Göklerde Yükselen Savaş Hükümdarı [2] (Yarım Bırakıldı)

Bölüm 277: Shao Fei Merhamet İçin Yalvarıyor

Shao Fei'nin sesi biraz histerikti ve adeta uğultu halindeydi.

Yüzü, sanki boynu biri tarafından sıkıca boğuluyormuş gibi kızardı ve soğuk gözleri sabit bir şekilde Duan Ling Tian'a baktı ve hayranlık uyandıran bir öldürme niyetiyle titredi.

Duan Ling Tian'ın Vahşi Leoparı öldürecek gücü olduğu açıktı, ama bir hamle yapmadı ve Vahşi Leoparın Shao Fei'nin bacaklarından birini koparmasına izin verdi….

Shao Fei neredeyse emindi... Bu Duan Ling Tian'ın bunu kesinlikle bilerek yaptığından eminim!

Vahşi bir Leopar tarafından kopan bir bacak, insan silahlarıyla kopan bir bacaktan tamamen farklıydı.

İkinci durumda, eğer zamanında tedavi edilirse bacağı yeniden bağlama umudu hâlâ mevcuttu, ancak ilk durumda bacağın yeniden bağlanması imkansızdı.

“Bundan sonra sakatım…. Artık sakatım.... Ve bunların hepsi onun yüzünden! Onun yüzünden!" Shao Fei'nin yüreği umutsuzluğa kapıldı ve son derece buz gibi bakışları sabit bir şekilde Duan Ling Tian'a baktı.

Ona göre eğer Duan Ling Tian olmasaydı şu anda sakat olmazdı….

Şimdi, eğer kopmuş bacağından fışkıran taze kanı durdurmak için tüm Köken Enerjisini kullanmasaydı, kalbindeki nefreti boşaltmak için kesinlikle Duan Ling Tian'a karşı bir hamle yapardı!

Duan Ling Tian'a rakip olmasa da Duan Ling Tian onu yok etmişti!

Ondan nefret ediyordu!

Şimdi bacağını kaybetmiş birinin bir geleceğe sahip olmasının ne kadar imkansız olacağı hayal edilebilirdi.

Yaşamı boyunca sakat kalması ve hiçbir şey başaramaması kaçınılmazdı.

"Bilerek yaptım?" Duan Ling Tian, ​​Shao Fei'nin söylediklerini duyduğunda bunu inkar etmedi ve soğuk ve kayıtsız bir şekilde gülümsedi. "Shao Fei, peki ya bunu bilerek yaptıysam? Neden seni kurtarmam gerektiğini düşünüyorsun?”

Shao Fei'nin yüzü düştü.

Evet, neden bu Duan Ling Tian beni kurtarsın ki?

"Shao Fei!" Duan Ling Tian soğuk bir şekilde Shao Fei'ye baktı ve yüzü sanki bir buz tabakasıyla kaplıymış gibi görünüyordu. “Bu küçük takıma katıldığım andan beri benden memnun değildin ve sen kaba bir şekilde konuştuğunda bunu umursamadım…. Ama daha sonra gerçekten hayatımı mahvetmemi istedin! Beni kavga ettirmek uğruna benimle birçok kez alay ettin ve bu, beni çileden çıkarmak ve aklımı yitirmemi sağlamaktan başka bir şey değildi…. Öyle mi?"

Shao Fei bunu inkar etmedi. Bakışları soğuk ve sert bir hal aldı. “Ama sonunda ölmedin!”

"Evet ölmedim... Çünkü ben sandığınız gibi birinci seviye köken çekirdeği dövüş sanatçısı değilim.” Duan Ling Tian'ın ağzının kenarları alaycı bir şekilde kıvrıldı. "Bugün gerçekten birinci seviye köken çekirdeği dövüş sanatçısı olsaydım, o Fil Gergedanına karşı kesinlikle ölürdüm, hayal edebiliyorum! Son derece merak ediyorum, bugün ilk tanışışımızdı, nasıl ölmemi isteyecek kadar benden bu kadar nefret edebildin!?”

"Kesinlikle ölmeni istiyorum!" Shao Fei'nin gözlerinde delici bir soğukluk vardı. “Sen, birinci seviye köken çekirdek aşaması çöpsün, neye dayanarak küçük ekibimize katılıyorsun ve kazanımlarımızı eşit olarak paylaşıyorsun? Shi Lan ve Hu Li kalmana izin vermek istediğinden, seni güçleriyle nasıl koruyabileceklerini görmek istedim!” Bu noktaya kadar konuşurken Shao Fei, Shi Lan ve Hu Li'ye bakarken ağzının kenarları soğuk bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Ve siz ikiniz, ben, Shao Fei, onurlu bir dördüncü seviye Köken Çekirdeği dövüş sanatçısıyım ve ikinizle birlikte ilkel ormana gelmem sizin için onurdur.... Siz ikiniz bu tatlı çocuk uğruna defalarca bana karşı çıktığınızda buna nasıl katlanabilirdim? Kesinlikle bu tatlı çocuğun ölmesini istedim, ancak o zaman kalbimdeki nefreti açığa çıkarabilirdim!