öylece sınırlarını boşveremezdim."Özür dilerim.Senin kişisel sınırlarına saygı göstermeliydim."