Gereksiz İşler Müdürü

Bölüm 7

"Gladyatörlerin arenaya inme vakti geldi de çattı." dedim kendi kendime.

Çoğul konuşuyordum ama buradaki tek gladyatör bendim muhtemelen. Çünkü arenadayken ne Şahika'nın ne de Okan Bey'in bana yardımcı olacağını hiç sanmıyordum. Onlar Amisos Tur Kralının yanında yer alacaklardı büyük ihtimalle. Öte taraftan midemdeki kelebek sürüsü de uçuş gösterisine tam gaz devam ediyordu.

Bugün geçsin bu aylık vallahi başka bir şey istemiyorum Allahım. O sandaletleri bu ay alamasam da olur. Hiç sorun değil.

Kendi kendime böyle saçmalarken sırtımda hissettiğim şaplak ile "Ahhh" diye inleyerek gerçekliğe dönmüş oldum.

"Ha şöyle, sonunda bir tepki verdin."

"Cimcik atsan da tepki verirdim ki. Sırtımda el izinden doğal dövme yapmana hiç gerek yoktu Selin"

"En etkilisi buydu canım emin ol. İki gündür ruh gibi dolaşıyorsun. Bak ne güzel bugün bu işten kurtulacaksın. Bir daha da o adamlarla muhatap olmayacaksın. Bir de bu açıdan düşünür müsün?"

Selin haklı aslında. Bugün bu sunumu atlatırsam adamları bir daha iki hafta sonra projeyi teslim ederken göreceğim. O zamana kadar da kim öle kim kala.

"İlkay" diye seslendi birisi. Nerede duysam tanıyacağım gıcıklar şahının sesiydi bu.

"Efendim Şahika Hanım"

"Bir sorun yok değil mi?"

"Yok Şahika Hanım, her şey yolunda."

"Güzel. Misafirlerimiz on beş dakika içinde burada olacak. Yarım saat sonra da sunuma başlarız."

"Tabii Şahika Hanım."

Topuklularıyla tık tık Okan Bey'in odasına doğru ilerledi sonra baş gıcık.

"Hadi sen son kez bir gözden geçir, bir şeye ihtiyacın olursa ben yerimdeyim"

"Sağ ol Selin."

Selin göz kırpıp yerine geçti sonrasında. Kaldık mı baş başa sevgili projem.

***

Suat'ın "Geldik efendim." demesiyle elindeki dosyadan başını kaldırdı Buğra. Proje sorumlusu Cemal dün kısaca konuyu özetleyen bir sunum yapmıştı. Üstüne dokümanları da okuyunca az çok bir fikri vardı artık. Arabadan inip arkalarından gelen aracın park etmesini bekledi. Cemal ve Zeynep araçtan inince hiç vakit kaybetmeden iş merkezine doğru ilerlediler. İçeriye girdiklerinde iki kişi onları bekliyordu.

"Hoş geldiniz Buğra bey, ben departman müdürü Okan Yılmaz." dedi orta yaşlı adam.

"Hoşbulduk Okan Bey."

Daha sonra yanındaki bayanı tanıştırdı.

"Bu hanım da Planlama bölümümüzün şefi Şahika Atalı."

"Memnun oldum Şahika Hanım."

"Ben de memnun oldum Buğra Bey."

Buğra'ya mı öyle gelmişti yoksa kadın biraz işveli mi cevap veriyordu? Neyse şimdi buna ayıracak zamanı yoktu.

"Bu taraftan buyrun" diyerek ilerlemeye başladı Okan Bey.

Asansörle yukarıya çıkıp hemen toplantı odasına geçtiler.

Okan bey "Ne içersiniz?" diye sordu.

"Ben sade bir türk kahvesi alayım" dedi Zeynep.

"Ben de çay alayım" diyerek devam etti Cemal.