Once again,minchan

Özel Bölüm

"Hala kendini kötü hissediyor musun köpüş?" Bana fark ettirmemeye çalışsa da soğuk terler döktüğünü görebiliyordum."Seungmin.." endişekenmeye başlamıştım artık."Aynı şeylerden bende yedim sen neyden bu kadar fenalaştın?" Nefes alışverişlerinin hızlanması beni ürkütüyordu."Bak ne diyeceğim yolunuz uzun.Kötüysen yakınlarda bir otel var iyi olana kadar orda durmamız daha iyi olur." Arbayı ani bir manevrayla sağa çekti.Alnını direksiyona dayayarak nefeslerini düzenlemeye çalıştı."Benim yerime geç.Arabayı ben süreyim." Başıyla reddetti."Ne kadar inatsın geç de süreyim be adam!" Arabayı tekrar çalıştırdı.

"Şu otelin yerini öğren hyunjin." Telefonumu açarak ilk başta changbin hyunga mesaj çekmiş ardından otelin konumuna bakmıştım.

Kas Adam

:
Hyung biz bu akşam bir yerde kalıcaz
Seungmin kötü oldu biraz
Ama okeyiz Yani
Korkma.

"Buldun mu?"

"Hemen yakınımız.İleriden sağa döneceğiz."

"Güzel.Arar mısın?" Ara mısın mı? Tanrım beyni mi eriyor acaba?

"Tabi ki köpüş." Bir kaç dakikanın ardından otele vardığımızda hızlıca park etmiş ve benim yardımımla otele giriş yapmıştık."Kolay gelsin.Ben beş dakika önce iki kişilik bir oda için rezervasyon yaptırmıştım."

"Adınızı öğrenebilir miyim?"

"Hwang hyunjin."

"Bakıyorum.." kadın bir süre ekrana baktıktan sonra bana döndü."Bay Hwang rezervasyon yaptırdığınız doğru ancak elimizde şuan sadece tek yataklı odalarımız mevcut."

"Hay sikeyim."

"Susar mısın beni panikletiyorsun." Seungmine fısıldayarak kadına döndüm."Peki.Eee acaba yakında başka otel biliyor musunuz?"

"Üç saat ileride bir otel daha mevcut efendim."

"Yok ebesinin- yani.." boğazımı temizledim."Ne kadar da uzakmış o dediğiniz yer." Yüzümde yalandan bir gülümseme vardı.

"Sikicem hyunjin ben seninle yatmaya razıyım yeter ki al şu odayı!"

"Peki! Pekala.Bize boş odalarınızdan birisini verin."

⏳

"Hyunjin." Islak saçlarıyla duştan çıktı."Kendimi hiç iyi hissetmiyorum."

"Hastaneye gidelim mi hyung?"

"Bu öyle bir şey değil.." kaşlarım çatıldı."Yani..o tarz bir rahatsızlık değil."

"Ne demek istiyorsun? Öyle değilse nasıl bir hastalık?" Zar zor yanıma yaklaşarak az önce oturduğum koltuğa oturmuş, başını arkaya doğru atarak kollarını iki yana açmıştı."Rahatla köpüş.." omuzlarına dokunmak için yeltendiğimde beklemediğim bir tepki vererek acıyla inledi."Sen-" jeton düşmüştü."A-"

"Dokunma.." bacakları arasındaki şişkinlikle göz göze geldim."Ne yapacağım?" Çaresizdi."Neden böyle oluyor?"

"Çikolatadan olmalı...şuan bende tuhaf bir şeyler hissediyorum ama senin kadar yoğun değil.Çünkü çikolatandan yemek istediğimde elimden çektiğin için çeyreğini bile yiyememiştim."