- Valeria? - Powtórzyłam pytanie lekko zaniepokojona.
- Ej bo.. kurwa nie wiem.. nie no na pewno się zabezpieczyliśmy.. - Powiedziała lekko przerażona.
- Jesteś pewna?
- Chyba.. nie no, tak, na pewno. - Zapewniała ale było to mało przekonujące.
- No dobra, to dasz mi pospać jescze trochę?
- Dobra śpij, przyjdę do ciebie na kawusie za jakieś dwie godziny, paaa. - Rzuciła i się rozłączyła.
To zajebiscie sobie pośpie, naprawdę.
Z głośnym westchnięciem wstałam i udałam się do sypialni.
Wzięłam sobie czarne kolarki i za dużą o kilka rozmiarów koszulkę Pedriego która została ze mną mimo naszego rozstania.
Z wybranymi ciuchami poszłam pod prysznic, ogarnęłam się szybko, przebrałam, nałożyłam maseczkę i poszłam posprzątać w salonie.
W międzyczasie obudził się też Pedro który po stwierdzeniu że nic mu się nie chce leżał na kanapie i marudził.
Kazałam mu iść się ogarnąć bo za godzinę przychodzi Valeria ale nawet to zrobił niechętnie.
Zebrałam z sypialni kolejną maseczkę i kiedy Pedro znowu leżał znudzony na kanapie, ja usiadłam na nim okrakiem.
- Mogę ci zrobić maseczkę? Proszeee.. Wyglądasz jak pół dupy zza krzaka.
- Dzięki, na pewno twoja maseczka z dupy ślimaka mi pomoże. Zostaw mnie kobieto.
- I tak ci zrobię.
Czułam że nieco przeszkadzało mu to jak siedziałam ale to było specjalne zagranie.
- Kocham cię wiesz? - Powiedział nagle.
- Pedro.. - Westchnęłam.
- Wiem, nie jesteś gotowa, ale mówiłem ci że pocz.. - Nie dokończył bo go pocałowałam.
Nie miałam pojęcia co to miało znaczyć ale to było silniejsze ode mnie.
Pedro natychmiast odwzajemnił pocałunek i w ten sposób zaczęliśmy się całować.
Czułam jak jedną ręką błądzi po gumce moich spodenek ale właśnie wtedy usłyszeliśmy dzwonek mojego telefonu.
Wstałam zawstydzona i odebrałam połączenie od przyjaciółki.
- Co ty znowu chcesz? - Zapytałam.
- Nudzi mi się i będę jednak za jakieś piętnaście minut, wezmę nam coś na śniadanie przy okazji.
- Okej, papa. - Rozłączyłam się.
- Um, Valeria będzie jednak za jakieś piętnaście minut. - Odchrząknęłam speszona.
- Okej, ile mam trzymać to gówno ślimaka? - Zaśmiał się na lozluźnienie atmosfery.
- Jakieś dziesięć minut. - Zaśmiałam się lekko i sama poszłam pozbyć się tego "gówna ślimaka".
Kiedy już byłam gotowa usłyszałam dzwonek do drzwi a więc poszłam je otworzyć.
A stał tam nie kto inny jak moja kochana przyjaciółka z dwoma wielkimi torbami jedzenia.
- Ty kupiłaś śniadanie dla nas czy dla połowy wojska?
- Daj mi spokój tak mnie ta babeczka zagadała w tej cukierni że wzielam prawie wszystko bo zaczęła mi bibrzyć, że to jest takie, to jest srakie, to poleca, to jest pyszne, masakra. - Westchnęła lekko się śmiejąc.
- Dobra właź już. - Powiedziałam i dosłownie wyciągnęłam ją do mieszkania.
•••
😘😘
W następnym rozdziale trochę bardzo duży skip time ale za to będzie ciekawie 🤫
CZYTASZ
Mi Estrella • Pedro "Pedri" González
Fanfiction"- Po co mi gwiazdka z nieba skoro moja gwiazdka siedzi właśnie obok mnie?"
