hoofdstuk 35

2.5K 149 15
                                    

{Scarlett pov.}

Alle lichtjes van alle huizen in de pack branden.  Het word donker. Lex neemt een hap van de chocolade taart. "En?" Vraag ik. "Ik weet nu een ding zeker" zegt hij en trekt een vies gezicht. Vind hij het niet lekker? "Jij kan... de beste chocoladetaart maken die ik ooit heb gegeten" zucht hij en neemt meteen nog een hap. Ik grinnik en ga naast hem zitten. Ik leun tegen hem aan en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij grinnikt en houd het stuk chocolade taart tegen mijn mond. "Hoef je niet?" Vraagt hij. Ik neem een grote hap en kijk hem grijnzend aan.hoever dat kan. Lex lacht. "Jij bent zoveel beter dan alle andere meiden. De meeste meiden zijn bang als ze iets eten dat hun kleren vies eorden dus eten ze het maar niet" grinnikt hij. "Urghhh hoe kan je nou geen taart eten omdat je trui dan misschien bies word" zucht ik. Lex lacht weer en zegt "dat bedoel ik nou." Ik kijk hem vragend aan. "Wat bedoel je?" Vraag ik. Hij sluit zijn armen om mee heen en drukt weer een kus op mijn slaap. Ik grinnik en leun tegen hem aan. Ik kijk lex aan en hij kijkt me recht aan. Zijn chocolade bruine ogen boren recht door de mijne. Als lex naar voren wil buigen om me te zoenen gaat zijn telefoon af. "Verrekt rot ding" vloekt lex en grijpt naar zijn telefoon. "Ben zo terug" zegt hij. Ik knik. Lex staat op en loopt een paar meter verder. Ik kijk naar het mooie uitzicht en ga liggen. Ik ben best moe aan het worden eigenlijk. Ik doe mijn ogen even dicht. Tot lex er weer is. Even lekker slapen...

Ik vlel 2 warme lippen op de mijne. Ik schrik wakker. Lex hangt boven me in zo'n opdruk positie. Ik grinnik als ik hem zie en druk een kus op zijn lippen. "We moeten terug babe. Ik heb met daan afgesproken en hij is er nu" zeg lex. Ik zucht en knik. Ik sta gapend op eb wrijf in mijn ogen. "Jij kan zo niet naar huis rennen" lacht lex. "Je bent heel moe he?" Vraagt hij. Ik gaap en knik. Hij verandert in eolf vorm en neemt de mand in zijn bek.

Ga op mijn rug zitten. Hou goed vast-lex

Mindlinkt hij me. Ik loop naar hem toe en aai een keer over zijn hoofd. ik ga bij hem op zijn rug zitten. Lex begint meteen te rennen. De wind blaast door mijn haren. Nu let ik veel meer op alles. De vogels die fluiten. De  krekels. De sterren. Het is zo mooi. Helaas is lex veel sneller en zijn we alweer bij de pack. We lopen naar binnen.ach ja eigenlijk lex loopt naar binnen terwijl ik op zijn rug zit. Daan is in de woonkamer. "Heey" zegt hij. "Ik ben zo terug. Scar wil slapen" zegt hij en grinnikt. Daan grinnikt lichtjes. Lex loopt de trap op naar onze kamer. In onze kamer zet hij me neer. Ik sta op en loop naar de kedingkast. Wat zal ik aandoen als pyjama. "Kan je voor mij een schoon shirt pakken" zegt lex. Ik knik en gooi er een. Hij kleed zich om. "Lex..." begin ik aarzelend. "Hmm" mompelt hij. "Mag je shirt?" Vraag ik. "Tuurlijk liggen er geen meer in de kast?" Vraagt hij verbaasdm "nee niet dat shirt" zeg ik. "Het shirt dat ik net aan had" vraagt hij verbaasd. Ik knik. "Dat is vies. Waarom wil je het hebben" lacht hij. "Het heeft jouw geur" mompel ik. "Ohww zo" glimlacht lex en geeft me zijn shirt. Ik kleed me ook om. "Kijk" zeg ik. Lex kijkt me vragend aan. Ik ga bij de deur staan en ren op het bed af. Ik spring op bed. "Bommetje" zeg ik lachend. Lex lacht ook. Ik ga liggen. Lex gaat op zijn knieën naast me zitten. Hij legt de dekens over me heen en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Weltrusten. Ik ben zo terug" zegt hij. Ik glimlach en knik. Lex loopt weg en ik ben weer alleen. Ik doe mijn ogen dicht en val meteen in slaap.

Ik word wakker van een deur die zachtjes dicht gaat. Ik ben te lui om mijn ogen open te doen en te kijken wie het is. Ik hoor wat gerommel. Het bed deukt aan de andere kant in. Nu weet ik wie het is. Het is lex. Hij legt een arm om me heen en drukt een kus op mijn haren. "Trusten babe" zegt hij zacht. Ik heb mijn ogen nog dicht. Hij laat zijn hoofd op mijn schouder steunen. Ja nu kan ik perfect gaan slapen.

Heyy mensjes,
Heerlijk toch van dit soort momenten. Gewoon even helemaaL weg kunnen dromen in het verhaal. Wie wil dat nou niet?
Laat weten wat je ervan vond in de reacties en vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

I'm Yours Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu