I'm Yours

hoofdstuk 74

{Lex pov.}

"Bedankt voor jullie komst. Jullie kunnen allemaal omste beurt afschrid van haar nemen als jullie er behoefte aan hebben. Daarna is de begrafenis afgelopen en kan iedereen weer terug naar huis." sluit ik de begrafenis af en veeg een traan van mijn wang weg. De pack klapt respecterend. Ik knik dankbaar.Ik loop het podium af. Iedereen blijft even bij de kist stil staan. Ik ga als laatste. Voor me zijn jesse en sky. Ze huilen allebei. Ik heb scar niet beschermd. Het is gewoon allemaal mijn fout. Jesse neemt sky in zijn armen en wenkt naar mij dat ik kan komen. Ik loop naar de kist. "Mijn meisje"mompel ik.  "Ik hou van je scar. Voor altijd.ik weet eerlijk gewoon niet goed wat ik moet zeggen. Scar ik kan niet zonder je. "Zeg ik gdbroken en de tranen stromen over mijn wangen. Ik voel een hand van brady op mijn schouder. Hij kijkt me begrijpend aan. Ik druk een kus op de kist. Dan schud ik alles van me af. Eigenlijk stop ik het gewoon weg. "Ze word nu begraven. Dan gaat alles weer zoals normaal." Zeg ik tegen brady. "Weet je het zeker"vraagt hij niet begrijpend. Ik knik. Eigenlijk wil ik het niet maar ik moet geen zwakte tonen naar mijn mensen. Ik ben hun alpha wat moeten ze wel niet van me denken. Brady geeft een teken dat zr de kist mogen laten zakken. Als de kist in de grond ligt pak ik een schep en goor ik er de eerste schep zand op. Dan gooi ik er ook nog een roos bij. De rest van het zand word er ook overeengegooit door een graafmachine. Als het gat dicht is loop ik langs brady af naar binnen. "Lex" zegt brady nog maar ik negeer hem en loop weer naar binnen. Ik kleed me om. Ik trek mijn joggingsbroek en hoodie aan en ga op bed naast grommie liggen. Hij komt op mijn buik liggen. Echt die hond is zo lui niet normaal. Hij kan doen wat hij wil en wat wil hij. Slapen. Echt heeeeeel de dag door. Zolang kan niemand slapen. Hij ligt op vaka op scar haar  kant van het bed.Maar het is iets van scar. "He maatje. We hebben elkaar nog"zeg ik en geef grommie een aai over zijn kop heen.  Hij maakt een instemmebd geluidje alsof hij weet waar ik het over heb.ik grinnik en krab hem achter zijn oor waardoor hij gromt als teken dat ik door moet gaan. Gek beest. Ik staar naar de muur. Zou scar me nu kunnen zien?
Hopelijk is ze bij me.

{Scarlett pov.}

De blinddoek word voor mijn ogrn weg getrokken. Ik kijk paniekerig om me heen in de hoop iets te herkenne. Ik herken alleen niets.leuk... het pistool drukt tegen mijn slaap.
Het touw klemt om mijn polsen. Het brand als een gek. De ducktape op mijn mond doet pijn. Jax duwt me ruw vooruit. Ik probeer vooruit te springen. Mijn benen zitten ook vastegebonden. Hopelijk gaat dit niet fout. Ik wil lex niet kwijt. Ookal denkt hij waarschijnlijk dat ik dood ben. Jax heeft mijn lichaam opgehaald toen niemand oplette. Hij heeft de kogel weg laten halen en gek genoeg leefde ik nog. Ik weet niet wat hij van plan is. Ik wil het denk ik ook niet weten ook. Ik weet alleen dat hij wraak wil op lex. Dat heb ik hem horen mompelen.Alleen als ik tegen stribbel dreigt jax weer een kogel door mijn kop te knallen...ik ben bang. Echt heel bang. En er is niemand om me te beschermen.iedereen denkt dat ik dood ben. Wat ook best logisch is als er mensen zijn die me hebben gezien toen ik werd geraakt. Ik moet het zelf doen. Maar hoe?

Heyy mensjes,

PAM PAM PAM

Dit was het einde. Binnenkort komt deel 2 online. Laat weten wat je ervan vond. Tips en ideeën zijn altijd welkom.
Vergeet niet te stemmen.

Gtoetjes roos